ครอบครัวเราทะเลาะกันรุนแรงมากตั้งแต่ยังเล็ก จนแม่ต้องพาเราหนีออกจากบ้านหลายครั้ง ทะเลาะแต่ละทีเรากลัวมากเลยค่ะเราช่วยอะไรแม่ไม่ได้เลยบางทีแม่เราโดนทำร้ายรุนแรงจนต้องเข้าโรงพยาบาล เหตุการณ์ล่าสุดคือแม่ต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะโดนพ่อเราฟันที่หัวค่ะ ตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูกได้แต่กลัวขับรถก็ไม่เป็นไม่รู้จะทำไงเลยแต่แม่เราเป็นคนขับรถไปเองทั้งที่หัวอาบเลือดขนาดนั้นเราสงสารแม่สุดๆ แล้วก็ทุเรศตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้เลยเราเกลียดพ่อเราอยากฆ่าพ่อ คนแบบนี้ไม่ควรเป็นพ่อเราด้วยซ้ำเราเกลียดชีวิตแบบนี้เราอยากตายไปหลายๆครั้ง แต่เราก็ต้องอยู่เพื่อปกป้องแม่ทั้งที่เราทำอะไรไม่ได้เลย จะเลิกก็ไม่ได้เพราะพ่อเราเป็นครูส่วนแม่เราเป็นแค่ลูกจ้าง เราเลยได้แต่ต้องทนอยู่แบบนี้เราอยากออกจากบ้านนี้มากอยากไปอยู่ไกลๆไม่ก็ห่ยไปเลยไม่อยากเจแหน้าคนที่ต้องเรียกว่าพ่อ เราอยากไปอยู่กับพี่แต่ไม่ได้เพราะเราต้องเรียนการเงินที่บ้านก็ไม่ดี เราแพนิกสุดๆจนไม่รู้ต้องทำยังไงเราไม่ชอบเลย ไม่อยากเกิดด้วยซ้ำถ้าเกิดแล้วต้องใช้ชีวิตแบบนี้ เราอยู่บ้านที่ไม่ใช่บ้าน มันทำให้การอยู่ในบ้านนี้ของเราต้องระแวงพ่อตัวเอง เราไม่เคยอยู่เป็นสุขสักครั้ง เราเบื่อมากแทบจะอยากตายตอนนี้เลย เราเครียดเราเหนื่อยที่ต้องมาอยู่แบบนี้จนตอนนี้จะเป็นโรคซึมเศร้าแล้ว พอเราอยู่ที่บ้านสองต่อสองกับพ่อเราก็แพนิกทุกครั้งกลัวเขาจะทำอะไรที่เราต้องแพนิกไม่ว่าจะโวยวายหรอทำลายข้าวของเรากลัวมากๆ