คือเรามีเพื่อนคนนึงค่ะ เป็นเพื่อนผู้ชายเรากับเขาเรียนห้องเดียวกันตั้งแต่ประถมจนจบ พอมามัธยมเรากับเขาอยู่คนละห้องกัน แต่ก็ยังอยู่โรงเรียนเดียวกัน เราสนิทกับเขามากช่วงป.4เพราะตอนนั้นเป็นบัดดี้กัน จริงๆตอนประถมเพื่อนในห้องก็แซวๆเรากับเขา เราก็พึ่งรู้หลังจากโดนแซวมาได้ซักพักว่าเขาชอบเราในช่วงตอนประถม ปัจจุบันตอนนี้ด้วยความที่อยู่คนละห้องกัน เลยไม่ค่อยเจอกันบ่อยมาก ถ้าเจอเรากับเขาก็จะมองหน้ากันแล้วยิ้มไม่ก็แบบว่าเล่นหูเล่นตาใส่กันค่ะ เวลาเราเจอเขา เราก็เขาไปทักไปคุยไปหยอกบ้าง เขาก็เป็นคนอารมณ์ดี อยู่ด้วยแล้วมีความสุขด้วยในความรู้สึกของเรา

ก่อนหน้านี้เราเห็นเขาตีแบดเลยเข้าไปทักค่ะ พอดีกับเราจะขึ้นเอาแฟ้มใบเกรดไปให้อาจารย์ ตอนเข้าไปทักพอเขาเห็นแฟ้มเขาก็ถามเราว่า "มันคือแฟ้มอะไร"  เราก็เลยบอกว่าเป็นแฟ้มใบเกรด แล้วเขาก็ขอดู เราก็เลยบอกว่า "ปิดก่อนๆอันนี้ดูไม่ได้" เพราะว่าปกแฟ้มมันมีรูปเราค่ะ เขาก็บอกว่า "ไหนขอดูหน่อยไม่ขำหรอก" ประมาณนี้นะคะถ้าเราจำไม่ผิด เราก็เลยแบบว่าพูดอวดๆเขาไปประมาณว่า "เนี้ยมีเกรดสี่ด้วยนะ" แล้วเราก็เปิดแฟ้มให้เขาดูเขาก็ยืนดูซักแป็บ เราก็หาใบที่เป็นเกรดสี่เราไม่เจอ เพราะเราเองก็ดูช่องเกรดผิดช่อง แล้วเขาก็พูดขึ้นมาประมาณว่า "ไม่ดูละ" เราเลยมองหน้าเขา เราไม่ได้จะงอนหรือโกรธเลยนะคะ เราได้ยินเขาพูดเราก็เลยมอง แล้วเราก็บอกเขาประมาณว่า "ไม่เป็นไรๆไปตีแบดเถอะ" เขาก็เลยพูดกลับมาประมาณว่า "ไหนๆดูก็ได้" ประมาณนี้ค่ะ แต่ตอนนั้นเราหาใบที่มีเกรดสี่ไม่เจอจริงๆ ก็เลยบอกเขาไปว่า "ไปตีแบดเถอะหาเกรดสี่ไม่เจอ" เขาเลยเดินออกไปตีแบด จริงๆเขาก็เป็นเพื่อนที่เรารักมากๆเลยคนนึงอาจจะเพราะเรากับเขาเคยเป็นบัดดี้กัน เราก็ช่วยเขาตั้งแต่เป็นบัดดี้ ตามงานให้ สอนการบ้าน พาไปท่องศัพท์กับอาจารย์ เลี้ยงมาตั้งแต่เด็กจนโตเลยค่ะ เหมือนได้เป็นแม่คนที่สองของเขาไปแล้ว จนหลังๆมาก็ได้สนิทกับแม่เขาเลยค่ะ

ส่วนเหตุการณ์นี้ พอดีช่วงนี้เราตั้งใจจะเก็บเงินโดยการเก็บแบงค์ห้าสิบ แล้วพอดีว่าเย็นวันนั้นเราเหลือแค่แบงค์ห้าสิบ เราเลยตั้งใจจะไปให้เขาเลี้ยงน้ำซักแก้ว พอเจอเขาเราก็เลยเดินเข้าไปหา แล้วยกมือไหว้ แล้วบอกเขาว่า "เลี้ยงน้ำกูหน่อยแก้วนึง"ประมาณนี้ค่ะ เขาก็เลย "เออๆ"ก็ได้ไรงี้ ตอนที่จะเดินไปซื้อน้ำกับเขา เราก็พูด ขึ้นมาว่า "อุ้ยเขิรรจรังงมีหนุ่มเลี้ยงน้ำดร้วยยมงื้อออ" เขาก็เลยหยุดเดินแล้วเดินกลับหลังไปเลยค่ะ เราก็เลยหันกลับไปเรียกเขา เขาก็เลยเดินกลับมาเลี้ยงน้ำเราค่ะ น้ำฟรีอร่อยมากค่ะ เรากินหมดแก้วเลยนะคะ  จริงๆเราก็เลี้ยงเขาคืนทุกครั้งนะคะ แล้วก็จะเลี้ยงเขากับเพื่อนอีกคนเกือบทุกครั้งที่มีนัดจะเดินไปโรงเรียนที่เราเรียนตอนประถม จนหลังๆที่เราเลี้ยงน้ำเขาบ่อยๆเขาก็จะให้เราเลี้ยงน้ำ เราก็เลี้ยงบ้างไม่เลี้ยงบ้างค่ะ แล้วแต่เงินที่เหลือในกระเป๋า จริงๆเราก็เอาเรื่องที่เขาเลี้ยงน้ำเราไปเล่าให้เพื่อนที่สนิทฟัง เพื่อนเรามันก็แซวๆประมาณว่า "เนี้ยที่มันหยิบหลอดสีชมพูให้เพราะมันเหมือนความรักของกับมัน" เราก็บอกมันไปว่า "เพ้อเจ้อละ" อันนี้เราคิดว่าเขาอาจจะหยิบหลอดสีชมพูมาให้เราเพราะเราเป็นผู้หญิงค่ะ น่าจะเป็นไปได้มากกว่าที่เพื่อนเรามันแซว แล้วเพื่อนเราก็บอกประมาณว่า "ที่กูมันไม่เคยเห็นจะเลี้ยง" เราก็ตอบกลับมันไปประมาณว่า "ไม่ใช่เพื่อนรักก็ลำบากหน่อยนะ" ตอนนั้นเราก็ไม่อะไรหรอกค่ะ อาจจะเพราะเราก็มีคนในใจอยู่แล้วด้วย

อันนี้ค่ะมันจะมีอยู่ช่วงนึง ปกติเราจะไปกลับโรงเรียนด้วยรถรับส่งตลอด ช่วงนั้นเราก็กำลังจะไปขึ้นเรานั่นแหละค่ะ แต่บังเอิญเจอเขาตอนกำลังข้างถนนไปขึ้นรถ เขาก็เลยเดินไปส่งเราที่รถ แล้วบนรถ เราจะนั่งริมหน้าต่างเขาก็จะมายืนคุยกับเราจนรถออก เขาก็จะเดินไปรอขึ้นรถที่เขาขึ้นอีกฝั่ง เป็นแบบนี้เกือบทุกเย็นซักพักใหญ่ๆเลยค่ะอันนี้ ส่วนตอนนี้ไม่แล้วค่ะ แต่จริงๆเราก็จะเดินผ่านตรงที่เขารอขึ้นรถตลอด ถ้าเจอเขา เขาก็จะมาทักมาหยอกเรา หรือนานๆทีถ้าเขาไม่หิวหรือแบบว่าคงจะอารมณ์ดีมั้งคะ เขาก็จะเดินตามไปส่งเราข้ามถนนค่ะ

เราชอบมากเลยค่ะ เวลาได้อยู่ ได้เล่น ได้คุยกับเขา มันแบบว่าดูรู้สึกดีมากๆเลยค่ะ อยู่ด้วยแล้วมีความสุขมากจริงๆ เขายอมเราบ่อยมากเลยขอให้ถือน้ำให้เขาก็ถือ ให้ถือเป๋าให้ก็ถือ อีกหน่อยจะได้เป็นบอดี้การ์ดแล้วค่ะ เราก็แอบหวั่นๆกับบางคำพูดบางการกระทำของเขาด้วย เขายังชอบเราอยู่รึป่าวคะ หรือว่าตอนนี้เราจะชอบเขาแล้วรึป่าวคะ TT หรือว่าจะเป็นการที่เพื่อนใส่ใจเพื่อนคะ