สวัสดีค่ะ เราขอท้าวความก่อนนะคะ เราอาศัยอยู่กับทางฝั่งแม่ค่ะ ที่บ้านจะอยู่กับยายและน้องสาวเรา แม่และลุง ทำงานอยู่ที่กรุงเทพค่ะคือเรื่องเกิดจากการขึ้นมหาลัยในครอบครัวลุงเราจะเป็นคนที่ประสบการณ์ความสำเร็จในหน้าที่การงานที่สุดค่ะ แต่ลุงเราจบมาจากราชภัฏแห่งหนึ่งค่ะมีหน้าที่การงานตำแหน่งพอสูงสมควรเลยค่ะ การขึ้นมหาลัยของเราที่บ้านเลยจะเป็นคนให้ลุงดูแลในเรื่องนี้ค่ะ ส่วนตัวเราอยากเรียนนิติศาสตร์เพราะอยากเป็นอัยการเรา รอบพอร์ตเราได้ยื่นไปที่ราชภัฏที่ลุงเราจบมาและติดค่ะแต่ลุงเราไม่ให้มอบตัวเพราะไม่อยากให้เรียนราชภัฏ ซึ่งเราต้องทำตามคำสั่งค่ะเพราะที่บ้านเห็นด้วยทุกอย่างกับลุง รอบ2โควต้ามันไม่มีที่เรายื่นได้ เราเลยได้มายื่นรอบ3 เรายื่นทั้งหมด10ลำดับเลยค่ะแล้วลุงเราเป็นคนจัดลำดับให้ตั้งแต่ลำดับแรกจนถึงลำดับสุดท้ายแต่เราก็ไม่ติดสักทีค่ะ ด้วยเพราะมหาลัยที่ลุงให้ยื่นมีแต่มหาลัยรัฐบาลดังๆทั้งนั้นเลยค่ะและคะแนนเราค่อนข้างน้อยจนมาถึงรอบที่4 เราก็ยังคงต้องยื่นมหาลัยที่ลุงบอกค่ะ ลุงเราให้ยื่นสวนดุสิตแต่เราก็แอบยื่นสวนสุนันไปด้วยเราไม่อยากเรียนที่สวนดุสิตค่ะเพราะเราไม่รู้จักและไม่เคยศึกษาข้อมูลในมหาลัยนี้เลย แต่ก็นั้นแหละค่ะเราติดทั้งคู่ค่ะ แต่ต้องเลือกสวนดุสิตซึ่งเราไม่อยากเรียนที่นี่มากๆ ซึ่งเราเรียนมาได้จนจะจบเทอม1 แต่ในระหว่างเรียนนั้นเราเปิดใจคุยกับที่บ้านไม่ต่ำกว่า3ครั้ง เรื่องการย้ายที่เรียนเพราะเราไม่อยากเรียนที่นี่จริงๆ เราอยู่หอนะคะอยู่คนเดียวแบบจริงๆเลยค่ะ เพราะเพื่อนที่รู้จักไม่ได้อยู่หอค่ะส่วนมากอยู่บ้านกันแล้วนั่งรถมาเรียน ไหนจะสังคมที่เราต้องเจอ นันทนาการเข้าไม่ถึงนศ.จริงๆค่ะ เพื่อนในสาขาพูดเป็นเสียงเดียวกันเพื่อนที่เราสนิทก็จะดรอปค่ะส่วนเพื่อนที่พอรู้จักก็จะยื่นที่ใหม่กันเกือบหมด เราพูดปัญหาสิ่งที่เราไม่อยากเรียนที่นี่ทั้งหมดกับที่บ้านนะคะไม่เคยปิดบังแต่ยังไงๆก็ไม่ให้ย้ายค่ะบ้านเราเป็นคนพูดแรงพูดไม่ดีใช้แต่อารมณ์กดดันเรายกอย่างนะคะที่ให้เรียนที่นี่เพราะโง่ เรื่องเงินเวลาส่งค่ากินมาให้ก็จะมีคำพูดตลอดค่ะว่าต้องเอามาให้เราเขาก็ไม่มีใช้บางคำเราก็ไม่สามารถบอกในกระทู้ได้ค่ะเราเคยคิดจะฆ่าตัวตายเพราะเรื่องนี้หลายรอบมากค่ะแต่เราก็พยายามสู้เพื่อนตัวเองจนตอนนี้เราไม่ไหวแล้วค่ะ ส่วนตัวเราไม่อยากเรียนที่กรุงเทพอยู่แล้วค่ะ เพราะค่าใช้จ่ายมันเยอะมากๆลุงจะเป็นคนที่มีเงินที่สุดในครอบครัวที่บ้านเลยเชื่อฟังค่ะแต่เรื่องส่งเราเลยลุงให้แค่เดือนละ3000สำหรับค่าหอ ส่วนต่างค่าหอและค่ากินแม่และยายเราเป็นคนหาเพิ่มค่ะแต่ก่อนหน้าที่บอกไว้ว่าจะจัดการทุกอย่างให้เพราะยายเราก็กลัวส่งไม่ไหวค่ะไหนจะค่ากินค่าหอที่ต้องจ่ายเพิ่มแต่ลุงเป็นคนรับปากว่าจะจัดการให้ทุกอย่างยายเราเลยขัดไม่ได้ค่ะ แต่จริงๆแล้วคือให้แค่เดือนละ3000ค่ะ

ที่เราไม่โอเคเลยจริงๆก็คือที่เรียนทำไมเราไม่ได้เป็นคนเลือกเองทำไมเราต้องทำตามที่ลุงบอกทุกอย่างเพราะมันคือชีวิตเรา ค่าเทอมเราก็กู้ กยศ 20k+ เราเลยรู้สึกว่าโตขึ้นเราก็ต้องเป็นคนที่ใช้หนี้ตรงนี้แล้วทำไมเราถึงต้องเรียนในที่ตัวเองไม่อยากเรียน เราก็แค่เด็กคนหนึ่งที่อยากจะเติบโตอย่างมีความสุข เราเสียใจและฝั่งใจกับคำพูดที่บ้านเรามากๆเลยค่ะ ตอนเราอยู่กรุงเทพที่บ้านไม่เคยโทรมาถามเลยค่ะว่าเรียนเป็นไงบ้าง กินข้าวหรือยัง วันนี้เหนื่อยมั้ย เราแค่ต้องการแค่นี้จริงๆ มีแต่โทรมาว่าเราต้องหาเงินส่งให้เรา ให้เราก็ไม่มีใช้ เราเคยพูดกับที่บ้านนะคะว่าคนเราต้องยอมรับในสิ่งที่มี
เรียนและอยู่ในที่ ที่ควรอยู่ไม่ควรทำอะไรเกินตัว

เรื่องการทำงานหาเงินเองเราเคยพูดกับที่บ้านนะคะแต่โดนว่ากลับมาว่าเราทำอะไรไม่ได้หรอก ทำเป็นเก่ง ดูถูกเราทุกอย่างเลยค่ะทั้งแม่และยาย เรารู้นะคะว่าการทำงานมันเหนื่อย แต่เด็กคนๆหนึ่งยอมออกมาหางานทำเองเพื่อที่จะได้ออกจากความ Toxic ทุกอย่าง เราคิดมาตลอดเรื่องทำงานและออกมาจากครอบครัวแต่ที่ผ่านมาเราคิดว่าเราไหวเราทนได้ จนครั้งนี้เราไม่ไหวจริงๆค่ะ

เราเลยอยากขอความคิดเห็นในเรื่องที่เราคิดว่าจะหางานทำจนพอมีเรียนและจะส่งตัวเองเรียนจะไม่ขอเงินจากที่บ้านเพราะถ้าเราต้องใช้เงินจากที่บ้านเราก็ต้องทำตามที่เค้าบอกทุกอย่าง เราจะย้ายมาอยู่บ้านแฟนค่ะซึ่งยังดีตรงที่บ้านแฟนเค้าเข้าใจเราทุกอย่างเลย ค่าใช้จ่ายที่เราต้องหาก็คือ ค่ากิน และเก็บเงินเพื่อที่จะเรียน

ปล.ขอโทษที่ต้องท้าวความเยอะนะคะเนื่องจากอยากให้คนที่อ่านได้เข้าใจในความเป็นมาของปัญหาจริงๆ