การบอกเลิกใครสักคนนึงมันดูเลวมั้ยคะ
สาเหตุ
เลิกเพราะแฟนติดเกมส์แล้วอารมณ์รุนแรง ส่งผลกับสุขภาพจิตเรามาก
เลิกเพราะนิสัยไปกันไม่ได้
เลิกเพราะไม่สนิทใจกับคนในครอบครัวแฟน ไม่ถูกกะเขาเลย
เลิกเพราะแฟนไม่ใส่ใจเราก่อน เราต้องเป็นฝ่ายเริ่มตลอด คอยบอกว่า ทำอันนี้ให้หน่อยอะไรประมาณนี้ เราเหนื่อยจะต้องบอกแล้ว และถ้าไม่บอก เขาจะไม่เทคเเคร์เรา
ถ้าวันไหนเขาเทคแคร์เรา แสดงว่าวันนั้นมีอะไรแอบแฝง
เลิกเพราะอยู่กับแฟนแล้วปวดหัวมาก
เลิกเพราะกลัวว่าเขาโมโหแล้วจะลงที่เรา
บอกเลิกทีไร เราดูเหมือนเป็นคนชั่วทุกที แต่เราก้อทำดีกับเขามากเหมือนกันนะคะ ไม่ได้หลงตัวเองนะ
ที่เราจำได้
เราตัดเล็บ หวีผม สระผม ขัดเล็บ ขัดเท้า ขัดฟัน แคะหู ซื้อรองเท้าให้ ซักผ้า ตากผ้าให้ ทำเรซูเม่ให้ สมัครงานให้ด้วย ตอนเขาทำงานเราก้อห่อข้าวให้ เลิกงานก้อเตรียมไว้ให้ ใช้ชีวิตวนอยู่อย่างงี้ จนไม่ได้สนใจชีวิตตัวเองเลยค่ะ
แต่พอที่บ้านเขารับรู้ว่าเรา 2 คนคบกัน ทางบ้านเขาก้อขอให้เราเอาชื่อแฟนมาใส่ทะเบียนบ้าน แต่มันไม่ใช่บ้านของเราค่ะ ของพี่สาวเรา เราบอกว่าไม่ได้เขาก็แซะเรา ตอนแฟนไปทำงานแม่เขาก็จะให้มาขอตังเรา ของกินก็ไม่แบ่งให้เราเลยค่ะ แม้แต่จะตามมารยาท ก็ไม่มีค่ะ ซึ่งถ้าเราอยู่บ้านเรา เราไม่เคยต้องรู้สึกอะไรแบบนี้ค่ะ
แม่แฟนให้เราไปอยู่บ้านเขานะคะ เขายืนกรานให้เราไปอยู่บ้านเขา แต่บ้านแฟนเล็กมากค่ะ มีแค่ ห้องเดียว ไม่มีประตู ใครก้อเดินเข้าออกได้ตามสบาย
แรกๆเราไม่ชินเลย แม่แฟนก้อแขวะเรา หาว่าเราเป็นลูกคุณหนู หยิ่ง ไม่รู้จักความลำบาก เราตอนนั้นก้อ ยึดมั่นในคำว่ารัก เลยทนอยู่ค่ะ
อยู่บ้านแม่แฟนก็ รู้สึกแย่มากค่ะ พอดีบ้านแฟนอยู่ในสลัมค่ะ (ไม่ได้เหยียดนะคะ) แต่เราก็อยู่ได้ค่ะ ถึงแม้จะไม่มีไว้ไฟ ไม่มีแอร์ เราก้ออยุ่ได้สบายมากค่ะ แต่ตะหงิดแค่เรื่องประตูห้องค่ะ
ไม่วายแม่แฟนก้อยังด่า ว่าเรามาเกาะลูกชายเขา
พ่อแฟนก็แขวะเราว่า ไม่ทำงาน ไม่มีตัง อะไรเทือกนี้ค่ะ
น้องแฟนก็เข้ามาคุยกับเรา ประมาณว่า อยากให้เราพูดถึงแม่แฟนน่ะค่ะ แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรไม่ดีถึงเขาไปหรอกค่ะ
คบมา ราวๆ 2 ปี คือ ชีวิตของเรา จากตอนที่มันเริ่มจะโอเค กลับกลายเป็นแย่ลงกว่าเดิมมากๆค่ะ จากที่มีเงินสำหรับของใช้ส่วนตัว ต้องเอาเงินส่วนนี้ไปให้แฟนใช้ค่ะ สภาพเราเลยโทรมมาก มันรู้สึกแย่มากค่ะ
ไม่ว่าทางบ้านเขาจะทำอะไรกะเรา เราอดทนมาตลอดค่ะ แต่เวลาเราทนไม่ไหวจริงงๆก็เลยจะกลับบ้าน พอกลับบ้านยังโดนคนที่บ้านแฟนแซะอีกค่ะ เล่าให้แฟนฟังแฟนก็กล่าวหาว่าเราคิดไปเองค่ะ มันเลยเจ็บใจสุดๆ
ตอนแฟนได้รับวุฒิ ป.ตรี แฟนก็บอกเลิกเรา แต่พอนานไป แฟนก้อมาง้อค่ะ และเราก้อกลับไป
จนถึงจุดๆนี้ เราเสียดายเวลามากๆค่ะ เราไม่สามรถคบกับเขาอีกต่อไปได้แล้ว แต่เขาไม่เข้าใจเราเลยค่ะ และกล่าวหาว่าเราไม่มีเหตุผล เราไม่ดี เราเห็นแก่ตัว ต่อว่าเรา จนเราเหมือนเป็นคนเลวเลยค่ะ
เราไม่ได้ต้องการหาผลประโยชน์กับเขา เราแค่ต้องการเพื่อนคู่คิด ที่เดินไปข้างๆกัน เท่านั้นเองค่ะ
ลำพังเงินเดือนของเราตอนนี้ มันพอแค่ตัวเราคนเดียวค่ะ เราไม่สามารถไปเลี้ยงแฟนหรือบ้านแฟนได้ เพราะที่บ้านเรา เราก็ต้องรับผิดชอบบ้านเราค่ะ แต่ตอนนั้นก็โดนแม่แฟนแซะค่ะ
ถ้าคบต่อ เราจะเสียดายชีวิตตัวเองมากเลยค่ะ เรากลัวว่าชีวิตเราจะจบลงที่ เราเสียสติ เพราะโดนเขาจะวาด ตะคอก ใช้ความรุนแรง โดนทำร้ายจิตใจจากคนที่บ้านแฟนอีก
ตอนนี้พ่อเราก็รักษามะเร็งไขกระดูกอยู่ เรากังวลเรื่องพ่อมากๆค่ะ พ่อเริ่มป่วยก้อช่วงที่เราคบกับแฟนคนนี้ค่ะ แต่บ้านเขาไม่เคยสนใจเรื่องนี้เลยค่ะ
บ้านเราปฏิบัติกับแฟนเราต่างจากบ้านเขามาก พ่อแม่เราซื้อของเผื่อเขาตลอด ไม่เคยเรียกร้องเงินแฟนเราแม้แต่บาทเดียว ให้กินแต่ของดีๆ กินอะไรกินเหมือนกัน
บ้านแฟนจะเอาของไม่ดีให้บ้านเรา และเอาแต่ของไม่ดีให้เรากิน
ถามว่าความดีของแฟนคนนี้มีไหม ส่วนใหญ่เขาจะทำเมื่อเราบอกค่ะ หรือตอนเรามีตังค์ค่ะ
เราผิดไหมคะ ที่เราจะไม่อยากคบกับเขาเป็นแฟน เราเป็นเพื่อน คอยให้ยืมเงินได้นะคะ แต่เป็นแฟนด้วยไม่ได้ค่ะ
เราไม่มองเรื่องฐานะนะคะ บ้านเราก็ไม่ได้รวยเลยค่ะ หาเช้ากินค่ำเหมือนกัน
แต่เหมือนแม่เขาอยากให้ลูกเจอแฟนที่เลี้ยงลูกเขามั้งคะ แบบลูกเขาไม่ต้องทำอะไรเลยน่ะค่ะ เราให้ลูกเขาทำอะไรให้เรา เขาจะโกรธทันทีค่ะ
เช่นพาเราไปหาหมอ เขาก็ไม่พอใจค่ะ
เราบอกเลิกเขา เขาด่าเราด้วยค่ะ แล้วชี้หน้าบอกว่า ให้เราจำสิ่งที่เราทำกับเขาเอาไว้ค่ะ
""""
สุดท้ายแล้ว เราก้อจะเหลือแค่ตัวเอง เพราะสุดท้ายแล้ว พ่อแม่ พี่น้อง ก็จะแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง เหลือไว้แต่ความทรงจำ.......
I'm sorry Mama and Papa.
I will always love you both.
No one can love me like you two.
ตัดใจเลืกกับแฟนไม่ได้ มาช่วยหน่อยค่ะ
สาเหตุ
เลิกเพราะแฟนติดเกมส์แล้วอารมณ์รุนแรง ส่งผลกับสุขภาพจิตเรามาก
เลิกเพราะนิสัยไปกันไม่ได้
เลิกเพราะไม่สนิทใจกับคนในครอบครัวแฟน ไม่ถูกกะเขาเลย
เลิกเพราะแฟนไม่ใส่ใจเราก่อน เราต้องเป็นฝ่ายเริ่มตลอด คอยบอกว่า ทำอันนี้ให้หน่อยอะไรประมาณนี้ เราเหนื่อยจะต้องบอกแล้ว และถ้าไม่บอก เขาจะไม่เทคเเคร์เรา
ถ้าวันไหนเขาเทคแคร์เรา แสดงว่าวันนั้นมีอะไรแอบแฝง
เลิกเพราะอยู่กับแฟนแล้วปวดหัวมาก
เลิกเพราะกลัวว่าเขาโมโหแล้วจะลงที่เรา
บอกเลิกทีไร เราดูเหมือนเป็นคนชั่วทุกที แต่เราก้อทำดีกับเขามากเหมือนกันนะคะ ไม่ได้หลงตัวเองนะ
ที่เราจำได้
เราตัดเล็บ หวีผม สระผม ขัดเล็บ ขัดเท้า ขัดฟัน แคะหู ซื้อรองเท้าให้ ซักผ้า ตากผ้าให้ ทำเรซูเม่ให้ สมัครงานให้ด้วย ตอนเขาทำงานเราก้อห่อข้าวให้ เลิกงานก้อเตรียมไว้ให้ ใช้ชีวิตวนอยู่อย่างงี้ จนไม่ได้สนใจชีวิตตัวเองเลยค่ะ
แต่พอที่บ้านเขารับรู้ว่าเรา 2 คนคบกัน ทางบ้านเขาก้อขอให้เราเอาชื่อแฟนมาใส่ทะเบียนบ้าน แต่มันไม่ใช่บ้านของเราค่ะ ของพี่สาวเรา เราบอกว่าไม่ได้เขาก็แซะเรา ตอนแฟนไปทำงานแม่เขาก็จะให้มาขอตังเรา ของกินก็ไม่แบ่งให้เราเลยค่ะ แม้แต่จะตามมารยาท ก็ไม่มีค่ะ ซึ่งถ้าเราอยู่บ้านเรา เราไม่เคยต้องรู้สึกอะไรแบบนี้ค่ะ
แม่แฟนให้เราไปอยู่บ้านเขานะคะ เขายืนกรานให้เราไปอยู่บ้านเขา แต่บ้านแฟนเล็กมากค่ะ มีแค่ ห้องเดียว ไม่มีประตู ใครก้อเดินเข้าออกได้ตามสบาย
แรกๆเราไม่ชินเลย แม่แฟนก้อแขวะเรา หาว่าเราเป็นลูกคุณหนู หยิ่ง ไม่รู้จักความลำบาก เราตอนนั้นก้อ ยึดมั่นในคำว่ารัก เลยทนอยู่ค่ะ
อยู่บ้านแม่แฟนก็ รู้สึกแย่มากค่ะ พอดีบ้านแฟนอยู่ในสลัมค่ะ (ไม่ได้เหยียดนะคะ) แต่เราก็อยู่ได้ค่ะ ถึงแม้จะไม่มีไว้ไฟ ไม่มีแอร์ เราก้ออยุ่ได้สบายมากค่ะ แต่ตะหงิดแค่เรื่องประตูห้องค่ะ
ไม่วายแม่แฟนก้อยังด่า ว่าเรามาเกาะลูกชายเขา
พ่อแฟนก็แขวะเราว่า ไม่ทำงาน ไม่มีตัง อะไรเทือกนี้ค่ะ
น้องแฟนก็เข้ามาคุยกับเรา ประมาณว่า อยากให้เราพูดถึงแม่แฟนน่ะค่ะ แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรไม่ดีถึงเขาไปหรอกค่ะ
คบมา ราวๆ 2 ปี คือ ชีวิตของเรา จากตอนที่มันเริ่มจะโอเค กลับกลายเป็นแย่ลงกว่าเดิมมากๆค่ะ จากที่มีเงินสำหรับของใช้ส่วนตัว ต้องเอาเงินส่วนนี้ไปให้แฟนใช้ค่ะ สภาพเราเลยโทรมมาก มันรู้สึกแย่มากค่ะ
ไม่ว่าทางบ้านเขาจะทำอะไรกะเรา เราอดทนมาตลอดค่ะ แต่เวลาเราทนไม่ไหวจริงงๆก็เลยจะกลับบ้าน พอกลับบ้านยังโดนคนที่บ้านแฟนแซะอีกค่ะ เล่าให้แฟนฟังแฟนก็กล่าวหาว่าเราคิดไปเองค่ะ มันเลยเจ็บใจสุดๆ
ตอนแฟนได้รับวุฒิ ป.ตรี แฟนก็บอกเลิกเรา แต่พอนานไป แฟนก้อมาง้อค่ะ และเราก้อกลับไป
จนถึงจุดๆนี้ เราเสียดายเวลามากๆค่ะ เราไม่สามรถคบกับเขาอีกต่อไปได้แล้ว แต่เขาไม่เข้าใจเราเลยค่ะ และกล่าวหาว่าเราไม่มีเหตุผล เราไม่ดี เราเห็นแก่ตัว ต่อว่าเรา จนเราเหมือนเป็นคนเลวเลยค่ะ
เราไม่ได้ต้องการหาผลประโยชน์กับเขา เราแค่ต้องการเพื่อนคู่คิด ที่เดินไปข้างๆกัน เท่านั้นเองค่ะ
ลำพังเงินเดือนของเราตอนนี้ มันพอแค่ตัวเราคนเดียวค่ะ เราไม่สามารถไปเลี้ยงแฟนหรือบ้านแฟนได้ เพราะที่บ้านเรา เราก็ต้องรับผิดชอบบ้านเราค่ะ แต่ตอนนั้นก็โดนแม่แฟนแซะค่ะ
ถ้าคบต่อ เราจะเสียดายชีวิตตัวเองมากเลยค่ะ เรากลัวว่าชีวิตเราจะจบลงที่ เราเสียสติ เพราะโดนเขาจะวาด ตะคอก ใช้ความรุนแรง โดนทำร้ายจิตใจจากคนที่บ้านแฟนอีก
ตอนนี้พ่อเราก็รักษามะเร็งไขกระดูกอยู่ เรากังวลเรื่องพ่อมากๆค่ะ พ่อเริ่มป่วยก้อช่วงที่เราคบกับแฟนคนนี้ค่ะ แต่บ้านเขาไม่เคยสนใจเรื่องนี้เลยค่ะ
บ้านเราปฏิบัติกับแฟนเราต่างจากบ้านเขามาก พ่อแม่เราซื้อของเผื่อเขาตลอด ไม่เคยเรียกร้องเงินแฟนเราแม้แต่บาทเดียว ให้กินแต่ของดีๆ กินอะไรกินเหมือนกัน
บ้านแฟนจะเอาของไม่ดีให้บ้านเรา และเอาแต่ของไม่ดีให้เรากิน
ถามว่าความดีของแฟนคนนี้มีไหม ส่วนใหญ่เขาจะทำเมื่อเราบอกค่ะ หรือตอนเรามีตังค์ค่ะ
เราผิดไหมคะ ที่เราจะไม่อยากคบกับเขาเป็นแฟน เราเป็นเพื่อน คอยให้ยืมเงินได้นะคะ แต่เป็นแฟนด้วยไม่ได้ค่ะ
เราไม่มองเรื่องฐานะนะคะ บ้านเราก็ไม่ได้รวยเลยค่ะ หาเช้ากินค่ำเหมือนกัน
แต่เหมือนแม่เขาอยากให้ลูกเจอแฟนที่เลี้ยงลูกเขามั้งคะ แบบลูกเขาไม่ต้องทำอะไรเลยน่ะค่ะ เราให้ลูกเขาทำอะไรให้เรา เขาจะโกรธทันทีค่ะ
เช่นพาเราไปหาหมอ เขาก็ไม่พอใจค่ะ
เราบอกเลิกเขา เขาด่าเราด้วยค่ะ แล้วชี้หน้าบอกว่า ให้เราจำสิ่งที่เราทำกับเขาเอาไว้ค่ะ
""""
สุดท้ายแล้ว เราก้อจะเหลือแค่ตัวเอง เพราะสุดท้ายแล้ว พ่อแม่ พี่น้อง ก็จะแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง เหลือไว้แต่ความทรงจำ.......
I'm sorry Mama and Papa.
I will always love you both.
No one can love me like you two.