ตลอดประวัติศาสตร์ภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จะพบว่าอาณาจักรที่รำรวยสุดๆระแวกนี้มักจะเป็นอาณาจักรมอญ (สมัยอาณาจักรสุธรรมวดีและอาณาจักรหงสาวดี)
 เพราะในประวัติศาสตร์มอญนั้น ศิลปะวัฒนธรรม ภาษาและอักษรมอญมีอิทธิพลอย่างต่อพม่าและไทย(อพยพหนีพม่าเข้ามา)

และอาณาจักรมอญเป็นอาณาจักรการค้าที่รำรวยอย่างมาก เห็นได้จากเจดีย์ชเวมอดอร์. และเมืองหงสาวดีสมัยที่รุ่งเรื่อง  รวมถึงเป็นศูนย์กลางพระพุทธศาสนา

(ยกตัวอย่าง อาณาจักรสุธรรมวดีของมอญยุคแรกเป็นศูนย์กลางของพระพุทธศาสนา อาณาจักรหงสาวดีเป็นเมืองท่าทางการค้า)

ซึ่งความเจริญและความรำรวยของมอญนั้นจะดีมากถ้าไม่มีเพื่อนบ้านตอนเหนือที่ชื่อพม่า,พุกามหรืออังวะ ความเจริญของมอญทำให้พม่ายกทัพลงมายึดอยู่ตลอดเวลา (ตั้งแต่สมัยพระเจ้าอโนรธารบกับอาณาจักรสุธรรมวดีของมอญ กับ พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้รบกับอาณาจักรหงสาวดี)และกวาดต้อนผู้คน พระสงฆ์ อักษร รวมถึงวิทยาการต่างๆไปด้วย 

คำถามคือ

-อาณาจักรมอญจัดว่าเป็นอาณาจักรที่รำรวยที่สุดในอุษาคเนย์หรือไม่ และอาณาจักรมอญ ควรจัดเป็นสิงคโปร์ผู้มาก่อนการหรือไม่ (ที่ผมคิดว่าเหมือนสิงคโปร์คือ ค้าขายเก่ง มีเมืองท่าที่เจริญ และเป็นทางผ่านของเรือสินค้าจากอินเดีย และตะวันตกอย่างเปอร์เซียอาหรับ แต่ความต่างคือสิงคโปร์เป็นเกาะเล็กๆ แต่มอญมีแผ่นดินปลูกข้าวได้ และมีพื้นจับสัตว์ทะเลขนาดใหญ่อันอุดมสมบูรณ์ รวมถึงมีเหมืองเพชร พลอย หยกและทองคำ พูดง่ายๆมอญคือสิงคโปร์เวอร์ชั่นที่มีความอุดมสมบูรณ์ครบทุกอย่าง)

- คิดเหมือนกันไหมว่าอาณาจักรมอญดีหมดทุกอย่างแต่ข้อเสียที่ใหญ่สุดเพียงอย่างเดียวคือรบไม่เก่ง มอญนั้นค้าขายเก่ง เป็นเศรษฐีไฮโซที่รวยสุด รักสงบแต่พลาดตรงรบไม่เก่ง (ถ้ารบเก่งพม่าคงไม่ยึดหรอก) ประกอบกับมีเพื่อนบ้านนิสัยอันธพาลอย่างพม่าตอนบนบุกมายึดบ่อย