ผมเป็นอีกคนที่เดินทางตามหาความฝันมาตลอดชีวิต ผมเป็นอีกคนที่เชื่อว่าความฝันของผมจะเป็นจริงผมไม่รู้ว่าความดันของชีวิตคืออะไรแต่สิ่งที่ผมได้พบเจอในวันนี้ ผมเป็นคนทางหมดทางสู้ มองไปทางไหนก็เจอแต่ความมืดมัว บ้านที่มีรถกลับไม่ได้ แม่ที่รักก็เจอไม่ได้ จะไปทางไหนก็ไร้หนทาง ได้แต่เดินไปเรื่อยๆเดินไปแบบไม่มีจุดหมายปลายทาง จะทำอะไรจะไปทางไหนชีวิตมันพรุ่งนี้จะเป็นยังไงยังไม่รู้หนทางของมันเลย ผมเคยหวังว่าจะเกิดปาฏิหาริย์กับชีวิตของผมอีกสักครั้ง แต่ผมก็รู้ว่าโอกาสมันไม่ได้เข้ามาบ่อยๆผมผิดผิดต้องเชื่อสาวโอกาสนัดไว้ไม่ได้ บทเรียนที่เจอแต่ละครั้งบางทีมันก็เจ็บปวดที่สุดในชีวิต ผมพยายามเชื่อว่าโลกใบนี้สวยงามเสมอตลกแห่งความเป็นจริงในชีวิตของผมโลกใบนี้มันช่างโหดร้ายกับคนขาดโอกาสและคนด้อยโอกาส ผมอยากสู้นะ แต่ทุกครั้งที่ลุกขึ้นสู้ผมก็ล้มลงมาเจ็บทุกครั้งแล้วก็พาให้คนข้างๆเดือดร้อนไปด้วย ผมยังไม่รู้เลยว่าชีวิตของคำว่าพรุ่งนี้มันจะโหดร้ายเพียงใดสำหรับผม จากจากนี้ไปผมขอตัดกรรมทั้งหมดและการที่ไม่รู้จักใครไม่สร้างปัญหาให้ใครอีกจนกว่าผมจะกลับมาเป็นคนที่มีรอยยิ้มและมีความสุขอีกครั้ง
ชีวิตของฉันคงสิ้นสุดเพียงแค่นี้