นิทานก่อนนอน 179

นายฟู่ฟู่เดินมายังบ่อน้ำเก่าที่เชิงเขา

ฟู่ฟู่ "ชีวิตเราช่างบัดซบนัก"

พลันร่างนึงก็ปรากฎตัวขึ้นมาจากความว่างเปล่า เป็นแสงสีขาวรอบ ๆ

ร่างนั้น "เราชื่อแววร่าเป็นงูขาว"

ฟู่ฟู่ "มาฆ่าเราสินะ"

แววร่า "เราจะมาห้ามเจ้าไม่ให้คิดสั้น"

ฟู่ฟู่ "แก้ตัวน้ำขุ่น ๆ เราไม่ได้จะฆ่าตัวตายเสียหน่อย"

แววร่า "รูปแบบมาก็ใช่ว่าจะลงเอยตามสูตร เราเข้าใจผิดเอง"

ฟู่ฟู่ "งั้นก็สู้กันเลยละกัน"

แววร่า "ไม่อยากฆ่าตัวตายแต่จะให้เราฆ่า"

ทันใดนั้นเองก็มีคนลึกลับพุ่งขึ้นมาจากบ่อ

คนลึกลับ "คนต่อยตีกันแหม่ถูกใจเรายิ่งนัก"

แววร่า "เลยจะหามุมเหมาะ ๆ เพื่อชม?"

คนลึกลับ "ใช่ แถมเพิ่มความสนุกมาด้วย"

แล้วคนลึกลับก็โยนอาวุธต่าง ๆ มา

คนลึกลับ "เลือกอาวุธไว้ฆ่ากันได้เบย"

ฟู่ฟู่ "งั้นเราเอาฟร้ากแปดแปดละกัน"

คนลึกลับ "ดี เพิ่มความสนุกไปอีกด้วยการ..."

คนลึกลับก็ปล่อยฝูงไดโนเสาร์กินเนื้อมา

แววร่า "งั้นเราต้องเลือกเอฟสิบสี่ทอมแคทล่ะ"

ทั้ง 2 ยิงถล่มฝูงไดโนเสาร์ตายมากมาย รอบข้างราบเป็นหน้ากลอง

แววร่า "แต่ไดโนเสาร์ก็ตายหมดแล้วอะนะ"

ตอนนั้นเองเผ่าแอนท์ก็โผล่มา

แอนท์ 88 "โอ นี่ต้นไม้สหายเราได้ล้มตายมากมายขนาดนี้เลยหรือนี่"

คนลึกลับ "เราผิดเอง มาฆ่าเราได้"

แอนท์ 99 "ก่อนจะฆ่าเจ้า เจ้าต้องปลูกป่าทดแทนก่อน"

ดังนั้นตลอด 8แสนปีที่ทุ่มเท ในที่สุดคนลึกลับก็ทำป่าได้สมบูรณ์เหมือนเดิมแล้ว

แอนท์ 29 "พร้อมจะรับความตายรึยัง?"

คนลึกลับ "จัดการได้"

แอนท์ 93 "แต่เห็นแก่ความทุ่มเทเจ้า"

คนลึกลับ "จะให้ทรมานก่อนตายเฮ้อ"

แอนท์ 44 "จะให้เจ้าเลือก"

คนลึกลับ "เลือกว่าจะโดนทรมานยังไงเฮ้อ"

แอนท์ 68 "มีอาหารให้เจ้ากิน"

คนลึกลับ "ให้กินไรน่าขยะแขยงมาเฮ้อ"

แอนท์ 77 "เอานะ ถ้าต้องการงั้นก็"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่