คำว่ารักภักดี มีจริงไหม?
ไยปล่อยให้ใครหนึ่งรำพึงหา
หรือว่างเปล่าหัวใจไม่นำพา
 ที่ผ่านมาเพียงหลอกแกล้งบอกรัก

เหมือนถูกล่ามด้วยโซ่.โถ.ใจฉัน
เธอผูกมันพันแกนเสียแน่นหนัก
มีหน้าที่คลายเหงาเศร้าใจนัก
มิได้เป็นคนรัก..ปักฤทัย  

  

ฉันเป็นเพียงร่างกายเพื่อคลายเหงา
ให้เธอเล้าประโลมชมไฉน
อยู่ห้องเช่าเฝ้ารอทดท้อใจ
จึงพิไร ตัดพ้อเพราะรอเธอ

เป็นแฟนเก็บ เจ็บช้ำน้ำใต้ศอก
แม้นช้ำชอกปานไหนใจยังเผลอ
ทั้งที่รู้จริงใจ หาไม่เจอ
ยังรักเธอยิ่งล้น ท้นทวี

เธอเก็บฉันเอาไว้ระบายเศร้า
คราเธอเหงาเคล้าร่างนั่งตรงนี้
คำว่าแฟน ตราบเธอมาค่าถึงมี
ฉันรอนร้าวฤดีแทบวางวาย
***************
ไม่อยากให้ใครรู้ ว่ามีฉัน
เธอตอกย้ำทำกันพลันสลาย
น้อยใจเหลือ โอ้เราเฝ้างมงาย
ต้องเดียวดาย หนาวเหน็บ…เจ็บจำทน

“สุนันท์ยา”