ตอนนี้หนูอายุ13 กำลังเรียนอยู่ในโรงเรียนระดับต้นๆของจังหวัด พอได้เข้ามาเรียนก็เห็นอะไรหลายๆอย่าง เพื่อนแต่ละคนฐานะดีๆทั้งนั้น บางคนอาจจะไม่ได้รวยแต่บ้านเขาเสร็จ เขาใช้ของดีๆ เหมือนอุปกรณ์กีฬาเช่นไม้แบดมินตัน บ้านหนูมีงบแค่100-200 หนูก็ซื้อตามฐานะและเงินที่มี แต่พอเพื่อนยืมไปเล่น เขาก็ไปสลับกับไม้ดีๆ สลับจนเพื่อนต้องเอาไม่มาคืนแล้วบอกหนูว่าไม่มีใครอยากเล่นไม้กนูแล้วไม้หนูหนัก วำหรับหนูหนูว่าไม้หนูเบาแล้ว พอได้จับของเพื่อนคือมันหนักจริงๆ บางคนก็ชอบแซะนะ พอหนูบอกว่าไม้เขาดีอย่างนู้น เขาก็มาแซะหนูต่อ  คือหนูแค่อยากให้บ้านเสร็จเพราะเพื่อนอยากมาทำงานบ้านหนูมากๆบ้านหนูอยู่ในเขตท่องเที่ยวเขตดังของจังหวัดเลย นั้นเลยเป็นสาเหตุที่หนูไม่กล้าบอกเพื่อน ที้ไม่กล้าคือกนูเอาเรื่องที่โรงเรียนมาบอกแม่ทุกอย่าง มาเล่าแม่ หนูกลับแม่สนิทกันมากเหมือนเพื่อน มีอะไรเราก็เล่าให้ฟังตลอด หนูก็คุยกับแม่ แม่เป็นคนบอกหนูเองว่าแม่ก็อายเหมือนกันที่เพื่อนแม่จะมาบ้าน แม่ก็บอกให้หนูบ่ายเบี่ยงไปก่อน แม่ก็ส่งสารหนูเหมือนต้องเจออะไรแบบ เดี๋ยวหนูเสียเพื่อน เสียความรู้สึก ของใช้ของหนูบางทีก็ต้องซื้อของแพงๆตามเพื่อน หนูก็เอาเวลาว่างไปช่วยแม่ทำงานเพื่อไม่ให้เพื่อนมาว่าหนู แม่ก็เข้าใจหนูนะเพราะตอนเด็กแม่ก็เจอแบบนี้มาแล้ว  บางทีหนูก็แอบมาร้องไห้เพราะเรื่องแบบนี้ แม่หนูก็เหมือนกันเพราะมีปัญหากับพ่อ รายได้ก็มาจากแม่หมด แม่หนูทำงานได้250ก็ต้องแบ่งเงินมาให้หนู100เพื่อให้หนูมาโรงเรียน หนูก็ต้องประหยัด จะกินของอร่อยๆกับเพื่อนเขาก็ไม่ได้ แถมก็ต้องให้เงินพ่ออีก คือหนูจะทำยังไงดีถ้าเพื่อนจะมาเที่ยวที่บ้าน กนูควรจะบ่ายเบี่ยงต่อไปดีไหม(หนูอาจจะพิมไม่ค่อยเข้าใจ ยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ)