ระหว่างสิ่งที่เราถนัดกับสิ่งที่เราต้องทำ? (อังกฤษกับจีน)

คือหนูเรียนอยู่ชั้นม.ปลาย และเลือกเรียนสายศิลป์จีน เลือกเรียนจีนเพียงเพราะเป็นสายภาษาภาษาเดียวที่มีในโรงเรียนและอยากที่จะเรียนภาษาอังกฤษเยอะๆ

ปัญหามันเริ่มเมื่อตอนม.สี่ได้ไปแลกเปลี่ยนที่อเมริกา หนูก็เริ่มมั่นใจแล้วว่าต้องทิ้งจีนแน่นอน
พอกลับมา ในขณะที่เพื่อนอ่าน เขียน กันพอได้ หนูกลับทำอะไรไม่ได้เลย แม้แต่เขียนชื่อตัวเอง
ที่ผ่านมาก็ได้เพื่อนช่วยและคุณครูก็อนุโลมให้อ่านพินอินได้ ก็เฉยๆไม่ได้ซีเรียสกับมัน เพราะตอนนั้นเพิ่งกลับมาและกำลังปรับตัวอยู่

ต่อมาได้เรียนเรื่องการเรียงประโยค จุดนี้แหละที่ทำให้เริ่มสับสน จีนเรียงประโยคไม่เหมือนอังกฤษ จะคล้ายไทยมากกว่า
ตอนแรกก็ยังไม่รู้ปัญหา แต่พอเรียนอังกฤษ คุณครูสอนการเรียงAdjective หนูก็โอเค ชั้นทำได้ แต่คือมันเริ่มมั่วเพราะเอาจีนมาผสมด้วย
เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง บางครั้งก็อ่านเสียงผิด ทั้งจีน ทั้งอังกฤษ บางทีหมกมุ่มกับจีนมากเกินไป แล้วเอามาผสมกับอังกฤษ
คือเรียนอังกฤษได้ดีมาก พูดได้ อ่าน ทำได้ทุกอย่าง ตอนนี้เครียดมากๆ เพราะทำอังกฤษได้ดีมาก เกรด4ทุกตัว แต่จีนกลับได้แค่1
กลายเป็นหนูได้เกรดเฉลี่ยนน้อย ทั้งๆที่เราได้4อังกฤษ ในขณะที่คนอื่นทำแค่จีนวิชาเดียวแล้วได้เกรดที่ดีกว่า

เราก็คิดว่าจะทิ้งจีนไป เก็บอังกฤษไว้เพราะเราถนัดมากกว่า แต่ปัญหาอีกอย่างคือต้องทำจีนให้ดีเพราะเกรดเฉลี่ย
เราไม่ได้เก่งถึงขนาดว่าเรียนได้หลายๆภาษา ภาษาอังกฤษที่ถนัดก็เพิ่งงมาได้และชอบจริงๆ ตอนป.4
ถ้าให้เลือกก็อยากเรียนเป็น EP (ม.ต้นเรียนEP) แต่ที่โรงเรียนไม่มีม.ปลาย และไม่คิดจะย้ายหรือเปลี่ยนโรงเรียน
คิดว่าเหนูควรทำยังไงดี ควรทิ้งจีนไปจริงๆเพื่อเก็บอังกฤษไว้ดีไหม?  

ขอบคุณค่ะ ยิ้ม

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่