น้องไม่เคย อ่านไลน์ ตอบไลน์ หรือรับโทรศัพท์เลย นอกจากมีปัญหา ก็ให้แม่โทรมาเช่นขอเงิน ล่าสุดญาติผู้ใหญ่ในบ้านเสีย มรดกต้องแบ่งกัน น้องเป็นผู้จัดการมรดก กว่าจะโอนเงินให้ต้องคอยทวงจนเหมือนขอทาน อ้างว่าไม่ว่างโอนเสมอ แม่ส่วนมากจะโอ๋น้องตลอด ทำให้แม่หาเหตุผลแก้ต่างให้น้องมาตลอด ทุกเรื่อง น้องมีแฟน แล้วเอาแฟนมาอยู่ด้วยที่บ้าน แฟนน้องเป็นคนที่ไม่ค่อยมีมารยาทเท่าไหร่ พูดจาไม่ค่อยดี ซึ่งบางครั้งก็ไม่สามารถปล่อยผ่านได้ ด้วยความที่แฟนน้องเด็กกว่าแต่พูดจาไม่ให้เกียรติคนในบ้านพ่อแม่เรา ทำให้เราทนไม่ไหวแล้วด่าไปแรงๆ ครั้งนั้นแฟนน้องโมโหมากที่เราว่าเค้าแรง เขวี้ยงแก้วน้ำมาใส่เรา เราก็สวนกลับด้วยอารมณ์ที่สะสมไว้หลายปี แต่พ่อแม่ก็ให้ท้ายแฟนน้องเสมอ เพราะกลัวน้องเสียใจ พ่อแม่บอกแฟนน้องยังเด็ก(29)อายุ (เราว่าไม่เด็กแล้ว)
จากนั้นเรากับน้องก็ไม่ค่อยได้คุยกัน พึ่งมาคุยกันหลังๆบ้าง แต่ทุกครั้งที่กลับบ้าน น้องจะชอบถามว่ามาทำไม มีอะไร กลับกี่โมง กลัวแฟนน้องจะเห็น และทุกครั้งที่เจอแฟนน้อง จะชอบแขวะเรากระทบแฟนเราตลอด ซึ่งเราพยายามข่มใจมากๆ พ่อแม่ก็ให้ท้ายเสมอว่าอย่าไปสนใจต่างคนต่างอยู่ แต่เราต้องยอมให้เด็กแขวะอยู่เสมอเราก็มีขีดจำกัด ซึ่งเรามองว่าไม่ถูก ในเมื่อมาอยู่บ้านคนอื่นมารยาทต้องมี พูดจาต้องให้เกียรติกัน ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็ไปอยู่ที่อื่นเพราะนี่บ้านเรา ไม่ใช่ทำตัวเป็นเจ้าของบ้านเพราะที่เขาอยู่ไม่ใช่บ้านเขา ก็ต้องเกรงใจ ทุกวันนี้ทำตัวเหมือนเจ้าของบ้าน ซึ่งทุกครั้งที่กลับบ้านก็จะอึดอัด แล้วคุยกับน้องน้อยลงเหมือนน้องไม่อยากคุยด้วย ทั้งที่เมื่อก่อนสนิดกัน เดี๋ยวนี้ยากมาก เราเคยพูดคุยกับน้องแบบเปิดใจ ว่าเราไม่ชอบพฤติกรรมแบบนี้น้องก็เงียบไม่พูดอะไร คุยกับพ่อแม่ น้อง รวมกันเปิดใจ ก็ไม่ดีขึ้นเพราะน้องก็เงียบเสมอ แล้วตีตัวออกห่างจากเรา ทำให้ไม่ค่อยอยากเข้าบ้าน เพราะอึดอัด เราควรแก้ไขตรงไหน ที่ดีที่สุดกับใจ รบกวนขอความเห็นหลายๆมุมมองหน่อยค่ะ
น้องไม่เคยตอบไลน์ ไม่เคยรับสาย นอกจากขอเงิน
จากนั้นเรากับน้องก็ไม่ค่อยได้คุยกัน พึ่งมาคุยกันหลังๆบ้าง แต่ทุกครั้งที่กลับบ้าน น้องจะชอบถามว่ามาทำไม มีอะไร กลับกี่โมง กลัวแฟนน้องจะเห็น และทุกครั้งที่เจอแฟนน้อง จะชอบแขวะเรากระทบแฟนเราตลอด ซึ่งเราพยายามข่มใจมากๆ พ่อแม่ก็ให้ท้ายเสมอว่าอย่าไปสนใจต่างคนต่างอยู่ แต่เราต้องยอมให้เด็กแขวะอยู่เสมอเราก็มีขีดจำกัด ซึ่งเรามองว่าไม่ถูก ในเมื่อมาอยู่บ้านคนอื่นมารยาทต้องมี พูดจาต้องให้เกียรติกัน ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็ไปอยู่ที่อื่นเพราะนี่บ้านเรา ไม่ใช่ทำตัวเป็นเจ้าของบ้านเพราะที่เขาอยู่ไม่ใช่บ้านเขา ก็ต้องเกรงใจ ทุกวันนี้ทำตัวเหมือนเจ้าของบ้าน ซึ่งทุกครั้งที่กลับบ้านก็จะอึดอัด แล้วคุยกับน้องน้อยลงเหมือนน้องไม่อยากคุยด้วย ทั้งที่เมื่อก่อนสนิดกัน เดี๋ยวนี้ยากมาก เราเคยพูดคุยกับน้องแบบเปิดใจ ว่าเราไม่ชอบพฤติกรรมแบบนี้น้องก็เงียบไม่พูดอะไร คุยกับพ่อแม่ น้อง รวมกันเปิดใจ ก็ไม่ดีขึ้นเพราะน้องก็เงียบเสมอ แล้วตีตัวออกห่างจากเรา ทำให้ไม่ค่อยอยากเข้าบ้าน เพราะอึดอัด เราควรแก้ไขตรงไหน ที่ดีที่สุดกับใจ รบกวนขอความเห็นหลายๆมุมมองหน่อยค่ะ