สวัสดีค่ะพี่ๆทุกคน เรามีเรื่องอย่างปรึกษาพี่ๆเพื่อนๆทุกคนเรื่องที่เเฟนยอมเพื่อนทุกอย่าง เพื่อนบอกให้ไปรับไปส่งข้ามจังหวัดก็ไปไม่มีติอะไรทั้งนั้นจะเหนื่อยจะง่วงเเค่ไหนก็ไม่หวั่น เพื่อนบอกอะไรทำอะไรยอมเค้าไปทุกอย่างจนรู้สึกได้เลยว่าเลือกเพื่อนมากกว่าเราที่เป็นเเฟน(รึเเฟนถือคติว่าเพื่อนต้องมาก่อน?) เเละไม่ใช่เเค่เรื่องเพื่อนที่เราคิดหนัก เรื่องที่เค้าไม่ชอบครอบครัวเรา เพราะครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่จริงจังไปทุกเรื่องเค้าอาจจะไม่okอันนี้พอเข้าใจได้เเต่เวลาเราพูดถึงครอบครัวเราเค้าจะชอบพูดเเทรกพูดไปในทางไม่ให้เกียรติ อันนี้เราผิดที่เราไม่เตือนเค้า เเต่หลังๆเราเริ่มเเสดงออกว่าไม่ชอบที่เค้าให้ครอบครัวเเบบนี้ กลับทะเลาะกัน อีกเรื่องคือเรื่องที่เค้าไปส่องเเฟนเก่าหาสาระพัดคำเเก้ตัวจน้ราใจอ่อน อีกเรื่อง ไปเกิดกับเด็กดริ้งเเละอีกเรื่องที่เราทั้ง2เริ่มลงไม้ลงมือเริ่มไม่เเคร์ไม่คุยเเล้วเเต่ต่างคนจะคิดอะไรยังไงเเละอีกเรื่องคือทางครอบครัวแฟนเหมือนจะ!!ไม่ชอบเรา เเม่เเฟนเคยบอกให้เเฟนประมาณเลิกกับเราไปเถอะอยู่กับเราก็ไม่มีอะไรดี(ทั้งๆที่ตอนที่ลูกเค้าไม่มีอะไรก็เป็นเราที่อยู่ข้างๆตลอดบ้านจะจนไม่มีกินเเค่ไหนเราก็ไม่เคยคิดจะถึงหรือมีคนอื่น เเม้กระทั่งตอนที่ลูกเค้ามาอยู่กับเราตอนที่อยู่ กทม ไม่จ่ายค่าไฟค่าน้ำค่าห้องช่วยเราก็ไม่ได้อะไร หรือมาอยู่ที่บ้านเงินเราก็มีไม่มากเทาอยู่ที่กทมเเต่เวลาอยากกินอะไรเราพยายามหาซื้อให้กินเท่าที่จะซื้อได้ ) เราควรทำยังไง กับคนที่มีเพื่อนเป็นใหญ่ยอมทุกอย่างเพื่อเพื่อนกับคนที่ทำเราเจ็บเเล้วเจ็บอีก ในใจลึกๆเรารู้ว่าถ้ายังคบกันต่ออนาคตเรา จะต้องเสียใจซ้ำไปซ้ำมาวนๆ คิดเเล้วก็ตลกตัวเอง รักใครรักยากมากๆๆ เเต่เวลารัก รักหมดใจเอาใจออกมายากเหมือนกัน