เรารู้สึกไม่สบายใจกับเพื่อนร่วมงานของเราเลยค่ะ เรามีอาชีพครูนะคะ เราพึ่งเริ่มทำงานได้ประมาณ 3 เดือนค่ะ โดยทีทำงานเราจะมีครูประมาณสิบกว่าคนได้ค่ะ เราเป็นคนที่ค่อนข้างพูดน้อยค่ะเราจะชอบยิ้มอย่างเดียว อาจจะเพราะเราพึ่งบรรจุใหม่แล้วบวกกับอายุเราน้อยที่สุดในโรงเรียนด้วยค่ะ เรารู้สึกว่าเราเข้ากับพวกพี่เขาไม่ได้เลยค่ะ ตอนกลางวันแรก ๆ เขาเคยชวนเราไปกินข้าวด้วยนะคะแต่พอเราไปเขาดูเกรงใจเราแล้วไม่มีใครคุยกับเราเลยแถมมีแต่ครูผู้ชายเพราะครูผู้หญิงก็ไปกินห้องอื่นโดยที่ไม่ชวนเรา เราเลยเลือกที่จะมานั่งกินคนเดียวบนห้องเราค่ะ ตอนเจอกันจะคุยกันก็เพราะเราเข้าไปทักแล้วหาเรื่องคุยเองค่ะแต่เขาจะไม่ต่อ บทสนทนาเลยค่ะถ้าเราไม่ถามก็คือเขาไม่คุยกับเราเลย ยิ่งตอนเข้าแถวหรือตอนกลับบ้าน เขาจับกลุ่มคุยกันเราก็ยืนดูนักเรียนคนเดียวค่ะ แต่จะมีครูอนุบาลที่เราคุยด้วยได้บ้าง เราไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขาเพราะเราเป็นครูใหม่แล้วเขาก็ไม่ได้ชวนเราไปคุยด้วย เมื่ออาทิตย์ที่แล้วพึ่งมีการประชุมเรื่องไปทัศนศึกษาโดยครูจะขับรถไปกันเอง 3 คัน จะเป็นรถของผอ และรถครูผู้หญิงค่ะ กับรถของผู้ปกครองที่จะแยกไปกับรถนักเรียนค่ะ ซึ่งมีแค่เรากับพี่อีกคนนึงชื่อครู A เขาไม่ค่อยถูกกับครูในโรงเรียนอยู่แล้วค่ะไปดูนักเรียนบนรถบัสค่ะ ยิ่งทำให้เรารุ้สึกแย่ว่าทำไมเขาถึงไม่ชวนเราไปด้วย ทั้งที่ครูผู้หญิงเขาเป็นคนบอกกับเราเองว่าอย่าไปยุ่งกับครู A 
สุดท้ายเราไม่มั่นใจค่ะว่าเราคิดมากไปเองหรือเปล่าเรารู้สึกว่าเราแคร์คนอื่นมากจนเกินไป 
หรือใครพอจะมีคำแนะนำให้เราเข้ากับพี่ ๆ ที่ทำงานให้ได้ดีกว่าเดิมได้มั้ยคะ
#เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ