สวัสดีค่ะ ดิฉันอายุ 30 ปีเต็มมาตั้งกระทู้เพื่ออยากให้ผู้ที่เคยเป็นแพนิค แอ็ทแท็กหรือโรคซึมเศร้าหรือผู้ที่มีความรู้ช่วยออกความคิดเห็น แนะนำการดูแลตัวเอง แนะนำคลินิก หรือโรงพยาบาลหรือหมอเก่งๆ ให้ค่ะ ที่ตัดสินใจมาตั้งกระทู้วันนี้เพราะมีอาการบ่อยขึ้นปีนี้จนรู้สึกว่าเริ่มจะไม่ไหวแล้วมันรบกวนความสุขในชีวิตที่ควรจะมี  ขอเกริ่นก่อนว่าที่สงสัยว่าตัวเองเป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้สังเกตุทุกอาการที่ตัวเองเป็นและจะคอยหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตมาเกือบปีจนรู้สึกว่าน่าจะใช่ อาการของเราตอนนี้นะคะ 

1.ตื่นเช้ามารู้สึกเหนื่อย ไม่มีเเรง หูอื้อ มึนหัว งงๆ แต่ไม่ใช่เวียน บางครั้งตอนเช้าหรือเย็นเวลาเดินจะรู้สึกโหวงเหวง เดินแบบไม่มีเเรง
2.จังหวะที่เป็นจะใจสั่น ใจเต้นเร็วขึ้นเสมือนคนแพ้คาเฟอีน และตอนที่ใจเต้นเร็วจะหายใจไม่เต็มอิ่ม จะรู้สึกเหนื่อยที่อก พยายามหายใจลึกๆ ก็ไม่ดีขึ้นเท่าไร
3.ที่คิดว่าเป็นปัญหาและแปลกมากที่สุดคือช่วงเวลาที่เป็นตามข้อ 2 จะมีความคิดโผล่ขึ้นมากะทันหัน คิดถึงเรื่องตาย โดยที่เรารู้ว่าเราไม่ได้อยากตาย ไม่ได้เป็นการคิดถึงหรือเตรียมฆ่าตัวตายนะคะ แต่เป็นความคิดแว๊บมาว่า เช่น กระโดดตึก ก็จะนึกภาพตัวเองถ้าโดดลงไปหรือมีความคิดเเว๊บเข้ามาในสมองว่า วิ่งไปให้รถชน เป็นต้น แต่ทุกครั้งที่มันเข้ามาในสมองจะไม่เคยทำ มันน่ารำคาญตรงที่มัยเเว๊บเข้ามาในสมอง ทำให้ทุกครั้งรู้สึกว่า เป็นปัญหาสุขภาพจิต พยายามจะสังใจสั่งสมองให้หยุดคิด มันไม่ได้เลย
4.เวลาอาการข้อ 2 และ 3 เกิดขึ้นจะเป็นอยู่พักนึงเช่น 1-3 ชม.
5.มาพักหลังเวลาเป็นมือเริ่มอ่อนเเรงไม่อยากทำการงาน ไม่อยากเอาอะไร มือ ปลายเท้าหมดแรง เริ่มกระทบกับการทำงานคือไม่มีสมาธิการทำงานให้มันจบ และเวลาเป็นสมองจะคิดเเต่เรื่องอะไรลบๆไปเรื่อยเปื่อย เเล้วใจก็ยิ่งเต้นเเรง หายใจไม่สะดวกขึ้น 
6.สังเกตุตัวเองว่าอาการจะกำเริบเมื่อเวลา หิวจัดๆ อิ่มจัดๆ ง่วงนอนจัดๆ เครียดจัดๆ หรือบางทีทำงานอยู่น่าจอนานๆ บางทีก็กำเริบแปบนึง
7.ที่ทรมาณมากสุดคือเวลากลางคืน ที่เข้านอน ปิดไฟทุกอย่างเงียบหมดแต่ปวดกล้ามเนื้อต้นคอ หลังจากการนั่งทำงานนอนไม่หลับ พอนอนไม่หลับสมองเริ่มคิดเรื่องโดดตึก รถชน แบบนี้อีกละข่มตาก็ไม่หลับ และเรื่องลบๆ พวกเรื่องครอบครัว งาน ส่วนตัวก็พล่านเข้ามาตีกันไปหมดจนนอนดึก ตื่นมาง่วง
8.ช่วงเด็กจนอายุ 28 เป็นคนสนุกสนานร่าเริง เพื่อนเยอะ ชอบร้องเพลง ร่วมกิจกรรม เป็น Extrovert พูดเยอะ คุยไปเรื่อย มีปัญหาอะไรก็แป๊บเดียวหัวเราะอีกละ แต่ช่วง 29-30 ปัจจุบัน สังเกตุตัวเองยิ้มยาก ไม่อยากเจอคนเยอะ ขี้เกียจคุยกับคน โลกส่วนตัวสูงขึ้น ตื่นมาสมองก็คิดแต่เรื่องเครียด เรื่องลบๆ อยู่แบบนี้ ทั้งวัน Mindset and Attitude ต่อตัวเอง ต่องาน ต่อคนรอบข้าง ต่อสิ่งแวดล้อมไปด้านลบหมด ลองไปเที่ยวทะเลก็ไม่ได้ทำให้ดีขึ้น ออกกำลังกายเดินลู่วิ่ง เวท ก็นอนไม่หลับ 
9.ช่วงที่เริ่มเป็นคือเวลาเห็นเพื่อนใน Facebook หรือโซเชียลต่างๆ โพสต์อะไรเช่น เขาโพสต์ถึงความสำเร็จ โพสต์ความสุข เราเห็นแล้วใจเต้นเร็วขึ้น สมองคิดลบคล้ายว่าจะอิจฉา หรืออะไรที่ไม่ดีเช่น ไม่ยินดีกะเขาเพิ่มมากขึ้นจนตอนนนี้ต้องลบโซเชียลออก ดูไม่ได้เลยกลัวมีอาการ
10.จากคนที่จำเก่ง จำไว ตอนนี้เบลอ ชอบลืมง่าย เช่นไม่เกิน 1 ลืมละ ความจำระยะสั้นแย่ลง 
11.ก่อนน่านี้เราเป็นกรดไหลย้อนระยะ 3 และโรคกะเพาะอาหารรู้สึกที่เริ่มเป็นจริงๆจังๆคือตอนเป็นกรดไหลย้อน เพราะเวลาจุกคอ เเสบอก ท้องอืด ใจมันจะสั่นมาก กระวนกระวาย ตอนนี้อาการกรดไหลย้อนและกระเพาะหายไปพักใหญ่เเล้วแต่อาการที่เล่ามายังอยู่ แต่ล่าสุดไปตรวจเจอถุงน้ำในรังไข่ ก็รักษากันไปไม่เกี่ยว
12.อีกอันนึงที่รู้สึกตัวได้ว่าเป็นคนคิดลบตั้งเเต่ตื่นเช้ามากขึ้น คือช่วงที่ย้ายมาทำงานกทม ค่ะ ย้ายมาเดือนมีนาคม 2566 ก่อนน่าหนี้ทั้งชีวิตอยู่ต่างจังหวัดค่ะตั้งเเต่มาอยู่กทม เหมือนใจมันไม่สดชื่นค่ะ ไม่รู้เกี่ยวไหม และปีนี้ก็ไม่ค่อยดี มีปัญหาสุขภาพทั้ง เกี่ยวกับหู ในหูมีเสียงจิ้งหรีดตลอดเวลา หูอื้อ วัดการได้ยินปกติ หมอก็ช่วยเรื่องเสียงในหูไม่ได้มันดังจนบางทีรบกวนเวลานอน และเป็นกรดไหลย้อน กระเพาะ เป็นปลายประสาทอักเสบ และล่าสุดเป็นซีสในรังไข่ข้างซ้าย 
13.ถ้าถามเรื่องกระทบจิตใจก่อนน่านี้ปีที่เเล้วทำงานเซลล์ เครียดมาก ร้องไห้แทบทุกอาทิตย์ หาเงินเพราะเราเป็นคนที่ต้องส่งทางบ้านทุกเดือน ล้มหายตายจากก็ไม่ได้ อกหักเรื่องรักบ่อย และงานพอจะดีก็มีปัญหา มีเรื่องให้ต้องเปลี่ยนงานโดยไม่ใช่เพราะตัวเราเเต่เป็นเพราะหลายสาเหตุเช่นโควิดซึ่งทุกคนก็เจอ และบริษัทล้มละลายก็มีหรือว่าบริษัทที่เคยทำให้เงินเดือนแค่ 9000 เป็นต้น รู้สึกไม่เคยประสบความสำเร็จเรื่องงาน เเต่ก็ท้อเเท้ไม่ได้เพราะคนที่บ้านรออยู่ ถ้าเราล้มเขาจะอดตาย ส่วนตัวปรึกษาอะไรครอบครัวไม่ได้ มีเเต่เพื่อนเเละคู่ชีวิตปัจจุบัน แต่นิสัยพื้นฐานชอบเก็บ เงียบไม่ค่อยอยากพูด เพราะคิดว่าตัวเองจะผ่านไปได้ เวลามีปัญหาในชีวิตตั้งเเต่เด็กต้องหาทางคิดแก้ปัญหาเอง ไม่มีคนซัพพอร์ต เราเลยไม่รู้ว่ามันคือการเก็บกดตลอดชีวิตที่มันมาแสดงอาการตอนนี้หรือเปล่า 

** อยากให้เพื่อนช่วยแนะนำวิธีดูแลตัวเอง แนะนำคลินิก หรือโรงพยาบาลให้ได้ไหมคะ เราอยากหาย อยากกลับมาสดใสเหมือนเดิม ไม่ต้องร่ำรวย ไม่ต้องมีทุกอย่าง ไม่ต้องสำเร็จทุกอย่าง แต่อยากมีสมองที่เเจ่มใส มีพลังใจบวกๆ มีความสุขใจแบบที่เราเคยเป็นตอนนี้บังคับสมองให้คิดดีๆ ทำไมยากจังหรือเป็นเพราะความผิดปกติเคมีในสมองหรอคะ อีกอย่างอยากถามว่าคนที่เคยกินยารักษา ต้องกินตลอดชีวิตไหม ขอบคุณค่ะ

เพิ่มเติมตอนนี้จากที่เราหาข้อมูลเเละรู้ตัวว่าควรเลี่ยง คือเวลากินดาร์กช็อกโกแลต ชาไทย หรือเครื่องดื่มคาเฟอีนอาการจะกำเริบหนักเลย เเละเราเลี่ยงที่จะกินข้าวสาย พยายามกินตรงเวลา ไม่นอนดึก เพราะเคยเเล้วมันทำให้อาการกำเริบ

**พิกัดเราอยู่จ.กทม ค่ะใจกลางเมืองแต่ก็ไปได้หมดถ้าอยู่ในกทม**