ดีค่ะ(ขออนุญาติใช้นามสมมุติว่าบีนะคะ)
ดีค่ะหนูชื่อบีอายุ12ปีค่ะจะเล่าที่มาที่ไปก่อนนะคะคือคุณตาของหนูล้มป่วยค่ะเดินไปค่อยได้ใช้ไม้เท้าเอาค้ะถึงจะเดินได้ยายของหนูก็ทำงานเป็นข้าราชการค่ะตาของหนูเป็นคนหัวร้อนค่ะโมโหง่ายหายง่ายเหมือนเป็นไบโพร่าค่ะแกชอบใช้หนูทำนู้นทำนี่ทำไม่ถูกใจก็ขู่จะทำร้ายร่างกายค่ะเรื่องที่จะเล่าก็เกิดขึ้นได้หลายเดือนแล้วค่ะซึ่งปัจจุบันก็ยังเป็นอย่างนี้อยู่ค่ะแกชอบใช้หนูทำนู้นทำนี่ค่ะอย่างเช่นทำกับข้าวเวลาหยิบของหรือทำกับข้าวไม่ถูกใจแกแกก็ทำร้ายร่างกายหนูค่ะมีครั้งนึงหนูทำกับข้าวให้แกค่ะแกไม่พอใจที่หนูทำเสร็จแล้วยกไปให้ช้าค่ะแกหยิบมีดที่วางอยู่ใกล้ๆปาใส่หนูค่ะแต่หนูหลบทันและวิ่งออกไปนอกบ้านแกก็พูดกับหนูว่าอย่าคิดว่ากูตามไปไม่ได้นะอี**และก็ชอบใช้คำพูดแรงๆกับหนูค่ะจนหนูเสียความรู้สึกและคิดที่จะฆ่าตัวตายค่ะไม่ใช่แค่คิดค่ะหนูเคยลองเอามีดจ่อที่อกตัวเองค่ะแต่หนูก็ทำไม่ลงค่ะหนูไม่กล้าเลยวางมีดลงแล้วนั่งร้องไห้หนูเคยเอาเรื่องนี้ไปบอกยายค่ะแต่ยายก็บอกแค่ว่าให้ทนตาป่วยอยู่แกก็เป็นแบบนี้แหละตอนนั้นหนูสิ้นหวังมากค่ะเพราะคิดว่ายายน่าจะช่วยอะไรหนูได้แต่ก็ช่วยอะไรหนูไม่ได้เลยแค่บอกให้หนูทนทนแล้วก็ทนต่อไปหนูเคยเล่าให้ใครหลายๆคนฟังจนหนูคิดว่าเขาไม่เข้าใจหรือเขาเข้าใจแต่ช่วยอะไรหนูไม่ได้กันแน่หนูเลยจำเป็นที่ต้องอยู่ทนไปก่อนเพราะไม่มีใครที่ช่วยอะไรหนูไรหนูได้ลืมบอกไปค่ะพ่อกับแม่ของหนูแยกทางกันตั้งแต่หนูยังเด็กแม่ก็ไปทำงานที่ต่างจังหวัดทิ้งหนูไว้อยู่กับตาและยายค่ะเรื่องมันก็เป็นประมาณนี้ค่ะที่มาเล่าไม่ใช่อะไรหรอกค่ะแค่อยากระบายเมื่อหนูโตขึ้นหนูจะทำงานหรือเก็บเงินเพื่อที่หนูจะออกไปจากบ้านหลังนี้ค่ะ...
บ้านที่ไม่เคยอยู่อย่างมีความสุข.
ดีค่ะหนูชื่อบีอายุ12ปีค่ะจะเล่าที่มาที่ไปก่อนนะคะคือคุณตาของหนูล้มป่วยค่ะเดินไปค่อยได้ใช้ไม้เท้าเอาค้ะถึงจะเดินได้ยายของหนูก็ทำงานเป็นข้าราชการค่ะตาของหนูเป็นคนหัวร้อนค่ะโมโหง่ายหายง่ายเหมือนเป็นไบโพร่าค่ะแกชอบใช้หนูทำนู้นทำนี่ทำไม่ถูกใจก็ขู่จะทำร้ายร่างกายค่ะเรื่องที่จะเล่าก็เกิดขึ้นได้หลายเดือนแล้วค่ะซึ่งปัจจุบันก็ยังเป็นอย่างนี้อยู่ค่ะแกชอบใช้หนูทำนู้นทำนี่ค่ะอย่างเช่นทำกับข้าวเวลาหยิบของหรือทำกับข้าวไม่ถูกใจแกแกก็ทำร้ายร่างกายหนูค่ะมีครั้งนึงหนูทำกับข้าวให้แกค่ะแกไม่พอใจที่หนูทำเสร็จแล้วยกไปให้ช้าค่ะแกหยิบมีดที่วางอยู่ใกล้ๆปาใส่หนูค่ะแต่หนูหลบทันและวิ่งออกไปนอกบ้านแกก็พูดกับหนูว่าอย่าคิดว่ากูตามไปไม่ได้นะอี**และก็ชอบใช้คำพูดแรงๆกับหนูค่ะจนหนูเสียความรู้สึกและคิดที่จะฆ่าตัวตายค่ะไม่ใช่แค่คิดค่ะหนูเคยลองเอามีดจ่อที่อกตัวเองค่ะแต่หนูก็ทำไม่ลงค่ะหนูไม่กล้าเลยวางมีดลงแล้วนั่งร้องไห้หนูเคยเอาเรื่องนี้ไปบอกยายค่ะแต่ยายก็บอกแค่ว่าให้ทนตาป่วยอยู่แกก็เป็นแบบนี้แหละตอนนั้นหนูสิ้นหวังมากค่ะเพราะคิดว่ายายน่าจะช่วยอะไรหนูได้แต่ก็ช่วยอะไรหนูไม่ได้เลยแค่บอกให้หนูทนทนแล้วก็ทนต่อไปหนูเคยเล่าให้ใครหลายๆคนฟังจนหนูคิดว่าเขาไม่เข้าใจหรือเขาเข้าใจแต่ช่วยอะไรหนูไม่ได้กันแน่หนูเลยจำเป็นที่ต้องอยู่ทนไปก่อนเพราะไม่มีใครที่ช่วยอะไรหนูไรหนูได้ลืมบอกไปค่ะพ่อกับแม่ของหนูแยกทางกันตั้งแต่หนูยังเด็กแม่ก็ไปทำงานที่ต่างจังหวัดทิ้งหนูไว้อยู่กับตาและยายค่ะเรื่องมันก็เป็นประมาณนี้ค่ะที่มาเล่าไม่ใช่อะไรหรอกค่ะแค่อยากระบายเมื่อหนูโตขึ้นหนูจะทำงานหรือเก็บเงินเพื่อที่หนูจะออกไปจากบ้านหลังนี้ค่ะ...