คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนี้ผมคิดถึงรุ่นน้องคนนึงตลอดเวลาเลยครับ จนไม่เป็นอันทำอะไรเลยครับ จะเล่นเล่นเกม จะอ่านหนังสือก็คิดถึงแต่น้องเค้า

ถ้าถามว่าทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ คือมีวันหนึ่งผมได้ไปสังสรรค์กับน้องเค้า แล้วเราก็ได้คุยกันหลายเรื่องเลยครับ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องชีวิตน้องเค้า การเรียน เรื่องเกี่ยวกับครอบครัวของน้องเค้า เรื่องผู้ชายที่น้องเจอมา ตอนที่ฟังผมก็รู้สึกสงสาร เป็นห่วง และก็ทึ่งมากเลย ที่คนๆนึง ทั้งที่อายุน้อยกว่าเราแต่เขากับเจออะไรมามากกว่าเราหลายเท่ามากๆ ตอนนี้มันเลยทำให้ผมรู้สึกอยากปกป้อง อยากคอยเป็นที่พึ่ง ภูมิใจในตัวน้องเค้ามากๆเลยครับ ทั้งที่ผ่านอะไรมาเยอะแต่น้องเค้าก็ยังยิ้ม ดูร่าเริง และสดใสมากเลยครับ ผมก็เลยอยากเป็นคนๆ หนึ่งที่ทำให้น้องเค้าได้เจอแต่สิ่งดีๆครับ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะทำยังไงดี คือผมเป็น infj ครับ เป็นไทป์ที่คนชอบเข้าใจเราผิดครับ ผมก็เลยกลัวว่าจะแสดงออกยังไงน่ะครับ ก็กลัวว่าเค้าจะเข้าใจผิด แต่ผมก็คิดนะครับ คือน้องเค้าเป็น enfp น่าจะมีเพื่อนเยอะอยู่แล้วผมอาจจะไม่จำเป็นก็ได้

ผมก็เลยอยากถามทุกคนครับว่า ความรู้สึกนี่ของผมมันคืออะไรครับ มันคือความรัก? หลง? หรือแค่เป็นห่วง? มันคืออะไรกันแน่ครับ