สวัสดีครัยเรื่องนี้มันนานมากแล้วครับสมัยผมยังอยู่ ป.1 / ป.3 แล้วครับ พอดีผมอย่ากรู้ว่าสมัยผมเด็กนั้น โรคจิตหรือไร้เดียงสา ? 
สมัยตอน ป.1 ผมมักจะอาการที่แบบยังไงดีคือเวลาเจอสัตว์ เช่น กระรอก ลูกไก่ หนู สัตว์ชนิดนี้ผมชอบเป็นพิเศษที่ไม่ใช่เอ็นดูแต่เป็นอย่ากจะหาวิธีทรมาน
คือ ตอนนั้นด้วยความที่ผมไม่มีไรทำแล้วเห็นลูกไก่ที่คอกไก่ แล้วผมแอบขโมยลูกไก่ไป10ตัวมาหลังบ้านแล้วค่อยๆทรมานที่ผมคิดได้ ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าฆ่าไปกี่ตัวถ้าจำได้คราวๆก็ 48 ตัว ตอนนั้น คุณตา ผมแทบจะเป็นลมเพราะลูกไก่หายไป 48 (ผมแอบเอาศพไก่ไปฝังหรือก็ไม่ก็ให้หมากิน)
ตอนนั้นด้วยความซาดิสหรืออะไร ผมไปเจอหนูตัวหนึ่ง ผมเลยไปจับมาที่ห้องเก็บ แล้วตึงหหนูตัวนั้นไว้แล้ว ตัดอวัยวะกับอัณฑะ แล้วนั่งฟังมันร้อง
และตอนที่ผมอยู่โรงเรียนผมไปเจอกระรอกที่มันนอนอยู่แล้วผมก็จับและเอาค้อนกับตะปูตกแขนกับขาตึงไว้แล้วหาของแหลมมาผ้าท้องมันและปล่อยไว้ยังงั้น

อันนี้เท่าที่พอจำได้และทบทวนแล้วผมไม่รู้ว่าตอนนั้น โรคจิตหรือไร้เดียงสา ตอนนี้ผมเปลี่ยนไหม ไม่เลย รู้สึกเอ็นดูแค่หมากับแมวส่วนสัตว์อื่นๆไม่แน่ใจ
ตอนนี้ผมควรไปปรึกษากับหมอหรือไหมดี