เราโดนพ่อแท้ๆ ขข ค่ะ เราไม่กล้าแม้แต่จะพูดหรือบอกกับใครเพราะเรากลัวไม่กล้าที่จะพูด ปัจจุบันนี้เขาก็ยังทำเฉยเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น เราไม่รู้จะหันไปพึ่งใครไม่รู้ว่าใครจะช่วยเราได้บ้างค่ะ เรารู้สึกแย่จริงๆค่ะ มันยังเป็นปมในใจเราจนถึงทุกวันนี้
เรื่องนี้มันเริ่มขึ้นตอนเรายังเด็กอนุบาล ตอนกลางคืนที่เราหลับ พ่อเราจะชอบเอามือมาจับอวัยวะเพศเราเกือบทุกคืน ซึ่งตอนเด็กเราก็ยังไม่รู้ประสาอะไรค่ะ
แต่จากนั้นมันก็เริ่มหนักขึ้นจนมาถึงชั้นประถม เขาจะแอบมาทำไม่ดีกับเราตอนเราหลับ พยายามจะเอาอวัยวะมาสอดใส่ ทั้งจับอวัยวะเพศเรา และยิ่งกว่านั้นเขาใช้ลิ้นทำไม่ดีกับเรา เรารู้สึกขยะแขยงสุดๆ ไม่คิดว่าจะเจออะไรแบบนี้กับตัวเอง แล้วเรากลัวมากค่ะไม่กล้าตื่นเลย พอเช้าวันต่อมาเขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง และด้วยความที่เรายังเด็กเรากลัวและไม่กล้าบอกใคร กลัวไม่มีใครเชื่อ จนเราป.5 พ่อกับแม่เราทะเลาะกันหนักมาก แม่เลยพาเรากับฝาแฝดเราหนีไปอยู่บ้านลุงค่ะ เพราะพ่อเขาขู่จะฆ่าคนในครอบครัวแม่เรา แม่เราเลยพากลับไปอยู่กับตายายที่ต่างจังหวัด และได้ย้ายไปอยู่ถาวรค่ะ
แต่เราก็ยังไม่ได้เล่าเรื่องที่เราโดนพ่อข่มขืนให้ใครฟังอยู่ดี จนเราลืมเรื่องนี้ไปพักนึง
พอป.6 ตอนปิดเทอม เรามีความคิดถึงเพื่อนเก่าเราอยากกลับไปเล่นกับเพื่อน แม่เราเลยไปส่ง แต่แน่นอนค่ะเราต้องได้อยู่กับพ่อ พอเราไปถึงพ่อเราก็พาขี่รถไปแถวๆบ้านเพื่อน แล้วอยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่าเพื่อนคนนี้เขาเป็นเมนส์แล้วนะ เราก็ได้แต่ฟังแล้วก็เงียบไม่พูดอะไร พอตกกลางคืนกำลังจะนอนพ่อก็ชวนเราคุยนั่นนี่แล้วก็ถามว่านมขึ้นยังแล้วเอามือมาจับนมเรา เราตกใจมากไม่กล้าพูดอะไร จนเราหลับ แล้วเหตุการณ์นั้นก็เกิดขึ้นอีกครั้งค่ะ พ่อแอบทำไม่ดีกับเราอีกสารพัด พ่อก็พยายามสอดอวัยวะเพศเขาใส่เราแต่มันไม่เข้า เรารู้สึกตัวนะคะแต่ตอนนั้นเรากลัวมากไม่กล้าทำอะไรเลย เราได้แต่หลับตาจนเขาเลิกทำ เช้ามาก็ชอบทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกเหมือนเคย เรารู้สึกแย่มากๆ ทำไมเขาต้องทำกับเราแบบนี้ จนเรากลับมาหาแม่เราก็ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลย เราเก็บไว้ใจมาตลอดจนถึงปัจจุบันนี้ จนเราอายุ21แล้ว
พอช่วงจบม.6 เราอยากเรียนต่อมหาวิทยาลัย เราเลยปรึกษากับคนในครอบครัว ไม่ว่าจะแม่ ป้า ยาย ใครๆก็บอกว่าถ้าอยากเรียนต่อให้พ่อเป็นคนส่ง เราก็ตัดสินใจไม่ถูก ตอนนั้นเราก็ทำงานพิเศษอยู่นะคะแต่มันก็ไม่พอกับค่าเรียน เราเลยจำใจยอมขอเงินให้เขาส่งเราเรียนค่ะ และทุกครั้งที่ต้องโทรไปบอกค่าเรียน ได้คุยกับพ่อทีไรเรารู้สึกจะอ้วกทุกครั้ง รู้สึกขยะแขยงไปหมด เราเลยเรียนจนถึงปี2 และเราก็เลือกที่จะไม่ต่อแล้วค่ะ เรารู้สึกกดดันตัวเอง รู้สึกอย่ที่ต้องมาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราไม่อยากคุยกับพ่อเลยค่ะทุกครั้งที่คุยมันยิ่งรู้สึกแย่ ยิ่งเวลาเราจะนอนเรื่องที่เขา ขข เรามันก็หลอนในหัวทุกคืน เรานอนไม่หลับเลยค่ะบางครั้ง จะนอนทีไรเรื่องนี้ก็ผุดมาตลอด บางครั้งที่กำลังทำอะไรสนุกๆแต่อยู่ๆเรื่องแย่ๆในคืนนั้นมันก็ผุดขึ้นมาตลอด บางครั้งเราก็รู้สึกเศร้า รู้สึกหน่วงๆ เคยมีความคิดที่จะฆตตอยู่หลายครั้ง แต่เราก็รู้สึกว่าเรายังรักตัวเองอยู่บ้างเราเลยไม่ทำ
และล่าสุดปีนี้พี่ชายต่างแม่เราเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต เราเลยไปร่วมงานศพ และพ่อเราก็ไป ขอบอกก่อนนะคะว่าพ่อเราบวชเป็นพระ บวชได้กี่ปีเราก็ไม่แน่ใจค่ะ
พอเราเห็นเขาเรายิ่งรู้สึกแย่กว่าเดิม รู้สึกเกลียดมากๆ เกลียดจนตัวสั่นเลยค่ะ พ่อเขาทำเราขนาดนี้ เขายังกล้าไปบวชเป็นพระไปสอนคนนั้นคนนี้ ให้คนมากราบไว้ ทั้งๆที่พ่อไม่เคยพูดออกมาเลยว่าเขาเคยทำแย่ๆกับลูกสาวแท้ๆตัวเองตั้งขนาดไหน เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราพยายามรวบรวมความกล้าอยากจะบอกทุกคนแต่เราก็ไม่กล้าจนเผาศพเราเลยรีบกลับเพราะเรารู้สึกไม่ไหวจริงๆ
จนเดือนตุลาพี่ชายแท้ๆของเราทักมาในกลุ่มแชทที่มี พี่ชาย กับฝาแฝด แล้วก็เรา พี่ชายเราทักมาบอกว่าคนที่อยู่กับพ่อบอกว่าพ่อป่วยหนักให้ลูกๆโทรไปหาแกหน่อย เรารู้สึกแย่นะคะ เรายังไม่ได้รับความยุติธรรมให้กับตัวเองเลย เราเลยรวบรวมความกล้าที่จะเล่าให้พี่ชายกับฝาแฝดเราฟังค่ะ เราก็เล่าว่าเราโดนพ่อทำอะไร ทำตั้งแต่ตอนไหน พิมพ์ไปก็จะร้องไห้ไปค่ะ แล้วสุดท้ายแฝดเรามันก็ไม่เข้าใจ พูดขึ้นมาว่าทีตอนเราขอเงินพ่อล่ะ เราร้องไห้ออกมาเลยเพราะเราโดนพ่อทำขนาดนี้แทนที่แฝดเราจะเข้าใจว่าเราโดนพ่อ ขข แต่กลับเอาเรื่องเงินมาพูด คือเราไม่ได้อยากจะขอเงินพ่อเลย ส่วนมากก็เป็นเงินที่เราทำงานพิเศษไว้เรียน มันรู้สึกแย่ที่แฝดเรามีความคิดแบบนี้ แต่เราก็คิดไว้แล้วค่ะว่าคงไม่เข้าใจ เราเลยเลือกที่จะโทรไปคุยกับพี่ชายเรา เราก็พูดไปร้องไห้ไป พี่เราก็เหมือนจะเข้าใจนะคะและเหมือนพี่ก็จะช่วยเรา พี่ก็ถามเราว่าอยากทำอะไร เราก็บอกว่าอยากให้พ่อสารภาพความจริงกับคนในครอบครัวให้เขาได้รับรู้ว่าสิ่งที่เขาทำกับเรามันแย่แค่ไหน
และเราก็อยากให้พ่อจดทะเบียนหย่ากับแม่ให้เรียบร้อย เพราะเป็นสิ่งที่แม่ต้องการ แต่พ่อไม่ยอมทำ ซึ่งพี่เราบอกจะพาไป แต่สุดท้ายจนถึงวันนี้พี่เราก็ยังไม่พาไปเลยค่ะ พี่เราเริ่มเฉย เราเคยบอกว่าจะเปลี่ยนนามสกุลมาใช้นามสกุลทางบ้านแม่เราค่ะ เราเลยถามพี่เราว่าจะเปลี่ยนมั้ย พี่เราก็ดูเหมือนจะไม่อยากเปลี่ยน เหมือนพี่จะยังรักและนับถือพ่ออยู่ เรารู้สึกแย่นะคะทั้งที่เราโดนกระทำขนาดนั้น
และเมื่อวานเราเลยทักไปถามพี่เราว่าจะพาไปตอนไหน พี่เราก็ตอบว่ากำลังขับรถอยู่สุดท้ายก็ไม่ได่ตอบข้อความเรา วันนี้วันที่1ธค เราเลยทักหาถามว่าขับรถนานจัง และพี่เราก็ตอบมาว่า ลืม แล้วก็ถามเราว่าจะให้พ่อทำไง เราเลยตอบไปว่า พี่คิดว่าไงอะ คิดว่าหนูควรโดนแบบนี้มั้ยอะ มันหนักเกินจะรับไหวแล้ว พี่เราก็อ่านไม่ตอบเลยค่ะ
เราเลยเลือกมาเขียนกระทู้นี้ ตอนนี้เรามีความคิดอยากให้พ่อโดนตำรวจจับไปเลยค่ะ เราคิดว่าเราจะบอกคนในครอบครัวเราแม่ ป้า กับลูกพี่ลูกน้อง ที่เขาคอยดูแลเลี้ยงดูเราจนถึงทุกวันนี้ ผลจะเป็นไงก็จะลองดูค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะอาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้างแต่เราก็อยากจะระบายมันออกมา หวังว่าโลกจะใจดีกับเราบ้างนะคะ
โดนพ่อแท้ๆ ข่มขืน
เรื่องนี้มันเริ่มขึ้นตอนเรายังเด็กอนุบาล ตอนกลางคืนที่เราหลับ พ่อเราจะชอบเอามือมาจับอวัยวะเพศเราเกือบทุกคืน ซึ่งตอนเด็กเราก็ยังไม่รู้ประสาอะไรค่ะ
แต่จากนั้นมันก็เริ่มหนักขึ้นจนมาถึงชั้นประถม เขาจะแอบมาทำไม่ดีกับเราตอนเราหลับ พยายามจะเอาอวัยวะมาสอดใส่ ทั้งจับอวัยวะเพศเรา และยิ่งกว่านั้นเขาใช้ลิ้นทำไม่ดีกับเรา เรารู้สึกขยะแขยงสุดๆ ไม่คิดว่าจะเจออะไรแบบนี้กับตัวเอง แล้วเรากลัวมากค่ะไม่กล้าตื่นเลย พอเช้าวันต่อมาเขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง และด้วยความที่เรายังเด็กเรากลัวและไม่กล้าบอกใคร กลัวไม่มีใครเชื่อ จนเราป.5 พ่อกับแม่เราทะเลาะกันหนักมาก แม่เลยพาเรากับฝาแฝดเราหนีไปอยู่บ้านลุงค่ะ เพราะพ่อเขาขู่จะฆ่าคนในครอบครัวแม่เรา แม่เราเลยพากลับไปอยู่กับตายายที่ต่างจังหวัด และได้ย้ายไปอยู่ถาวรค่ะ
แต่เราก็ยังไม่ได้เล่าเรื่องที่เราโดนพ่อข่มขืนให้ใครฟังอยู่ดี จนเราลืมเรื่องนี้ไปพักนึง
พอป.6 ตอนปิดเทอม เรามีความคิดถึงเพื่อนเก่าเราอยากกลับไปเล่นกับเพื่อน แม่เราเลยไปส่ง แต่แน่นอนค่ะเราต้องได้อยู่กับพ่อ พอเราไปถึงพ่อเราก็พาขี่รถไปแถวๆบ้านเพื่อน แล้วอยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่าเพื่อนคนนี้เขาเป็นเมนส์แล้วนะ เราก็ได้แต่ฟังแล้วก็เงียบไม่พูดอะไร พอตกกลางคืนกำลังจะนอนพ่อก็ชวนเราคุยนั่นนี่แล้วก็ถามว่านมขึ้นยังแล้วเอามือมาจับนมเรา เราตกใจมากไม่กล้าพูดอะไร จนเราหลับ แล้วเหตุการณ์นั้นก็เกิดขึ้นอีกครั้งค่ะ พ่อแอบทำไม่ดีกับเราอีกสารพัด พ่อก็พยายามสอดอวัยวะเพศเขาใส่เราแต่มันไม่เข้า เรารู้สึกตัวนะคะแต่ตอนนั้นเรากลัวมากไม่กล้าทำอะไรเลย เราได้แต่หลับตาจนเขาเลิกทำ เช้ามาก็ชอบทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกเหมือนเคย เรารู้สึกแย่มากๆ ทำไมเขาต้องทำกับเราแบบนี้ จนเรากลับมาหาแม่เราก็ไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลย เราเก็บไว้ใจมาตลอดจนถึงปัจจุบันนี้ จนเราอายุ21แล้ว
พอช่วงจบม.6 เราอยากเรียนต่อมหาวิทยาลัย เราเลยปรึกษากับคนในครอบครัว ไม่ว่าจะแม่ ป้า ยาย ใครๆก็บอกว่าถ้าอยากเรียนต่อให้พ่อเป็นคนส่ง เราก็ตัดสินใจไม่ถูก ตอนนั้นเราก็ทำงานพิเศษอยู่นะคะแต่มันก็ไม่พอกับค่าเรียน เราเลยจำใจยอมขอเงินให้เขาส่งเราเรียนค่ะ และทุกครั้งที่ต้องโทรไปบอกค่าเรียน ได้คุยกับพ่อทีไรเรารู้สึกจะอ้วกทุกครั้ง รู้สึกขยะแขยงไปหมด เราเลยเรียนจนถึงปี2 และเราก็เลือกที่จะไม่ต่อแล้วค่ะ เรารู้สึกกดดันตัวเอง รู้สึกอย่ที่ต้องมาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราไม่อยากคุยกับพ่อเลยค่ะทุกครั้งที่คุยมันยิ่งรู้สึกแย่ ยิ่งเวลาเราจะนอนเรื่องที่เขา ขข เรามันก็หลอนในหัวทุกคืน เรานอนไม่หลับเลยค่ะบางครั้ง จะนอนทีไรเรื่องนี้ก็ผุดมาตลอด บางครั้งที่กำลังทำอะไรสนุกๆแต่อยู่ๆเรื่องแย่ๆในคืนนั้นมันก็ผุดขึ้นมาตลอด บางครั้งเราก็รู้สึกเศร้า รู้สึกหน่วงๆ เคยมีความคิดที่จะฆตตอยู่หลายครั้ง แต่เราก็รู้สึกว่าเรายังรักตัวเองอยู่บ้างเราเลยไม่ทำ
และล่าสุดปีนี้พี่ชายต่างแม่เราเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต เราเลยไปร่วมงานศพ และพ่อเราก็ไป ขอบอกก่อนนะคะว่าพ่อเราบวชเป็นพระ บวชได้กี่ปีเราก็ไม่แน่ใจค่ะ
พอเราเห็นเขาเรายิ่งรู้สึกแย่กว่าเดิม รู้สึกเกลียดมากๆ เกลียดจนตัวสั่นเลยค่ะ พ่อเขาทำเราขนาดนี้ เขายังกล้าไปบวชเป็นพระไปสอนคนนั้นคนนี้ ให้คนมากราบไว้ ทั้งๆที่พ่อไม่เคยพูดออกมาเลยว่าเขาเคยทำแย่ๆกับลูกสาวแท้ๆตัวเองตั้งขนาดไหน เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราพยายามรวบรวมความกล้าอยากจะบอกทุกคนแต่เราก็ไม่กล้าจนเผาศพเราเลยรีบกลับเพราะเรารู้สึกไม่ไหวจริงๆ
จนเดือนตุลาพี่ชายแท้ๆของเราทักมาในกลุ่มแชทที่มี พี่ชาย กับฝาแฝด แล้วก็เรา พี่ชายเราทักมาบอกว่าคนที่อยู่กับพ่อบอกว่าพ่อป่วยหนักให้ลูกๆโทรไปหาแกหน่อย เรารู้สึกแย่นะคะ เรายังไม่ได้รับความยุติธรรมให้กับตัวเองเลย เราเลยรวบรวมความกล้าที่จะเล่าให้พี่ชายกับฝาแฝดเราฟังค่ะ เราก็เล่าว่าเราโดนพ่อทำอะไร ทำตั้งแต่ตอนไหน พิมพ์ไปก็จะร้องไห้ไปค่ะ แล้วสุดท้ายแฝดเรามันก็ไม่เข้าใจ พูดขึ้นมาว่าทีตอนเราขอเงินพ่อล่ะ เราร้องไห้ออกมาเลยเพราะเราโดนพ่อทำขนาดนี้แทนที่แฝดเราจะเข้าใจว่าเราโดนพ่อ ขข แต่กลับเอาเรื่องเงินมาพูด คือเราไม่ได้อยากจะขอเงินพ่อเลย ส่วนมากก็เป็นเงินที่เราทำงานพิเศษไว้เรียน มันรู้สึกแย่ที่แฝดเรามีความคิดแบบนี้ แต่เราก็คิดไว้แล้วค่ะว่าคงไม่เข้าใจ เราเลยเลือกที่จะโทรไปคุยกับพี่ชายเรา เราก็พูดไปร้องไห้ไป พี่เราก็เหมือนจะเข้าใจนะคะและเหมือนพี่ก็จะช่วยเรา พี่ก็ถามเราว่าอยากทำอะไร เราก็บอกว่าอยากให้พ่อสารภาพความจริงกับคนในครอบครัวให้เขาได้รับรู้ว่าสิ่งที่เขาทำกับเรามันแย่แค่ไหน
และเราก็อยากให้พ่อจดทะเบียนหย่ากับแม่ให้เรียบร้อย เพราะเป็นสิ่งที่แม่ต้องการ แต่พ่อไม่ยอมทำ ซึ่งพี่เราบอกจะพาไป แต่สุดท้ายจนถึงวันนี้พี่เราก็ยังไม่พาไปเลยค่ะ พี่เราเริ่มเฉย เราเคยบอกว่าจะเปลี่ยนนามสกุลมาใช้นามสกุลทางบ้านแม่เราค่ะ เราเลยถามพี่เราว่าจะเปลี่ยนมั้ย พี่เราก็ดูเหมือนจะไม่อยากเปลี่ยน เหมือนพี่จะยังรักและนับถือพ่ออยู่ เรารู้สึกแย่นะคะทั้งที่เราโดนกระทำขนาดนั้น
และเมื่อวานเราเลยทักไปถามพี่เราว่าจะพาไปตอนไหน พี่เราก็ตอบว่ากำลังขับรถอยู่สุดท้ายก็ไม่ได่ตอบข้อความเรา วันนี้วันที่1ธค เราเลยทักหาถามว่าขับรถนานจัง และพี่เราก็ตอบมาว่า ลืม แล้วก็ถามเราว่าจะให้พ่อทำไง เราเลยตอบไปว่า พี่คิดว่าไงอะ คิดว่าหนูควรโดนแบบนี้มั้ยอะ มันหนักเกินจะรับไหวแล้ว พี่เราก็อ่านไม่ตอบเลยค่ะ
เราเลยเลือกมาเขียนกระทู้นี้ ตอนนี้เรามีความคิดอยากให้พ่อโดนตำรวจจับไปเลยค่ะ เราคิดว่าเราจะบอกคนในครอบครัวเราแม่ ป้า กับลูกพี่ลูกน้อง ที่เขาคอยดูแลเลี้ยงดูเราจนถึงทุกวันนี้ ผลจะเป็นไงก็จะลองดูค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะอาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้างแต่เราก็อยากจะระบายมันออกมา หวังว่าโลกจะใจดีกับเราบ้างนะคะ