เรากับเค้าเป็นเพื่อนที่อยู่รร.เดียวกันเเละรู้จักกันมานานประมาณ6-7 ปี เรากับเค้าไม่ได้สนิทกันมากจนเริ่มสนิทกันตอนที่ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันเเต่เราเข้าหาเพื่อนไม่เก่งเลยมานั่งคุยกับเค้าตอนพักเที่ยง เเล้วเราก็สนิทกันเรื่อยๆ จนเลื่อนชั้นเราได้อยู่ห้องเดียว กันเเล้วเราสนิทกับเค้าขึ้น นั่งข้างกันเเล้วพอเรียนเทอม2 เราก็สนิทกับเพื่อนอีกคนเเต่ยังนั่งข้างกันเเล้วเราก็ดันไปพูดไม่คิดหน้าคิดหลังว่าเราอะชอบเพื่อนคนนั้นเเต่เราเเค่กำลังจะบอกว่าเราชอบเค้าเเต่ไม่กล้าพออะ เเล้วต่อมาเค้าก็เริ่มห่างเรานิดๆ เริ่มไปสนิทกับคนอื่นเรารู้ว่าเเค่หาเพื่อนใหม่ๆ เเต่ก็มีวันนึงเราก็ทักไปหาเค้าว่า'ก*เคยชอบ'เเล้วเค้าก็ส่งมีมเพื่อน ห๊ะ อะไรนะ มาทีนี้เราบอกว่า ขอบันทึกทีมเเล้วเราก็กลบเกลื่อนคุยนู่นนี่ไปเรื่อยจนวันต่อมาประมาญจะเข้าคราบเรียนที่2 เค้าถามว่า ในเเชทอะเรื่องหมายความว่าไง ครูมาพอดีเลยพากันเรียน เเล้วเราก็ไม่ตอบคำถามเค้า มีอยู่วันนึงเราลืมอะไรซักอย่าง เค้าพูดว่า ก็จำไม่ได้ซักอย่าง 'ตรงไหน' เค้าก็เงียบไป เราจำได้ดีเลยว่าเราบอกเค้าว่าไงเราคิดเรื่องนั้นตลอดเวลาด้วยซ้ำ มีอีกวันที่โทรคุยกันเราปิดไมค์ไว้เเล้วนอนฟังเค้าพูดเค้าบอกว่า 'เห้ย?! หายไปไหน' เราเลยเปิดไมค์บอก'อะไรเเค่ปิดไมค์' 'ใจหายหมด' 'ทำไม' 'ช่างเถอะ' เเล้วก็คุยต่อไปเรื่อยๆ  มีอยู่วันนึงวันใส่ชุดพละเราใส่กระดุมเม็ดเดียวจาก2 เม็ด เลิกเรียนเราใส่รองเท้าเเล้วหันไปหาเค้า เค้าก็ลูบตรงอกที่ไม่ได้ติดกระดุมเเล้วบอกว่า 'หน้าอกเองเนียนจัง' ทำเอาเเทบล้มทั้งยืนเก็บไปคิดทั้งวี่ทั้งวัน จนวันนึงนอนฝันว่าเรานั่งอยู่บนรถเบาะหลังเเล้วเรากอดเค้า มันดีย์ ถึงจะเเค่ฝันเเต่นี่ฝันดีที่สุดเเล้ว เเต่นับวันๆ เรากับเค้าเริ่มห่างกันมากจนเเทบไม่ได้คุยไรกันเลยวันนึง เราใจเเทบขาด
อยากขอคำแนะนำว่าเราควรทำยังไงต่อไปดีคะ