..หากเป็นหลายปีก่อนหน้านั้นเวลาเจอคนรู้จักมักคุ้นถามว่าไปทำมาหากินอะไร ก็จะยืดอกตอบด้วยความภูมิใจว่า.."เล่นหุ้น"   ครั้นมีใครสงสัยในตลาดหุ้น ก็จะอธิบายให้เค้าเข้าใจว่าตลาดหุ้นเป็นอย่างไร ดีอย่างไร รู้สึกว่ามันเท่ห์ที่บอกใครๆว่า"เล่นหุ้น"... (ก็ด้วยความที่อาแปะเป็นพ่อค้าเก่าอัธยาศัยดี หนะครับ  ก็เลยจะมีคนรู้จักมักคุ้นค่อนข้างมาก ).. 

...แต่ด้วยสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป ข้อครหาต่างๆที่มีต่อตลาด ที่สะสมต่อเนื่องมาหลายปี  ทำให้อาแปะแทบจะหมดความภาคภูมิใจในตลาดหุ้นไปหมดแล้ว  เกิดความลังเลสงสัยในธรรมาภิบาลฯ...

...และความลังเลสงสัยในธรรมภิบาลที่มีต่อตลาดหุ้นนี้เอง ทำให้เดี๋ยวนี้อาแปะอาย ที่จะคุยอวดใครๆว่า"เล่นหุ้น".. ครั้นจะบอกว่าเป็นนักลงทุนก็ไม่เข้ากับสารรูปตัวเองที่เหมือนขอทาน  เวลาใครๆถามว่าไปทำมาหากินอะไร ก็เลยได้แต่ตอบเลี่ยงๆไปว่า  "ทำไร่ทำสวน"..  คือความภาคภูมิใจในความเป็นนักลงทุนของตน มันลดน้อยลงไปทุกปีๆ  เหมือนว่าเราอยู่ในแวดวงสีเทางัยก็ไม่รู้สิ..

อย่างเมื่อเช้ามืด ออกไปกดเงินเดือนให้ตนเองแล้วแวะซื้อขนมครก..
แม่ค้าขนมครกคุ้นหน้าแล้วก็คุยกันตามประสาแม่ค้า-ลูกค้า  แกก็ถามอาแปะอยู่ที่ไหน ทำงานอะไร ตื่นแต่เช้าเลย   อาแปะก็ตอบเลี่ยงไปว่า"ทำสวนป่าครับ"..

..แม้ว่าจะค่อนข้างหมดศรัทธาในตลาดหุ้นแล้ว แต่อาแปะก็คงเป็นนักลงทุนต่อไปในตลาดต่อไป  เพราะแก่เกินที่จะไปทำมาหากินอย่างอื่นแล้วอ่ะนะ..ก็อยู่ๆกันไปอย่างนี้แหละ..   

ก็ว่ากันไป....เนอะ..

อมิตพุทธ..
อรุณสวัสดิ ยามเช้า..

ปล.เมื่อเช้ามืดไปกดเงินMYMO,
เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้แบงค์ใหม่เอี่ยมขนาดนี้..
คือไม่เคยจับแบงค์ใหม่แบบนี้มาก่อนเลยอ่ะ..
ใหม่จริงใหม่จัง ใหม่แบบเงาปรี๊ดราวกับแบงค์ลงแวกซ์..
ปลาบปลื้มมากๆสำหรับคนบ้านนอกอย่างอาแปะที่ได้จับแบงค์ใหม่เวอร์..
หยิบแบงค์ออกมาจากช่องจ่ายไม่กล้าพับใส่เป๋าตังส์เลยอ่ะ..
เอามือถือเหน็บไว้กลัวแบงค์เป็นรอยพับ..
นี่กะว่าจะไม่ใช้แบงค์ชุดนี้  จะใส่ซองเก็บรักษาอย่างดี เพราะเห่อแบงค์ที่ใหม่เวอร์....นั่นเอง.