แทะตำราอร่อยไหม
การพิจารณาต้องเห็นทีละขณะตามวิถึจิต 
ในผู้พิจารณาไม่เป็น เมื่อกล่าวว่าเห็นจิต ก็จะไปกล่าวหาผู้อื่นว่า หลงผิดเป็นผู้มีความเห็นว่าจิตเที่ยง
การพิจารณา(ภาวนา) คือการเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวถูกพิจารณาและตัวพิจารณา 
ในผู้พิจารณาไม่เป็นก็จะไม่สามารถเห็นความเปลี่ยนแปลงเกิดดับในตัวพิจารณาและตัวถูกพิจารณาได้ ก็จะเข้าใจไปว่าการที่ผู้อื่นเอาจิตไปรู้อารมณ์ใดๆนั้น เป็นความเห็นที่มีจิตเที่ยง นั่นหมายถึงผู้กล่าวหากำลังฟ้องตัวเองว่า"พิจารณาไม่เป็น"