แนะนำตัวก่อนนะคะเราอายุ42ปี เราเคยหย่าร้างมาก่อน แฟนคนเก่าเราคบมา20ปีเป็นรุ่นน้องสมัยเรียนห่างกัน3ปี เลิกกันด้วยดียังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แล้วมาคบกับแฟนคนนี้อายุ35 ปี น้องเขามาชอบเรา คบกันมาปีกว่าความรักของเราดี ถึงดีมากไม่มีปัญหาอะไร เราค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ ไม่ค่อยงี้เง่าหรือติดแฟน ค่อนข้างมีเหตุผลอารมณ์ดีอ้อนหน่อยๆ สบายใจมากๆเวลาอยู่ด้วย นั้นคือสิ่งที่เขาบอกว่าเขาชอบ เวลาเราน้อยใจเขาจะง้อตลอดหรืออะไรที่เราไม่ชอบเขาจะไม่ทำเลย เขาทำงานเกี่ยวกับคอมอยู่กับข้อมูลค่อนข้างยุ่งและจะค่อนข้างเครียดเ แต่เวลาทำงานก็จะห่วงเราถ้ามีเวลาจะส่งข้อความหาเราตลอดด้วยความห่วงทุกวันจะมากหรือน้อยแค่นั้น หรือเวลากลับบ้านหลังเลิกงานเหนื่อยเพลียก็จะเล่นและชวนเราคุยเพราะกลัวเราเหงากลัวเราว่าไม่มีเวลาให้ ซึ่งเรารู้ว่าเขาเหนื่อยมากๆ และเพราะมันดีมากนี้แหละ เราถึงกลัว ยิ่งมันดีเท่าไรเรายิ่งกลัวจะเสียมันไปเท่านั่น เราอาจจะกังวลเรื่องอายุ  เขามีหน้าที่การงานที่ดี น่าตาดี สามารถที่จะเลือกคบใครก็ไม่ยาก เรากลัวว่าวันหนึ่งเขาไม่รักหรือไปเจอคนวัยเดียวกับเขาหรืออ่อนกว่า แล้วเบื่อเรา ไม่ดีไม่รักเราแบบนี้ เราจะเป็นยังไง กลายเป็นเวลาที่เขาห่วงใย หรือเขาบอกรักเรา เรากลับแอบร้องไห้ มันหนักจนที่ว่าเราอยากเลิกกับเขา อยากเลิกตลอดแต่เราก็สงสารเขาเ ขาไม่ผิดอะไร แต่เรากลัวมากๆ กลัววันหนึ่งจะถึงวันที่เขาไม่รัก เราไม่อยากเห็น เราเลยอยากเลิกกับเขาตอนที่เขายังรักเราอยู่  กลายเป็นมีความรักที่ดี แต่เรากลับเศร้ามากเท่านั้นเหมือนเราไม่อยากรู้ตอบจบ อยากหยุดไว้แค่ตอนมีความสุข  ใครเป็นบ้างไหม ช่วยแนะนำหรือบอกวิธีทำใจที