คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราอะ เห็นพี่เราไปขอเงินพ่อทุกวัน ซึ่งพ่อเราเนี่ยขายของไม่ค่อยดีวันนึงไม่ถึง500เลย เราก็เลยเข้าไปในบทสนทนาพี่กับพ่อ เราเถียงช่วยพ่อว่า จะเอาเงินไปทำอะไร พ่อก็ไม่ค่อยจะมีตัง แต่ว่าพี่เนี่ยเขาไม่ฟัง หันไปหาพ่อแล้วขอตังเหมือนเดิม พี่บอกว่าเขาไม่มีตังเก็บเลย อยากให้พ่อให้เขา จ.-ส. ทุก100 แต่ว่าพ่อเรามีเงื่อนไขว่าต้องลงจากห้องเข้าทุกๆวัน ไม่สาย แต่ว่าพี่เราอะมันทำไมไม่ได้ก็ขอเปลี่ยนเป็นสายหน่อย พ่อก็ไม่ให้ เขาก็งอแงอะค่ะ จนพ่อยอม แต่ว่าเราไม่ยอมให้จบค่ะ เราก็เถียงต่อยาวๆจนมาถึงเรื่องของเรากับพี่ อยู่ๆพี่มันก็โยงมาแล้วหาเรื่องว่าเลย คือพี่เราเนี่ยมันของพังค่ะ แล้วพึ่งซ่อมไปไม่นานจะทำมันพังอีกละ คือแม่เราช่วยจ่ายนะคะ เรากะว่าจะบอกแม่แล้วกัน จะได้รู้ คือพี่เรามันบอกว่าอย่าบอก เราก็ไม่บอกนะคะและไม่เอ่ยสิ่งๆนั้นด้วย แต่เรายุยงให้แม่อยากรู้ อันนี้เรารู้ว่าผิด แต่ว่าแม่ควรรู้เพราะว่าแม่เป็นคนจ่าย แต่ถึงยังไงพี่เราก็บอกว่าไม่ต้องบอก เราก็ตามเคยไม่บอก แต่ตอนนั้นที่ทะเลาะกันอยู่มันก็มีอะไรดลใจให้เรามันบันทึกคลิปเสียง ตอนนั้นเรากะว่าจะอัดเล่นๆแล้วค่อยลบตอนทะเลาะเสร็จ แต่เรื่องไม่จบค่ะ พี่รู้ว่าเราบันทึกเสียงจึงโกรธจัด บอกให้เราลบ แต่เราอะค่ะสันดานเป็นคนชอบกวนตีนคนอื่นตอนโกรธ เลยทำให้เรื่องทวีคูณ แต่ตอนนั้นเราว่าควรพอ เราจึงตัดสินใจจะลบแล้วบอกให้เขาไปนั่ง เราก้ลบคลิปเสียงนั้นไปจากนั้นเขาก้ถามว่า เอายังไง อัดทำไม จะฟ้องหรอ เราก็บอกว่าอย่ามาคิดแทน เขาก็บอกตัดพี่ตัดน้องมั้ย เราก็ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นเราก็จำอะไรไม่ได้ค่ะ แต่จำได้ว่าเขาปาจานข้าวเราแตก คือเรายังไม่ได้กินเลย ทำแตกแล้วไม่เก็บ แต่เราก็เก็บให้ เขาก็ออกจากบ้านไป      
เราควรขอโทษมั้ยคะ เราไม่รู้จะขอโทษยังไงดี เราไม่อยากทำให้ครอบครัวอึดอัด มันเป็นเพราะตัวเราเลยทำให้มันเป็นอย่างนั้น ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ