สวัสดีชาวพันทิปทุกคนค่ะ
มีเรื่องเล่าให้ฟัง อยากรู้ความคิดเห็นว่าเราทำถูกต้องมั้ย หรือมีใครเป็นแบบนี้มั้ย ตอนนี้เราอายุ 26 ปี ตั้งแต่เด็กแม่เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว พ่อแท้ๆทิ้งแม่ไปตั้งแต่แม่ยังไม่คลอด พอแม่คลอดเราออกมาได้ อายุ 2 ขวบ แม่ก็มีแฟนใหม่ เป็นคนที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน แม่เลยให้เราอยู่กับตายาย และเรียนที่ต่างจังหวัด แม่กับพ่อเลี้ยงก็ขึ้นไปทำงานแถวชลบุรี โดยจะส่งเงินมาให้ตลอด ช่วงปิดเทอมแม่กับพ่อเลี้ยงก็มารับไปอยู่ด้วยบ้าง พอเราอายุ 12 ตากับยายให้ขึ้นมาเรียนโรงเรียนวัดกับน้าที่กรุงเทพ แม่ก็ให้ค่าเทอม แต่เรียนได้ไม่ถึงปี เราเรียนอยู่ ม. 1 ตอนอายุ 13 แม่ป่วยหนัก หนักจนเสียชีวิต😢 แต่น้าก็ยังส่งเราเรียนต่อเองจนจบ ม.3 จะให้เงินไปโรงเรียนวันละ 50 บาท พอจบ ม.3 เราก็เลือกเรียนสายอาชีวะเพื่อที่จะส่งตัวเองเรียน เป็นหลักสูตรทวิภาคี คือเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย และทำงานตั้งแต่เรียนอยู่ ปวช 1 อายุ 15 ย่างเข้า 16 และหลังจากนั้นก็ไม่ได้ขอเงินจากน้าอีกเลย แถมเอาเงินให้น้าเดือนละ 1000-1500 เพื่อเป็นค่าอยู่ค่ากินค่าห้อง และเราก็มีแฟน แฟนก็คอยช่วยเหลือตลอด และช่วงนั้นเราก็ได้ข่าวว่าพ่อเลี้ยงมีแฟนใหม่และมีลูก มีครอบครัวใหม่แล้ว หลังจากที่แม่เสีย เราก็ไม่ได้ติดต่อกับพ่อเลี้ยงอีกเลย วันนั้นเรากลับบ้านต่างจังหวัด ไปหาตากับยาย เราก็ไปเยี่ยมปู่ ปู่เป็นคนบอก ต่อมาพอเราจบ ปวช 3 น้าวางแผนจะกลับไปอยู่ต่างจังหวัด เปิดร้านขายของชำ เราจำเป็นที่ต้องย้ายออก เพราะน้าจะขายบ้านด้วย เราเลยไปเช่าห้องอยู่คนเดียว และไม่ขอเงินจากที่บ้านเลยสักบาท ถึงจะกินมาม่า ปลากระป๋องทุกวัน เราก็ไม่เคยปริปากว่าไม่มีเงิน ต่อมาผ่านมา 5 ปี พ่อเลี้ยงทักเฟสเราแล้วถามประมาณว่า สบายดีมั้ย เป็นยังไงบ้าง ทักมาบอกว่าลูกชายเขาอายุ 3 ขวบแล้วนะ อยู่ๆก็ทักมาโดยที่ไม่ได้ติดต่อกันเลย พอคุยไปสักพัก เราถึงรู้ว่าพ่อก็ยังทำงานอยู่ชลบุรี ถามสารทุกข์สุขดิบผ่านไปเรื่อยๆ หลายวันผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ พ่อเลี้ยงก็เริ่มยืมเงินเราแล้ว 500 มั้ง 300 มั้ง 200 มั้ง อาทิตย์นึง ครึ่งเดือนจะทักมาแล้ว ทักมาทุกวีค ทุกเดือน "มีเงินซัก 200 มั้ย 500 มั้ย เงินออก พ่อคืนให้" เดือนไหน วีคไหนเรามี เราก็จะโอนให้ แต่เราไม่ได้คืนสักบาท วีคไหนเราใช้ไม่พอต้องจ่ายค่าเรียนค่านู้นค่านี่เราก็ไม่ได้ให้ แต่พ่อเลี้ยงก็ทักมาขอทุกวีคเลย จนเราถามพ่อเลี้ยงกลับไปว่า พ่อทำงานอะไรทำไมใช้ไม่พอทุกวีค ทุกเดือนเลย แกก็บอกว่าไม่มีโอที จนเรายอมโอนให้ มีปฏิเสธบ้าง มีข้ออ้างบ้าง เราก็ต้องโอนให้ตากับยายใช้ด้วย โอนให้บ้าง เราไม่อยากตอบไม่อยากอ่านก็โทรมาหา เราก็ไม่อยากรับ เราก็ต้องอยู่ด้วยตัวเอง ก็ไม่มีเงินอะไรมากมาย ตลอดเวลา 8-9 ปี แกก็ทักมาขอตลอด รวมๆแล้วก็เกือบหมื่น เราไม่อยากตอบ ไม่อยากอ่าน แต่เราก็บล็อคไม่ได้ เพราะพ่อเลี้ยงก็เคยส่งเงิน เคยเลี้ยงเรามาตอนเด็กๆ จนเราทนไม่ไหว ให้จนไม่อยากจะให้แล้ว เราก็พิมไปบอกพ่อตามรูปที่แนบไปเลย เขาก็ตอบอะไรไม่รู้ ประมาณว่าไม่พอใช้อะไรสักอย่าง เขายกเลิกข้อความไปหมดแล้ว ข้อความที่พ่อทักมาขอเงินทุกข้อความเขายกเลิกไปหมด เรารู้สึกหนักใจมาก จะเล่าให้คนในครอบครัวฟังก็กลัวว่าครอบครัวเราจะกังวล แต่ที่บ้านก็ถามว่าได้ติดต่อกับพ่อเลี้ยงบ้างมั้ย เราก็ตอบไปแค่ว่าติดต่อบ้าง ไม่ค่อยได้คุย พ่อมีครอบครัวใหม่นานแล้ว
เราอยากจะถามสมาชิกในนี้ว่าเราควรทำยังไงต่อไปดี เรารู้สึกว่าเราเนรคุณรึป่าว ไม่รู้จักคุณคน พอมีชีวิตที่ดีแล้วกลับลืมคนที่เคยเลี้ยงดู
กลุ้มใจ กลัวคนมองว่าเนรคุณ
มีเรื่องเล่าให้ฟัง อยากรู้ความคิดเห็นว่าเราทำถูกต้องมั้ย หรือมีใครเป็นแบบนี้มั้ย ตอนนี้เราอายุ 26 ปี ตั้งแต่เด็กแม่เราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว พ่อแท้ๆทิ้งแม่ไปตั้งแต่แม่ยังไม่คลอด พอแม่คลอดเราออกมาได้ อายุ 2 ขวบ แม่ก็มีแฟนใหม่ เป็นคนที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน แม่เลยให้เราอยู่กับตายาย และเรียนที่ต่างจังหวัด แม่กับพ่อเลี้ยงก็ขึ้นไปทำงานแถวชลบุรี โดยจะส่งเงินมาให้ตลอด ช่วงปิดเทอมแม่กับพ่อเลี้ยงก็มารับไปอยู่ด้วยบ้าง พอเราอายุ 12 ตากับยายให้ขึ้นมาเรียนโรงเรียนวัดกับน้าที่กรุงเทพ แม่ก็ให้ค่าเทอม แต่เรียนได้ไม่ถึงปี เราเรียนอยู่ ม. 1 ตอนอายุ 13 แม่ป่วยหนัก หนักจนเสียชีวิต😢 แต่น้าก็ยังส่งเราเรียนต่อเองจนจบ ม.3 จะให้เงินไปโรงเรียนวันละ 50 บาท พอจบ ม.3 เราก็เลือกเรียนสายอาชีวะเพื่อที่จะส่งตัวเองเรียน เป็นหลักสูตรทวิภาคี คือเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย และทำงานตั้งแต่เรียนอยู่ ปวช 1 อายุ 15 ย่างเข้า 16 และหลังจากนั้นก็ไม่ได้ขอเงินจากน้าอีกเลย แถมเอาเงินให้น้าเดือนละ 1000-1500 เพื่อเป็นค่าอยู่ค่ากินค่าห้อง และเราก็มีแฟน แฟนก็คอยช่วยเหลือตลอด และช่วงนั้นเราก็ได้ข่าวว่าพ่อเลี้ยงมีแฟนใหม่และมีลูก มีครอบครัวใหม่แล้ว หลังจากที่แม่เสีย เราก็ไม่ได้ติดต่อกับพ่อเลี้ยงอีกเลย วันนั้นเรากลับบ้านต่างจังหวัด ไปหาตากับยาย เราก็ไปเยี่ยมปู่ ปู่เป็นคนบอก ต่อมาพอเราจบ ปวช 3 น้าวางแผนจะกลับไปอยู่ต่างจังหวัด เปิดร้านขายของชำ เราจำเป็นที่ต้องย้ายออก เพราะน้าจะขายบ้านด้วย เราเลยไปเช่าห้องอยู่คนเดียว และไม่ขอเงินจากที่บ้านเลยสักบาท ถึงจะกินมาม่า ปลากระป๋องทุกวัน เราก็ไม่เคยปริปากว่าไม่มีเงิน ต่อมาผ่านมา 5 ปี พ่อเลี้ยงทักเฟสเราแล้วถามประมาณว่า สบายดีมั้ย เป็นยังไงบ้าง ทักมาบอกว่าลูกชายเขาอายุ 3 ขวบแล้วนะ อยู่ๆก็ทักมาโดยที่ไม่ได้ติดต่อกันเลย พอคุยไปสักพัก เราถึงรู้ว่าพ่อก็ยังทำงานอยู่ชลบุรี ถามสารทุกข์สุขดิบผ่านไปเรื่อยๆ หลายวันผ่านไปไม่ถึงอาทิตย์ พ่อเลี้ยงก็เริ่มยืมเงินเราแล้ว 500 มั้ง 300 มั้ง 200 มั้ง อาทิตย์นึง ครึ่งเดือนจะทักมาแล้ว ทักมาทุกวีค ทุกเดือน "มีเงินซัก 200 มั้ย 500 มั้ย เงินออก พ่อคืนให้" เดือนไหน วีคไหนเรามี เราก็จะโอนให้ แต่เราไม่ได้คืนสักบาท วีคไหนเราใช้ไม่พอต้องจ่ายค่าเรียนค่านู้นค่านี่เราก็ไม่ได้ให้ แต่พ่อเลี้ยงก็ทักมาขอทุกวีคเลย จนเราถามพ่อเลี้ยงกลับไปว่า พ่อทำงานอะไรทำไมใช้ไม่พอทุกวีค ทุกเดือนเลย แกก็บอกว่าไม่มีโอที จนเรายอมโอนให้ มีปฏิเสธบ้าง มีข้ออ้างบ้าง เราก็ต้องโอนให้ตากับยายใช้ด้วย โอนให้บ้าง เราไม่อยากตอบไม่อยากอ่านก็โทรมาหา เราก็ไม่อยากรับ เราก็ต้องอยู่ด้วยตัวเอง ก็ไม่มีเงินอะไรมากมาย ตลอดเวลา 8-9 ปี แกก็ทักมาขอตลอด รวมๆแล้วก็เกือบหมื่น เราไม่อยากตอบ ไม่อยากอ่าน แต่เราก็บล็อคไม่ได้ เพราะพ่อเลี้ยงก็เคยส่งเงิน เคยเลี้ยงเรามาตอนเด็กๆ จนเราทนไม่ไหว ให้จนไม่อยากจะให้แล้ว เราก็พิมไปบอกพ่อตามรูปที่แนบไปเลย เขาก็ตอบอะไรไม่รู้ ประมาณว่าไม่พอใช้อะไรสักอย่าง เขายกเลิกข้อความไปหมดแล้ว ข้อความที่พ่อทักมาขอเงินทุกข้อความเขายกเลิกไปหมด เรารู้สึกหนักใจมาก จะเล่าให้คนในครอบครัวฟังก็กลัวว่าครอบครัวเราจะกังวล แต่ที่บ้านก็ถามว่าได้ติดต่อกับพ่อเลี้ยงบ้างมั้ย เราก็ตอบไปแค่ว่าติดต่อบ้าง ไม่ค่อยได้คุย พ่อมีครอบครัวใหม่นานแล้ว
เราอยากจะถามสมาชิกในนี้ว่าเราควรทำยังไงต่อไปดี เรารู้สึกว่าเราเนรคุณรึป่าว ไม่รู้จักคุณคน พอมีชีวิตที่ดีแล้วกลับลืมคนที่เคยเลี้ยงดู