แชมป์อาเซียน 2 สมัย คือ สถิติเกมรุกอันดุดัน ของทีมชาติไทยในยุคมาโน่ แต่...

ขอขอบคุณสถิติเกมรุกอันสุดโหดของมาโน่ด้วย  และขอบคุณสำหรับแชมป์อาเซียน 2 ครั้งหลังสุด

ต้องบอกตามตรงเลยว่า  ในช่วง 10 ปีหลัง เกมบุกของทีมไทยในยุคมาโน่  โหดที่สุดแล้ว  ทีมไทยจึงมักไม่ค่อยพลาดในการเจอกับทีมที่ต่ำกว่าเรา  โดยเฉพาะทีมในอาเซียน  ที่มาโน่เขารู้ว่า เล่นยังไงถึงจะชนะ  เล่นยังไงถึงจะเป็นแชมป์

ไม่ว่าจะเป็นราเยวัชหรือ นิชิโนะ แม้แต่ทีมในอาเซียน เราก็กดไม่ลง  การชวดแชมป์อาเซียน และจบรองบ๊วยในกลุ่มคัดบอลโลก (กลุ่มที่ง่ายแสนง่าย) คือ สถิติที่ไม่เคยโกหกใคร

แต่...อีกสถิติที่ไม่น่าพึงประสงค์ของมาโน่ ก็มีเช่นกัน คือ 

1. เกมรับที่แย่มากๆๆๆ
2. ถ้าโดนยิงไปก่อน ไม่เคยกลับมาชนะได้

ซึ่ง 2 สถิตินี้  เป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องใช้ในระดับเอเชีย   เพราะการที่มาโน่มีเกมบุกที่ดี  เจอทีมที่ต่ำกว่าไทย  ไทยมักจะไม่พลาด  เพราะอาศัยเกมบุกที่ดี บุกกดดันไปเรื่อยๆ  เดี๋ยวก็ยิงได้เอง    แต่...พอขึ้นไปในระดับเอเชีย  เจอทีมที่เหนือกว่าไทย  เกมบุกที่ดีของไทย ไม่สามารถบุกกดคู่แข่งได้  เจอคู่ต่อสู้สวนมาแต่ละลูก  เราจะเสียประตูตลอด  เพราะเกมรับที่ย่ำแย่ของไทย

นี่คือเหตุผลว่า ทำไมมาโน่มักไม่พลาดเวลาเจอทีมจากอาเซียน  แต่เจอทีมที่สูงกว่าเล็กน้อย  มาโน่จะไปไม่เป็นเลย

** นี่จึงคือการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่อีกครั้งนึง  มันจึงเป็นงานที่ท้าทายมากของอิชิอิ  ที่โค้ชจะต้องหาจุดสมดุล เกมรับและเกมรุกให้เจอ  เพื่อที่จะขึ้นไประดับเอเชียให้ได้  เพราะถ้าโค้ชไม่สามารถสร้างสมดุลทีมได้  อาจจะเละกว่ายุคมาโน่ คือ แม้แต่แชมป์อาเซียน  เราก้ไม่สามารถที่จะคว้าแชมป์ได้  **
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่