ยลงามพักตร์ ยิ้มแย้ม พริ้มเพราพร้อมงามละม่อม ละไม ชายวาบหวามทรวดทรงเอว อรชร ฉอ้อนงามจินตนาตาม พิศวาส มิขาดวัน<><><>ที่สุดพลาด เป้าหมาย ชายเทวษต้องสังเกต คอยจำ อำรุงขวัญชายเปรียบเป็น

กำจายฉม ลมเรื่อย พัดเฉื่อยชื่นระรวยรื่น พรมริน กลิ่นเกสรพิศวาส วาดฝัน อันถาวรสโมสร กังสดาล วาลเตงตัง"โอ้ละหนอ บรรเลง เพลงกล่อมจิตชักชวนพิศ ภิรมย์ สบสมหวังธรรมชาติสวย มิสร่าง เสริมสร้างพลังเชิดหน้

โอ้ .. มิ่งไม้บุปผามาลีเอ๋ยแม้สายลมรำเพยสู่ทิศไหนล้วนลมเขาพัดพลิ้วโยกทิวไม้ระบัดใบพรายฉมระงมนาน"ลมรักมิพักผันบันดาลพัดพิศมัยกลัดงามดอกระลอกผ่านหอมราตรีรัญจวนสรรค์สะคราญจริตซ่านยลช่ออรชร"&quo

ได้ยินเสียง หัวใจในวันหนาว สะกิดก้าว สู่สวนอบอวลฉม ผสานชื่น ผกาพรรณสุคันธรมย์ น้ำค้างพรม หมอกบ่มดอกทุกซอกซอน ..................... ศรัทธามวล ไม้งามตามประดับ หวามประทับ ถวิลกลิ่นเกสร ท่ามดงไม้ สายตาพ

( อถ มหาสตฺโต ) สมเด็จพระราชสมภาร เมื่อได้สดับสารพระมัทรีเธอแสนวิโยคโศกศัลย์สุดกำลัง ถึงแม้นจะมิตรัสกับนางมั้งจะมิเป็นการ จำจะเอาโวหารการหึงเข้ามาหักโศกให้เสื่อมลง จึ่งเอื้อนโองการตรัสประภาษว่า ( นนุ

โอ้ . ยอดรักยอดขวัญนั้นประจักษ์ยามสนิทนิทราผาสุกพักครรชิตร่ำพำนักเนาแนบนาง"บังอรกรนครืนครั่นสั่นเครือศัพท์ครรชิตมิขยับมิยกย่างมิกล้ากวนคนฝันจึงปันทางหวังใจนางฝันถึงครรชิตศักดิ์""ฝันซ้อน

ประมวญประมาณรัก ภักดิ์สงวนประทับใจ อัปสร สมรนวลใจรัญจวน เสมอ บำเรอจินต์"งามจำแลง เรือนร่าง นางเลอลาศ    งามสามารถ พิณขับ รับถวิลเพลินภิรมย์ พรมพร่าง ทางกวินท์    พลิ้วแผ่วสินธ

เอ๊ย ...จำแลงแปลงร่างเป็นกวางน้อยตั้งตาคอย ... หวังใจได้เหลียวหลังซ่านจริตคิดฟุ้งอำรุงพลังสะสมสั่ง ... กักตุนเป็นทุนรอน ......."หวังรินร่ำน้ำอุ้มกลางกลุ่มหมอกลิ่วละลอกรินผ่านย่านสิงขรหมายฤทธามารุ