เอียนมั้ยกับคำว่า Soft power แต่ขออีกหน่อยเพราะมัน Soft สุดแล้วที่จะใช้คำนี้

เนื่องจากเล่นเฟสบุ๊คอยู่ เปิดมาก็มีแต่เพจอะไรไม่รู้ที่ไม่เคยตามแชร์มาแต่แบบ "ผู้ชายไม่มีน้ำยา ผู้หญิงอย่างฉันก็ต้องทิ้งไปหาผู้ชายใหม่เกาะกินสิถูกแล้ว" ไม่ก็ "ไอ้พวกคนรุ่นเก่ามีแต่พวกยึดติดประเพณีศาสนา ไดโนเสาร์ทั้งนั้น" ทำไมหนังไทยละครไทยช่วงหลังๆมามีแต่การเอาความคิดตัวเองไปยัดใส่หัวคนดูให้ "สะใจ" แทนที่จะทำเพื่อความบันเทิง กลับกันพอมีเพจอะไรไม่รู้แชร์อะไรที่มันบันเทิงหรือโรแมนติกมา ก็เห็นจะมีแต่จากเกาหลี ญี่ปุ่น หรือจีน ทำไมคนทำหนังทำละครในไทยยึดติดกับการเอาชนะกันทางความคิดขนาดนั้น ไม่รู้มันมีไอ้ไม่พยายามหลอนค่านิยมคนเหลือรอดอยู่ไหมนะ ไม่ได้ตามละครกับหนังทั้งไทยและต่างประเทศ แต่ตัว Sample ที่มีแชร์ๆมาระหว่างไทยกับต่างประเทศมันช่างสวนทางกันจริงๆ ทำไมเขามุ่งเน้นความบันเทิงกันได้ แต่ทางเรากลับยึดติดกับการพยายามยัดค่านิยมทั้งเรื่องเพศ อายุ หรือศาสนา เน้นความบันเทิงในรูปแบบความสะใจที่ได้แซะคนกลุ่มนึงได้ มันแปลก แปลกที่ทำไมมันถึงเป็นเรื่องปกติ

เวลาเจออะไรแบบนี้ แน่นอน 100% ว่าจะต้องมีพวก "ไม่ชอบก็ข้ามๆไปดิ" ซึ่งเช่นกัน ใครไม่ชอบกระทู้นี้ก็ข้ามไป ไม่ต้องสนใจ เมินไป แต่ถ้าทำไม่ได้จนต้องแสดงออก นั่นล่ะ... เหมือนกัน จะบอกว่าก็มันเห็นไปแล้วนี่... นั้นก็... เหมือนกัน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล.สู้ๆนะ โดนด่าอยู่แล้วเลยไม่รู้จะกลับมาอ่านทำไม