โลมมารุตยุดมโน ลมเจ้าไยใจร้ายคล้ายยั่วเย้าส่งความเหงาเร้ารั้นวันเหน็บหนาวนภาคราค่ำคืนกลืนแสงดาวแขสกาวราวกลับเลือนลับไป ลมโลมร่างพร่างหนาวราวสะท้านสั่นเทิ้มยามลามลิ่วผิวลูบไล้โลมาลุกปลุกชันพร

ฉันจะฝันถึงเธอ  ตะวันลับลาส่งฟ้า มืดมน  ใจย่อมเงียบเหงาทน       เปลี่ยวคว้าง ยามเธอเมื่อลาจน        

..ปรารถนา.. . ปรารถนาใฝ่คว้าหาความรู้สึก หยั่งลึกหลบซ่อนอ่อนไหว แปลกแยกแตกต่างห่างไกล เปล่าเปลี่ยวเดียวดายไร้ตน  … แอบอิงกายใจให้เจ็บ หนาวเหน็บซุกร่

"คิดถึงฉันบ้างไหมใครคนนั้น คนที่ฉันฝันเพ้อละเมอหา คนที่ฉันอยากพานพบเทียวสบตา คนที่ใจปรารถนาแนบอุ่นไอ เช้าแล้ว... ยินเสียงแว่วของสายลมวู่ไหว สายลมของความคิดถึงส่งถึงใคร เขาจะรู้ตัวบ้างไหมใจคิดถึง