คือเรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งอ่ะค่ะ​ คบกันมาตั้งแต่ประถมจนถึงตอนนี้​ เพื่อนเขาเป็นคนที่สวยมากค่ะตัวเล็กน่ารักต่างจากเราที่ขี้เหร่​ไม่สวยแล้วก็อวบอ้วน​ แต่ก่อนสมัยยังเด็กก็ชอบโดนเปรียบกับเพื่อนคนนี้บ่อยๆ​ พอโตขึ้นหน่อยตอนกำลังเป็นวัยรุ่นใหม่ๆเพื่อ​นก็มีคนเข้าหาเยอะมากเลยค่ะ​ ทั้งเพื่อนคนอื่นทั้งมีคนมารุมจีบแตกต่างจากเรามากเลยค่ะ​ เรื่องฐานะก็ต่างกันมากเลยค่ะ​ เพื่อนคนนี้อยากได้อะไรแม่เขาก็มีเงินซื้อให้​ ต่างจากเราที่อยากได้อะไรก็ไม่เคยได้เลยค่ะ​ เรื่องทุกๆอย่างเราสิงคนต่างกันมากเลยค่ะแต่ก็คบกันมาจนถึงทุกวันนี้​ แต่เราก็ไม่กล้าพูดคำว่าเพื่อ​นสนิทหรอกค่ะอายตัวเองเพื่อนอาจจะไม่ได้คิดกับเราแบบนั้น​ หรือถ้าคิดแบบนั้นจริงก็ไม่กล้าพูดหรอกค่ะเพราะเราคิดแบบนี้กับเขาไปแล้ว​ แล้วก็ที่ผ่านๆมาที่เรายัฃไม่มีความรู้สึกนี้เราก็ไม่กล้าพูดว่าเราสนิทกับเขาหรอกค่ะเพราะเราคิดว่าเพื่อนก็ไม่ได้คิดแบบนั้นเหมือนกับว่าจะมีเราก็ได้หรือไม่มีก็ได้ต่างจากเราที่ไม่มีเขาคือไม่ได้อะค่ะ ช่วงนี้เป็นช่วงต้องหาที่เรียนต่อค่ะ​ แม่เขาสนับสนุน​เขาเต็มที่อยากเรียนไรเรียนซับพอร์ต​ทุกอย่าง​ ต่างจากที่บ้านเราแม่บังคับให้เรียนถ้าไม่เรียนตามที่แม่บอกก็จะไม่ส่งเรียน​ เราอิจฉาชีวิตเขามากเลยค่ะ​ เขาดูมีพร้อมทุกอย่างมีครบทุกอย่างรวมถึงความสุข​ ทั้งเรื่องการเงิน​ เรื่องความรัก​ เรื่องอะไรต่างๆเขาดีหมด​ ไม่เหมือนเราเลยค่ะ​ เรารู้ตัวเราดีถ้าเรารู้สึกกับเขาแบบนี้ก็คือเพื่อนที่แย่คนหนึ่งเลยค่ะ​ แต่เราไม่เคยหักหลังเพื่อนเรานะคะ  เหมือนจะแบบว่าถ้าเขาได้ดีก็เฉยๆค่ะแต่ถ้าเขาล้มเราก็พร้อมรับแบบนี้อะค่ะ​ เรากลัวว่าวันหนึ่งเราจะทำนิสัยแย่กับเขา​ เรากลัวว่าเราจะเป็นเพื่อนที่แย่​ เราอยากกลับมามีความบริสุทธิ์​ใจกับเพื่อนคนนี้แบบเดิม​ แต่ความอิจฉา​ของเรามันทำให้เราอิจฉา​เขามากจนไม่บริสุทธิ์​ใจที่จะยินดียินร้ายอะไรกับเขาแล้ว​ เรากลัวว่าความรู้สึกแย่ๆของเราที่มีต่อเขามันจะส่งไปถึงเขาแล้วทำให้ความสัมพันธ์​มันพังลง​ เราควรจัดการความรู้สึกขิงตัวเองยังไงดีคะ  คือเราลองพยายาม​มาหลายรอบแล้วกับการจัดการความรู้สึดตัวเองที่เป็นแบบนั ตั้งแต่ที่เรารู้ตัวว่าเราเริ่มอิจฉา​เขาแล้ว​ แต่ก็หยุดไม่ได้สักทีค่ะ​ หลายคนบอกว่าถ้าเรารักตัวเองเราจะไม่เอาตัวเองไปเปรียบกับใครแต่เราก็ทำไม่ได้อยู่ดีอะ​ เราควรทำยังไงดีค่ะ​ 
ขอบคุณ​ที่อ่านจบค่ะ​ ยาวนิดนึงนะคะ