ฉันตั้งครรภ์ได้23สัปดาห์ ใช่ค่ะฉันต้องยุติเค้าเพราะเค้าไม่แข็งแรง ตอนฉันซาวด์เจอเค้าครั้งตอน2เดือนหรือประมาณ10สัปดาห์ ตอนนั้นฉันดีใจแบบพูดไม่ถูกหลังจากนั้นฉันกับแฟนก็ตรวจเจอพาหะธาลัสซีเมียทั้งคู่แต่ของฉันเป็นชนิดรุนแรง ฉันก็ภาวนาขอให้ลูกฉันไม่เป็นอะไร แต่หลังจากคิดเรื่องนี้ได้ไม่นาน ฉันก็ต้องเจอเมื่อซาวด์เค้าแล้วเจอว่ามีก้อนอะไรอยู่ที่ตัวเค้ารพ.แรกบอกเค้าอาจจะกระเพาะโต ฉันก็ยังกังวล หลังจากนั้นฉันก็โดนสงตัวไปอีกรพ.เพื่อไปเจาะน้ำคร่ำดูเรื่องพาหะธารัสซีเมีย+ฉันเจาะดาวน์ซินโดรมด้วยเลย แต่แล้วผลก็ออกมาปกติ ลูกฉันได้แค่พาหะทางพ่อ เหมือนจะโล่งใจ แต่ไม่ค่ะทางรพ.ซาวด์ดูเค้าก็เหมือนเดิมเจอก้อนที่ตัวแต่รพ.ที่2นี้บอกน้องอาจจะเป็นซีสที่ปอด ตอนซาวด์เค้าครั้งนี้ฉันหลงรักเค้ามากขึ้น หมอขอนัดมาดูอีกครั้งว่าคืออะไร พอมาซาวด์ก็เจอเหมือนเดิม ฉันจึงถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลที่3 แล้วใช่ค่ะ ซาวด์ครั้งแรกที่นี่ตกใจ ผลซาวด์คือน้องกระบังลมรั่วทำให้กระเพาะอาหารขึ้นมาดันปอดข้างซ้ายเลยทำให้หัวใจโดนเบียดไปอยู่ข้างขวา หัวใจจึงไปดันปอดขวาทำให้ปอดขวาทำงานหนักและมีน้ำในปอดตอนนี้น้องเหลือปอดแค่48% เมื่อฉันได้ยินฉันช็อค แต่หมอก็บอกขอติดตามดูอาการอีก2อาทิตย์แต่ให้เตรียมผู้ปกครองมาด้วย(อายุฉันพึ่งจะ19) หมอบอกให้ทำใจไว้ แล้วใช่ค่ะฉันไม่ทำฉันให้ความหวังตัวเอง ฉันพูดกับเค้าทุกวันว่าฉันรักเค้า
เค้าเก่งที่เกาะฉันมาขนาดนี้ฉันอยากให้เค้าสู้ต่อ
พอมาถึงวันนัดฉันหวังว่าเค้าจะดี ซาวด์เค้าทุกอวัยวะเค้าสมบูรณ์ เค้าเป็นเด็กผู้ชาย แต่สิ่งที่ทำให้ฉันใจสลายคือปอดเค้าเหลือน้อยลงจาก47%ก็กลายเป็น30% ซึ่งโอกาสรอดมีแค่20%ซึ่งหมายความว่าโอกาสรอดเค้าน้อยมากค่ะ ถ้าเก็บเค้าไว้ เค้าอาจจะไม่เหลือปอดเลย ซึ้งสุดท้ายเค้าก็ต้องจากไปแต่ตอนที่เก็บเค้าไว้ก็เหมือนทรมานเค้า แล้วสุดท้ายใช่ค่ะฉันเลือกยุติการตั้งครรภ์แล้วฉันก็ถูกนอนรพวันนั้นเลย วันที่ฉันนอนเค้าอายุ22สัปดาห์6วัน วันนี้ฉันโดนเหน็บยาปวดท้องทั้งคืนฉันก็ทนจนวันที่2ก็ยังเหน็บฉันถูกเหน็บยาทั้งหมด5เม็ดปากมดลูกฉันเปิดแค่3เซ็นตอนนี้ฉันอายุครรภ์23สัปดาห์พอดี หมอเลยบอกจะมีฉีดลดปวดให้พร้อมกับยาที่จะทำให้เค้าหลับเค้าจะได้จากไปไม่ทรมาน หลังจากฉีดไม่ถึง1ชม.ฉันมีอาการปวดท้อง ใช่ค่ะฉันคลอดเค้าออกมา ภาพจำตอนนั้นคือเค้ายังดิ้นอยู่เลย พี่พยาบาลพากันเอ็นดูใหญ่เลยพี่พยาบาลลองเอานิ้วจิ้มมือเค้า เค้าก็ดิ้น เค้าคลอดออกมา14.34วินาทีนั้นความเจ็บปวดที่มีหายไปหมดและเค้าก็นอนอยู่ข้างฉันหัวใจเค้าค่อยๆเต้นแผ่วลงเรื่อยๆ ตอนนั้นเป็นวินาทีที่ฉันเห็นเค้าได้อยู่กับเค้ามันเป็นวินาทีที่อยากจะหยุดเวลาไว้มากค่ะจนกระทั่งเวลา17.06พยาบาลเดินเข้ามาจับหัวใจเค้าพร้อมพูดว่าเค้าไปแล้วนะ ตอนนั้นเข้าใจคำว่าใจสบายเลยค่ะ ทุกคนปลอบฉันว่าฉันทำถูกแล้วที่ยุติเค้า อนาคตถ้าเก็บไว้ก็ทรมานเค้ามากกว่าเดิม ฉันได้ทำหน้าที่แม่จนนาทีสุดท้ายค่ะ เรื่องราวนี้อาจจะไม่ได้มีบทมีประโยชน์อะไรมากแต่ฉันอยากจะบอกฉันเป็นกำลังใจให้กับคุณพ่อคุณแม่ที่กำลังเจอเรื่องแบบนี้อยู่นะคะ ตัวฉันเองก็ยังทำใจได้ยากแต่ฉันก็ได้ทำหน้าที่แม่แล้วค่ะ ให้กำลังคุณแม่ทุกคนที่เคยเกิดเรื่องแบบนี้หรือกำลังเรื่องแบบนี้อยู่นะคะ
ฉันยุติการตั้งครรภ์23สัปดาห์ (ฉันอยากจะมาให้กำลังใจคนที่เจอเรื่องแบบนี้และฉันอยากเก็บเรื่องราวนี้ไว้เป็นความทรงจำ)
ฉันตั้งครรภ์ได้23สัปดาห์ ใช่ค่ะฉันต้องยุติเค้าเพราะเค้าไม่แข็งแรง ตอนฉันซาวด์เจอเค้าครั้งตอน2เดือนหรือประมาณ10สัปดาห์ ตอนนั้นฉันดีใจแบบพูดไม่ถูกหลังจากนั้นฉันกับแฟนก็ตรวจเจอพาหะธาลัสซีเมียทั้งคู่แต่ของฉันเป็นชนิดรุนแรง ฉันก็ภาวนาขอให้ลูกฉันไม่เป็นอะไร แต่หลังจากคิดเรื่องนี้ได้ไม่นาน ฉันก็ต้องเจอเมื่อซาวด์เค้าแล้วเจอว่ามีก้อนอะไรอยู่ที่ตัวเค้ารพ.แรกบอกเค้าอาจจะกระเพาะโต ฉันก็ยังกังวล หลังจากนั้นฉันก็โดนสงตัวไปอีกรพ.เพื่อไปเจาะน้ำคร่ำดูเรื่องพาหะธารัสซีเมีย+ฉันเจาะดาวน์ซินโดรมด้วยเลย แต่แล้วผลก็ออกมาปกติ ลูกฉันได้แค่พาหะทางพ่อ เหมือนจะโล่งใจ แต่ไม่ค่ะทางรพ.ซาวด์ดูเค้าก็เหมือนเดิมเจอก้อนที่ตัวแต่รพ.ที่2นี้บอกน้องอาจจะเป็นซีสที่ปอด ตอนซาวด์เค้าครั้งนี้ฉันหลงรักเค้ามากขึ้น หมอขอนัดมาดูอีกครั้งว่าคืออะไร พอมาซาวด์ก็เจอเหมือนเดิม ฉันจึงถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลที่3 แล้วใช่ค่ะ ซาวด์ครั้งแรกที่นี่ตกใจ ผลซาวด์คือน้องกระบังลมรั่วทำให้กระเพาะอาหารขึ้นมาดันปอดข้างซ้ายเลยทำให้หัวใจโดนเบียดไปอยู่ข้างขวา หัวใจจึงไปดันปอดขวาทำให้ปอดขวาทำงานหนักและมีน้ำในปอดตอนนี้น้องเหลือปอดแค่48% เมื่อฉันได้ยินฉันช็อค แต่หมอก็บอกขอติดตามดูอาการอีก2อาทิตย์แต่ให้เตรียมผู้ปกครองมาด้วย(อายุฉันพึ่งจะ19) หมอบอกให้ทำใจไว้ แล้วใช่ค่ะฉันไม่ทำฉันให้ความหวังตัวเอง ฉันพูดกับเค้าทุกวันว่าฉันรักเค้า
เค้าเก่งที่เกาะฉันมาขนาดนี้ฉันอยากให้เค้าสู้ต่อ
พอมาถึงวันนัดฉันหวังว่าเค้าจะดี ซาวด์เค้าทุกอวัยวะเค้าสมบูรณ์ เค้าเป็นเด็กผู้ชาย แต่สิ่งที่ทำให้ฉันใจสลายคือปอดเค้าเหลือน้อยลงจาก47%ก็กลายเป็น30% ซึ่งโอกาสรอดมีแค่20%ซึ่งหมายความว่าโอกาสรอดเค้าน้อยมากค่ะ ถ้าเก็บเค้าไว้ เค้าอาจจะไม่เหลือปอดเลย ซึ้งสุดท้ายเค้าก็ต้องจากไปแต่ตอนที่เก็บเค้าไว้ก็เหมือนทรมานเค้า แล้วสุดท้ายใช่ค่ะฉันเลือกยุติการตั้งครรภ์แล้วฉันก็ถูกนอนรพวันนั้นเลย วันที่ฉันนอนเค้าอายุ22สัปดาห์6วัน วันนี้ฉันโดนเหน็บยาปวดท้องทั้งคืนฉันก็ทนจนวันที่2ก็ยังเหน็บฉันถูกเหน็บยาทั้งหมด5เม็ดปากมดลูกฉันเปิดแค่3เซ็นตอนนี้ฉันอายุครรภ์23สัปดาห์พอดี หมอเลยบอกจะมีฉีดลดปวดให้พร้อมกับยาที่จะทำให้เค้าหลับเค้าจะได้จากไปไม่ทรมาน หลังจากฉีดไม่ถึง1ชม.ฉันมีอาการปวดท้อง ใช่ค่ะฉันคลอดเค้าออกมา ภาพจำตอนนั้นคือเค้ายังดิ้นอยู่เลย พี่พยาบาลพากันเอ็นดูใหญ่เลยพี่พยาบาลลองเอานิ้วจิ้มมือเค้า เค้าก็ดิ้น เค้าคลอดออกมา14.34วินาทีนั้นความเจ็บปวดที่มีหายไปหมดและเค้าก็นอนอยู่ข้างฉันหัวใจเค้าค่อยๆเต้นแผ่วลงเรื่อยๆ ตอนนั้นเป็นวินาทีที่ฉันเห็นเค้าได้อยู่กับเค้ามันเป็นวินาทีที่อยากจะหยุดเวลาไว้มากค่ะจนกระทั่งเวลา17.06พยาบาลเดินเข้ามาจับหัวใจเค้าพร้อมพูดว่าเค้าไปแล้วนะ ตอนนั้นเข้าใจคำว่าใจสบายเลยค่ะ ทุกคนปลอบฉันว่าฉันทำถูกแล้วที่ยุติเค้า อนาคตถ้าเก็บไว้ก็ทรมานเค้ามากกว่าเดิม ฉันได้ทำหน้าที่แม่จนนาทีสุดท้ายค่ะ เรื่องราวนี้อาจจะไม่ได้มีบทมีประโยชน์อะไรมากแต่ฉันอยากจะบอกฉันเป็นกำลังใจให้กับคุณพ่อคุณแม่ที่กำลังเจอเรื่องแบบนี้อยู่นะคะ ตัวฉันเองก็ยังทำใจได้ยากแต่ฉันก็ได้ทำหน้าที่แม่แล้วค่ะ ให้กำลังคุณแม่ทุกคนที่เคยเกิดเรื่องแบบนี้หรือกำลังเรื่องแบบนี้อยู่นะคะ