แชร์ประสบการณ์ตัวเองกับหนี้รายวัน
ดิฉันมาอยุ่28ปี เกิดมาในครอบครัวที่พอมีกินไม่ได้ลำบาก ตัวเองเปิดร้านขายอาหารขนาดใหญ่เลยมีความคิดอยากมีเงินก้อนเลยไปกู้รายวันมาเจ้าแรก15,000ดอกลายส่ง300/วัน พอส่งได้สักพักเริ่มมีความคิดอยากเอาอีกเลยกู้30000บาทมาพอต้องส่ง1500/วัน เลยเป็นว่าจ่าย1800/วันพอได้สักพักไม่ไหวเลยอยากหาทางกู้อีกกู้มา20000 จ่ายเยอะขึ้นต่อวันจากหลักพันเป็นหมื่นต่อวันจนหนักขึ้นเรื่อยๆจากสุขกลายเป็นทุกข์มากๆจนถึงทุกวันนี้เป็น20เจ้ายอด4แสนกว่า เราไม่มีทางออกตันไปหมด ทุกข์ใจหนักหันหน้าไปหาใครก็ไม่มีไม่กล้าบอกครอบครัว เริ่มหนักจนคิดอยากหายใจโลกนี้  พอคิดได้สักพักเลยคิดทางสุดท้ายคือครอบครัวคิดว่าเป็นยังไงเป็นกัน บอกครอบครัวไปพ่อแม่ทุกข์ใจหนักกว่าเราอีก ไม่คิดว่าเราจะเจออะไรแบบนี้ ทำโดยไม่คิดถึงอนาคตตัวเอง  เชลล์วิ่งตามทุกวัน20เจ้าคิดดูว่าเราเจออะไรบ้างอนาคตเจ้าของธุรกิจใหญ่ต้องพังลงเพราะความเห็นแก่ตัวของตัวเอง หนูอยากแชร์ประสบการณ์ว่าอย่าคิดจะกู้เลยพวกรายวัน มันไม่มีทางมีความสุข ไม่มีความร่ำรวยในหมู่รายวัน......กว่าเราจะยื่นได้อีกขึ้นกับความผิดพลาดครั้งใหญ่นี้มันทรมานมากๆการเจอคนรอบตัว