รู้สึกว่าถ้าจะเอาแบบนั้น ก็ต้องทั้งหญิงทั้งชายค่ะ ผู้หญิงที่ถังแตกก็ไม่ควรมีแฟนเหมือนกัน

ก็ถูกครับ
เราควรดูแลตัวเองให้ได้ก่อนครับ

ไม่ได้เจอคำถามชวนขบคิดนานแล้ว
ชอบครับ

ถ้ามีคำพูดแบบนี้  จะรู้สึกยังไง ?
ผมว่า มันทั้ง yes & no นะครับ
คือมันก็ใช่
ถ้าหมายถึง เรายังดูแลตัวเองแทบไม่ได้  ยังดูแลพ่อแม่แทบไม่ไหว
คนในครอบครัวล้วนกระกระสน ขาดแคลน ขัดสนไปแทบทุกอย่าง
เราก็น่าจะขวนขวาย ทุ่มเท ตั้งใจ ขยับสถานะ พยุงฐานะการเงิน ให้เวลากับการหมั่นเพียร
มุ่งมั่นกับการทำมาหากิน เก็บหอมรอมริบจนถึงจุดที่พอมีพอใช้ไปได้
จึงค่อยมีแฟน  จะได้ไม่พาแฟนมาลำบากด้วยอีกคน  หรือ เกิดมีลูกขึ้นมา คราวนี้จะลำบากกันถ้วนหน้าเลย
แต่ก็นะ
อีกมุมนึง  การมีคนรัก
มันก็เป็นน้ำเลี้ยงชโลมหัวใจ กับการมีดอกไม้งดงามอยู่เคียงข้างกัน
เป็นกำลังใจ เป็นสิ่งเหนี่ยวรั้ง  เป็นเสมือนแสงดาวประดับใจ
การมีแฟนที่ถูกคน  ไม่ได้ต้องใช้เงิน  ไม่ได้ต้องทุ่มเทเอาใจประคบประหงมในสภาวะที่ยังไม่เอื้ออำนวย
ในคุยกัน ได้เห็นหน้า  ได้หารือ  ได้ไต่ถามสารทุกข์สุกดิบ  ได้ปรึกษา ร่วมกันวางแผน คอยทัดทาน ท้วงติง เสนอแนะ
ได้ทานก๋วยเตี๋ยวด้วยกันเป็นครั้งคราว  คอยเล่าเรื่องราวที่พบเจอกันมา
เป็นพลังที่แสนยิ่งใหญ่มากๆ
เมื่อเข้าใจ  เมื่อรู้ใจ  เมื่อเป็นคนที่ใช่
ก็จะไม่มีข้อเรียกร้องใดๆ ให้สุมทับทุกข์ลงมาใส่กันอีก
อยู่ที่คน อยู่ที่การเห็นคุณค่าของคน
คนแบบนึง ก็จะอยู่และผูกพันกับคนแบบนึงล่ะครับ
ผมว่างั้นนะ