สวัสดีค่ะ วันนี้อยากมาปรึกษาบวกกับระบายนิดหน่อยค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่าเราทำงานอยู่ที่นี่ แล้วในทีมต้องการคนเพิ่มบวกกับบริษัทสัมภาษณ์มานานไม่ได้คนที่ถูกใจสักที หัวหน้าเลยมาถามเราว่ามีคนแนะนำบ้างมั้ย ตอนแรกเราปฏิเสธไปเพราะไม่อยากมีปัญหาเผื่อคนที่แนะนำดีไม่พอตามที่เค้าต้องการ

วันเวลาล่วงเลยผ่านมาสักพัก สัมภาษณ์แล้วก็ยังไม่ได้เหมือนเช่นเคย หัวหน้ากลับมาถามอีกหลายครั้ง เลยบอกไปว่าจะลองไปถามเพื่อนๆที่รู้จักให้ว่าสนใจมั้ย แต่หัวหน้าได้บอกกับเราว่ายังไงก็จะให้เราโตก่อนและให้คนที่แนะนำมาตำแหน่งเท่าเรา ด้วยความเชื่อใจเราจึงกล้าแนะนำให้ เพราะอย่างน้อยได้คนรู้จักกันมาทำงานด้วยกันก็ย่อมดีกว่า เราช่วยเหลือเค้าตลอดทั้งแนวทางการสัมภาษณ์ ทั้งเรื่อง benefit ต่างๆนานา จนเค้าผ่านสัมภาษณ์ เรารู้ว่าเค้าอยากเปลี่ยนงานมานานแล้วแต่ไม่ได้งานใหม่สักที จึงช่วยด้วยความเต็มใจ

แต่แล้วสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นก็เกิดขึ้นจนได้ เมื่อหัวหน้ามาบอกกับเราว่า หัวหน้าปรึกษากับนายแล้วว่าให้คนที่เราแนะนำมาตำแหน่งสูงกว่าเรา เพราะเค้าอายุงานมากกว่าเรา ถ้าจะให้เข้ามาตำแหน่งเดียวกันกลัวเค้าไม่พอใจ และด้วยอายุงานเค้ามากกว่าเรา 4 ปี ก็เลยให้ตำแหน่งสูงกว่าเรา แต่เหมือนหัวหน้าจะลืมคำพูดที่เคยพูดกับเราไว้นะว่าที่เราแนะนำให้เพราะเหตุผลอะไร ได้แต่คิดในใจแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปเพราะกลัวเค้าหาว่าเราใจแคบ แต่เรากลับรู้สึกเหมือนถูกหักหลังเลย สุดท้ายกลายเป็นเราที่ช่วยเค้าทุกอย่างเพื่อให้เค้ามาเติบโตมากกว่าเราในบริษัทที่เราทำงานอยู่ รู้สึกเสียใจมากๆ จากเดิมที่ตั้งใจไว้ว่าจะทำงานอยู่ที่นี่นานๆ ตอนนี้ทำใจให้อยู่นานไม่ไหวจริงๆค่ะ คิดว่าจะรีบตั้งใจเรียนรู้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้มากที่สุดแล้วจะไปเติบโตที่อื่นที่เค้าเห็นคุณค่าเรามากกว่านี้ นี่คงกลายเป็นแรงฮึดและเเรงแค้นของเราในการทำให้ชีวิตตัวเองดีขึ้นกว่าเดิมไปเลยพอเจอเหตุการณ์แบบนี้…

มีใครเคยเจอประสบการณ์แบบนี้บ้างมั้ยคะ อยากรู้ว่าทุกคนมีวิธีจัดการกับเหตุการณ์แบบนี้และจัดการกับความรู้สึกยังไงกันบ้าง 🥹