เรื่องอาจจะยาวหน่อยนะคะเพราะเราอยากอธิบายอยากเล่าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ
(ใจความสำคัญ เราแปะไว้ล่างสุดนะคะ)
สวัสดีค่ะ ขอท้าวความก่อนเลยนะคะ เราเป็นคนที่สุขภาพร่างกายค่อนข้างอ่อนแอค่ะ คือเราไม่สบายบ่อย นิดๆหน่อยไปก็ป่วย แต่ตัวเราทำงานมาตั้งแต่อายุ18 เลยนะคะ เป็นบ.ของพี่สาวเราเอง ซึ่งตอนนั้นเราก็ยังเรียนอยู่นะคะ เรียนสายอาชีพค่ะ จันทร์-ศุกร์ ซึ่งก่อนหน้านั้นเราไม่มีความคิดที่จะทำงานกับพี่สาวเราเลยนะคะ เพราะเรากลัวว่าคนอื่นจะมองเราและพี่สาวไม่ดีค่ะ แต่เพราะพี่สาวเราอยากให้เราลองทำงาน ลองหาเงินด้วยตัวเอง เราก็เลยทำค่ะ ด้วยการที่ทำ เสาร์-อาทิตย์ พี่สาวเราให้วันละ 200 ค่ะ ซึ่งมันเริ่มมามีปัญหาช่วงนี้แหละค่ะ เพราะเรายังเรียนอยู่ สามีพี่สาวเราบอกว่าเราไม่มีประโยชน์ค่ะ ทำงานไม่คุ้มกับเงินที่ให้ พี่สาวเราก็ไม่ยอมให้เราเลิกนะคะ ให้เราทำต่อมาเรื่อยๆ แต่ด้วยความที่เราป่วยบ่อยค่ะ มาทำงานบ้างไม่มาทำงานบ้าง แต่พี่สาวเราก็ไม่ได้ให้เงินเรานะคะวันที่เราไม่มาทำงาน จนกระทั้งมา2ปีหลังเราเริ่มเข้าเรียนต่อ ป.ตรีค่ะ เรียนภาคค่ำ ตอนเช้าเราก็เข้ามาทำงานกับพี่สาวเต็มตัวค่ะ ทีแรกเป็นพาร์ทไทม์แบบรายวันค่ะ ได้วันละ325 ตอนนี้เราก็ยังคงป่วยและลาบ่อยอยู่ค่ะ ซึ่งเราพยายามไม่ลาแล้วนะคะ ตอนนีทางมหาลัยเราปล่อยนักศึกษาฝึกงานค่ะ เราก็มาฝึกงานที่บริษัทพี่สาวเรา ทีนี้มันเริ่มมีปัญหาแล้วค่ะ เพราะก่อนจะเปลี่ยนจากเด็กพาร์ทไทม์มาเป็นนักศึกษาฝึกงานเราเป็นฝีที่ก้นค่ะ ไม่สามารถเดินและนั่งทำงานได้ ตรงนี้เราลาผ่าตัดและรักษาตัวประมาณ20วัน และพอเข้ามาฝึกงานก็มีพี่ไปที่บริษัทป่วยและยังมาทำงาน ทำให้เราติดไข้และเราก็เลยลาไปอีกประมาณ3วันค่ะ จากนั้นก็ฝึกงานทำงานมาเรื่อยจนประมาณเดือนตุลาที่ผ่านมาเราก็เอาอีกแล้วค่ะ ทีนี้เป็นหูดหงอนไก่ เรายิ่งเครียดเข้าไปใหญ่เพราะเราเข้าใจว่ามันเป็นผื่น จากการที่แพ้ผ้าอนามัย แพ้น้ำยาปรับผ้านุ่ม แต่จริงๆคือเราเป็นหูหงอนไก่ค่ะ เรายิ่งตกใจมากเพราะเราเข้าใจว่ามันเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ แต่เราไม่เคยมีเพศสัมพันธ์นะคะ ไม่เคยมีแฟนด้วยซ้ำ หมอบอกว่าเราติดเชื้อมาจากห้องน้ำสาธารณะค่ะ ตอนนี้กำลังรักษาเรื่อยมาทีแรกหมอก็ให้ยามากินและมาทา จนถึงตอนนี้ด้วยการจี้ค่ะ ซึ่งมันแสบและเจ็บมากๆ เวลาเดินมันเสียดสีทำให้เรามีเลือดซิบๆอยากตลอดเลยค่ะ ซึ่งมันก็ทำให้เราไปทำงานไม่ได้อีกแล้วค่ะ เราก็เลยลาลงกลุ่ม ซึ่งเป็นกลุ่มของพนักงานค่ะ สามีของพี่สาวเราก็เลยด่าเรากราดเลยค่ะ ว่าเนี่ยลาบ่อยนะ จะ30วันแล้วนะ แบบนี้ไม่น่าจะฝึกงานผ่านนะ ซึ่งอันนี้เราก็เข้าใจนะคะ เราก็พร้อมที่จะยอมรับชะตากรรมของเราค่ะ ซึ่งพี่สาวเราเองก็บอกให้เรารักษาตัวให้หายแล้วค่อยไปทำงาน ไม่เป็นไร
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ใจความสำคัญที่เราอยากได้คำปรึกษาคือ
เราอยากรู้ว่าเราควรอธิบายควรพูดจายังไง ให้สามีของพี่สาวเราเข้าใจและเชื่อเราคะ เราสงสารพี่สาวเราค่ะ เพราะพี่สาวเราเข้าใจเราทุกอย่างเลยค่ะ คอยถามคอยช่วยเรามาตลอด ซึ่งก็ทำให้พี่สาวเราทะเลาะกับสามีเพราะเราบ่อยมากเลยค่ะ
เราจะอธิบายยังไงให้คนอื่นเข้าใจเราคะ?
(ใจความสำคัญ เราแปะไว้ล่างสุดนะคะ)
สวัสดีค่ะ ขอท้าวความก่อนเลยนะคะ เราเป็นคนที่สุขภาพร่างกายค่อนข้างอ่อนแอค่ะ คือเราไม่สบายบ่อย นิดๆหน่อยไปก็ป่วย แต่ตัวเราทำงานมาตั้งแต่อายุ18 เลยนะคะ เป็นบ.ของพี่สาวเราเอง ซึ่งตอนนั้นเราก็ยังเรียนอยู่นะคะ เรียนสายอาชีพค่ะ จันทร์-ศุกร์ ซึ่งก่อนหน้านั้นเราไม่มีความคิดที่จะทำงานกับพี่สาวเราเลยนะคะ เพราะเรากลัวว่าคนอื่นจะมองเราและพี่สาวไม่ดีค่ะ แต่เพราะพี่สาวเราอยากให้เราลองทำงาน ลองหาเงินด้วยตัวเอง เราก็เลยทำค่ะ ด้วยการที่ทำ เสาร์-อาทิตย์ พี่สาวเราให้วันละ 200 ค่ะ ซึ่งมันเริ่มมามีปัญหาช่วงนี้แหละค่ะ เพราะเรายังเรียนอยู่ สามีพี่สาวเราบอกว่าเราไม่มีประโยชน์ค่ะ ทำงานไม่คุ้มกับเงินที่ให้ พี่สาวเราก็ไม่ยอมให้เราเลิกนะคะ ให้เราทำต่อมาเรื่อยๆ แต่ด้วยความที่เราป่วยบ่อยค่ะ มาทำงานบ้างไม่มาทำงานบ้าง แต่พี่สาวเราก็ไม่ได้ให้เงินเรานะคะวันที่เราไม่มาทำงาน จนกระทั้งมา2ปีหลังเราเริ่มเข้าเรียนต่อ ป.ตรีค่ะ เรียนภาคค่ำ ตอนเช้าเราก็เข้ามาทำงานกับพี่สาวเต็มตัวค่ะ ทีแรกเป็นพาร์ทไทม์แบบรายวันค่ะ ได้วันละ325 ตอนนี้เราก็ยังคงป่วยและลาบ่อยอยู่ค่ะ ซึ่งเราพยายามไม่ลาแล้วนะคะ ตอนนีทางมหาลัยเราปล่อยนักศึกษาฝึกงานค่ะ เราก็มาฝึกงานที่บริษัทพี่สาวเรา ทีนี้มันเริ่มมีปัญหาแล้วค่ะ เพราะก่อนจะเปลี่ยนจากเด็กพาร์ทไทม์มาเป็นนักศึกษาฝึกงานเราเป็นฝีที่ก้นค่ะ ไม่สามารถเดินและนั่งทำงานได้ ตรงนี้เราลาผ่าตัดและรักษาตัวประมาณ20วัน และพอเข้ามาฝึกงานก็มีพี่ไปที่บริษัทป่วยและยังมาทำงาน ทำให้เราติดไข้และเราก็เลยลาไปอีกประมาณ3วันค่ะ จากนั้นก็ฝึกงานทำงานมาเรื่อยจนประมาณเดือนตุลาที่ผ่านมาเราก็เอาอีกแล้วค่ะ ทีนี้เป็นหูดหงอนไก่ เรายิ่งเครียดเข้าไปใหญ่เพราะเราเข้าใจว่ามันเป็นผื่น จากการที่แพ้ผ้าอนามัย แพ้น้ำยาปรับผ้านุ่ม แต่จริงๆคือเราเป็นหูหงอนไก่ค่ะ เรายิ่งตกใจมากเพราะเราเข้าใจว่ามันเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ แต่เราไม่เคยมีเพศสัมพันธ์นะคะ ไม่เคยมีแฟนด้วยซ้ำ หมอบอกว่าเราติดเชื้อมาจากห้องน้ำสาธารณะค่ะ ตอนนี้กำลังรักษาเรื่อยมาทีแรกหมอก็ให้ยามากินและมาทา จนถึงตอนนี้ด้วยการจี้ค่ะ ซึ่งมันแสบและเจ็บมากๆ เวลาเดินมันเสียดสีทำให้เรามีเลือดซิบๆอยากตลอดเลยค่ะ ซึ่งมันก็ทำให้เราไปทำงานไม่ได้อีกแล้วค่ะ เราก็เลยลาลงกลุ่ม ซึ่งเป็นกลุ่มของพนักงานค่ะ สามีของพี่สาวเราก็เลยด่าเรากราดเลยค่ะ ว่าเนี่ยลาบ่อยนะ จะ30วันแล้วนะ แบบนี้ไม่น่าจะฝึกงานผ่านนะ ซึ่งอันนี้เราก็เข้าใจนะคะ เราก็พร้อมที่จะยอมรับชะตากรรมของเราค่ะ ซึ่งพี่สาวเราเองก็บอกให้เรารักษาตัวให้หายแล้วค่อยไปทำงาน ไม่เป็นไร
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ใจความสำคัญที่เราอยากได้คำปรึกษาคือ
เราอยากรู้ว่าเราควรอธิบายควรพูดจายังไง ให้สามีของพี่สาวเราเข้าใจและเชื่อเราคะ เราสงสารพี่สาวเราค่ะ เพราะพี่สาวเราเข้าใจเราทุกอย่างเลยค่ะ คอยถามคอยช่วยเรามาตลอด ซึ่งก็ทำให้พี่สาวเราทะเลาะกับสามีเพราะเราบ่อยมากเลยค่ะ