ตัวเราเล่นพันทิปตั้งแต่ช่วงปี 2544 เข้ามหาลัยปีแรกเลยกับคอมเครื่องแรกที่บ้าน ช่วงนั้นนั่งสิงเฉลิมไทยทั้งวัน ตอนนั้นห้องบันเทิงยังไม่มีแยกบางขุนพรหม กับเฉลิมกรุงแบบทุกวันนี้ บางที่ก็เข้า Tech exchange หาข้อมูลอัพเดทคอม ซึ่งเมื่อก่อนจะมีกระทู้เกี่ยวกับการจัดสเปคคอมขึ้นมาเป็นสิบๆกระทู้ต่อวัน เรียกได้ตั้งแต่รู้จักวันแรก เรายังเข้ามาอ่านพันทิปอยู่ทุกวัน ไม่มีวันไหนที่ไม่เข้ามาอ่าน อาจเพราะเราว่าบอร์ดนี้อ่านแล้วสบายตา ทั้งรีวิวอาหาร ท่องเที่ยว ความรู้ต่างๆ ถ้าไปบอร์ดอื่นไม่ชินกับหน้าตาบอร์ดดูรกๆยังไงไม่รู้ 

ความทรงจำกับพันทิปนี้มีมากมาย ทุกวันนี้ยังนึกถึงล็อคอินขาประจำเก่าๆ ที่ตอนนี้หายไปไหนกันแล้วก็ไม่รู้ อย่าง มือกลองในตำนาน,  Mr. Fusion, P o o K P u i, แฟนพี่บีม, ผึ้งน้อยพเนจร, สาวน้อยร้อยกระบวนท่า ฯลฯ  พูดถึงมือกลองในตำนานตอนนั้นคุ้นๆว่ามีทำเสื้อโปโลสีดำแจกแล้วเราก็ไปเข้าร่วมกิจกรรมรับเสื้อที่ MBK ด้วย ตอนนั้นได้เจอตัวจริงของล็อคอินพันทิปหลายคนเลย 

ผ่านกระทู้ดราม่าหลายสมัยแบบรีเฟรชกันจนกระทู้เน่า ทั้งเรื่องคุกกี้หลงป่า, ล็อคอินลาบไก่ไส่ตับหมู่ ณ ห้องสยาม, กระทู้มหากาพย์ Prince of red shoes หรือช่วงนึงที่พันทิปพิมพ์คำว่า เอกรัตน์ สารสุขไม่ได้ จะกลายเป็นคำว่าโดราเอมอน 

ล็อคอินแรกสุดของเราไม่ใช่ตัวนี้ อันเดิมโดนยึดแบบงงๆว่าทำอะไรผิด จากเหตุการณ์กระทู้เชียร์ AF ตอนนั้นโดนกันหลายล็อคอินเหมือนยกแผงเลยในกระทู้นั้น ยังเสียดายมาถึงทุกวันนี้กับล็อคอินแรกที่ใช้สัญลักษณ์อมยิ้มหุบ ใช้มาเกือบ 10 ปี ณ ตอนนั้น