เรื่องมีอยู่ว่าทุกครั้งที่พ่อเมาจะชอบหาเรื่องแม่ใส่ร้ายแม่ว่าไปมีคนอื่นไปได้กับคนโน้นคนนี่มั้งทั้งๆที่แม่อยู่บ้านตลอดเรารู้เพราะเราทำงานที่บ้านแม่ก็ทำงานที่บ้านเราเจอกันตลอดแล้วแม่ไม่ใช่คนลักษณะนั้นด้วยเพราะรู้จักแม่ดี ทุกครั้งที่เขากินเหล้าเรียกได้ว่ากินทุกวันไม่ว่าแม่จะบ่นเรื่องกินเหล้าเพราะห่วงสุขภาพเขาก็บอกแม่ชอบหวงเขาหาเงินมาไม่ได้ใช้ทั้งๆที่เงินที่ได้มาก็จ่ายหนี้สินหมดพอบอกให้เขารับผิดชอบเองเขาก็ไม่เอาทถกครั้งเขาจะหาเรื่องไปเรื่องชวนทะเลาะเสียงดังเราฟังแบบนี้มาแทบทุกวันแต่ในใจด่าพ่อในใจนะทุกครั้งที่เขาเป็นแบบนี้เราพยายามเงียบไม่ยุ่งแต่ถ้าเริ่มมีเสียงเหมือนพาแม่เข้าห้องเราจะโยนของเสียงดังให้เขารู้แล้วเขาจะด่าเราลั่นบ้านเราก็เฉยเช้ามาเราก็นิ่งพอเขาไม่เมาก็เป็นอีกแบบแต่มันทุกวันสะสมมาหลายปีแล้วเราเหลียดการทำร้ายร่างกายมากแม้แม่บอกเขาไม่เคยทำแค่เราไม่เชื่อทุกครั้งเราจะได้ยินเสียงแม่เขาชอบดุแม่และแม่ก็พยายามไม่บอกเราเพราะกลัวลูกเกลียดพ่อกลัวลูกบาปความเป็นจริงคือเกลียดไปแล้วแหละแต่พยายามทำใจให้ปล่อยว่าง มาวันนี้เขาพลักแม่ด้วยปัญหาเดิมเมาหาเรื่องแม่ทนไม่ไหวเลยเถียงเราดูจากกล่องวงจรปิดเลยรีบวิ่งไปหาแม่แล้วเขาเข้ามาตะกรอกจะทำไมเลยปามือถือใส่หน้าเขาแล้วด่าเขาไอ้ ทำไรแม่กูเอาจริงตอนพูดไม่คิดหรอกว่าบาปมั้ยควรพูดมั้ยแต่มันฟิวขาดมากเพราะเป็นแบบนี้มาหลายปีหลังจากนั้นก็ยืดไปมาแม่ก็ห้ามพอได้จังหวะพ่อก็ต่อยพี่เบ้าตาเราบอกเลยถ้าแม่ไม่คั่นกลางคงตายคามัดเขาแต่ตอนต่อยเขาชอบพูดว่าเราทำก่อนใช่เราปามือถือใส่ก่อนเพราะเขาจะเข้ามาหาเราหลังจากนั้นเขาก็เหวี่ยงเราเราก็เอาขาถีบยันป้องกันตัวแล้วแม่อยู่ตรงกลางด้วยเลยไม่สู้อะไรกลัวแม่โดนลูกหลง แม่ก็ลากเราออกมาจากบ้านให้ห่างจากเขาไปหน้าบ้านบอกเราให้หยุดปต่เขาไม่หยุดเขายังจะตามใส่เราแต่เราทำเขาแค่ครั้งเดียวแล้วบอกว่าให้ส่องกระจกดูตัวเองหน่อยกินเหล้าแล้วเป็นยังไงตามสไตล์คนเป็นพ่ออีโก้สูงไม่ยอกรับความจริง แถมไล่ออกจากบ้านเราบอกไม่ไปเขาบอกจะขายนี่ก็บอกเออ ตัดขาดพ่อลูกแม่ก็ร้องไห้ให้ไผขอโทษเขา สักพักเขาก็โทรหาน้องชายบอกเราทำเขาเหมือนน้องชายจะมาต่อยเราเลบบอกว่าถ้าไม่คิดจะอยู่บ้านหรือไม่เห็นอะไรอย่าพูดมากเขาต่อยกูทำไมไม่พูด แม่ก็ห้ามน้อง แยกกันสักพักเขาก็บอกคนอื่นให้เราไปขอโทษ เอาจริงๆนะเรารู้สึกผิดที่พูดแบบนั้นออกไปไอ้ กู แต่พอเจอแบบนี้แบบทำไมกูต้องเป็นคนผิดในสายตาคนอื่นด้วยคำว่าเขาคือพ่อ เป็นพ่อไม่มีเหตุผลหรอ เคยย้ายไปอยู่ข้างนอกแต่ก็อดห่วงแม่ไม่ได้ต้องกลับเข้ามา เอาจริงๆมีแพลนว่าอีกสามปีรถหมดจะเอาบ้านเคยพูดกับแม่ว่สรถหมดจะเอาบ้านไปอยู่ด้วยกันมั้ยแม่ยังตอบว่าซื้อแล้วเอาแม่ไปด้วยนะเบื่ออยู่นี่แล้วไม่รู้ว่าพูดจริงพูดเล่น แต่เราคือเอาจริงวางแผนหมดแล้ว ที่เล่ามาคือทั้งหมดคือเราโครตรู้สึกผิดที่ทำแบบนั้นกับพ่อนะเขาป็นพ่อที่ดีคนหนึ่งยอมลูกหมดแต่พอเขากินเหล้าความดีที่เขาเคยทำให้เราหมดลงทุกๆวัน แต่จะให้ไปขอโทษก็ยังทำไม่ได้ต่อให้ขอโทษไปตอนนี้ก็คงมองหน้ากันไม่ติดหลังจากจบสงครามนั้นเขาปากแตกเราคิ้วแตกจมูกมีเลือดนิดหน่อยเข่าแดกมีแผล ไม่เคยคิดว่าตัวเองทำแบบนี้ได้เพราะเหลียดหารทำร้ายร่างกายการตบตีที่ทำให้เจ็บตัวสุดท้ายเป็นคนทำเอง  ไม่เคยมีความสุขอะไรสักอย่างในชีวิตเรื่องสุขภาพที่เป็นปัญหาก็หาทางรักษาไม่ได้ไปไหนคนก็รังเกียจเหนื่อยจังปัญหาที่เข้ามา สุดท้ายคือเราไม่รู้จะคุยระบายกับใครในหัวเดียวกระเทียมรีบเลยต้องหาที่ลง