คืองี้นะคะ เราชอบพูดมาก ทำตัวตลกแล้วก็ดูสดใสตลอดเวลาที่อยู่ในสังคม เวลามีอะไรเราก็จะพูดตรงไปตรงมา เวลาโกหกเราก็มักจะทำตัวไม่เนียนแบบชอบยิ้มๆคนรอบข้างก็รู้ทัน เวลาโกรธก็ทำให้รู้เลยว่าฉันโกรธเธอนะ ทำให้คนรอบข้างมองเราว่าเป็นคนที่น่าจะเป็นคนดี ตรงไปตรงมาแต่แค่ปากร้าย(รู้เพราะมีกิจกรรมรีวิวไม่บอกชื่อ) แต่เอาเข้าในมุมที่มีอะไรกระทบความรู้สึกหรืออะไรหลายๆอย่างที่ลึกซึ้งกว่านี้ เรามักจะไม่พูดมันออกมา   เช่น มีเพื่อนคนนี้ตั้งใจพูดคำแย่ๆใส่เรา แต่ว่าเพื่อนมักจะพูดเป็นประจำ และเราก็แกล้งว่าไม่ได้รู้สึกอะไร ยิ้มแย้ม ตลกไปกับคำที่เขาพูด แต่ว่าจริงๆเรารู้สึกว่ามันเป็นคำที่แย่มากๆ แต่เราก็เลือกที่จะแสดงให้เขาเห็นว่าเราไม่เป็นอะไร และอีกอย่างเรื่องโกหกเราในสายตาคนรอบข้างก็จะเป็นคนที่พูดตรงๆ โกหกไม่เนียน แต่พอเอาเข้าจริงๆเราดันปกปิดเรื่องหลายๆเรื่องเต็มไปหมด แม้กระทั่งเรื่องที่เราชอบทำเรื่องอะไรแย่ๆด้วย เราไม่รู้ว่าที่กล่าวมาทั้งหมดมันคือการสร้างภาพจริงๆหรือเป็นแค่การป้องกันตัวเองจากเรื่องบางเรื่อง ช่วยแชร์ความรู้สึกที่ได้อ่านกระทู้นี้ทีค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ