คือ ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 23 ปีแล้วยังไม่เคยมีแฟนเลย ที่เราคิดคงมีสาเหตุมาจากครอบครัวด้วยส่วนหนึ่งเพราะตอนเด็กๆพ่อแม่ชอบทะเละตบตีกันให้เห็นบ่อยๆ ฝังใจสุดก็คงพ่อใช้ปืนยิงเฉียดหัวแม่จนได้เลิกและแยกกันอยู่ และอีกหลายหลายคู่ที่ทะเลาะตบตีกันแบบนี้ เราคิดว่าถ้ามีแฟนมันก็ต้องมีทั้งดีและเสียซึ่งเราก็ไม่ชอบความผิดหวังด้วยมั้งเลยไม่กล้าเอาใจลงไปเล่น และอีกข้อคือตอนเด็กเราขี้เหร่มากกลัวคนที่คบด้วยอายเพื่อนที่มีแฟนขี้เหร่แบบเรา รู้สึกเจียมตัวจนถึงตอนนี้ เราเคยมีพี่ที่ชอบอยู่คนนึงแต่ก็ไม่คิดจะจีบไม่กล้าที่จะทักด้วย ชอบมาหลายปีแล้ว แต่พอเราบอกเพื่อนว่าชอบคนนี้แต่ไม่กล้าทักหรอก เพื่อนเลยยืมมือถือเราแล้วลองส่งสติ๊กเกอร์ไปเราตกใจมากเพราะเราไม่เคยทักใครก่อน แล้วก็คิดว่าพี่เค้าคงไม่ตอบหรอก แต่......เค้าตอบตอนนั้นดีใจมาก เค้าก้ถามว่าเราชื่ออะไร เราก็ตอบไป เราเคยอยู่ รร. เดียวกันเค้าก็บอกว่าเค้าจำเราได้เรายิ่งโคตรดีใจเพราะ ณ ตอนนั้นกลุ่มพี่เค้าฮอตมากแต่เราไม่มีใครรู้จักเลย ไม่ค่อยมีเพื่อนด้วยแต่เค้ารู้จักเรา เราก็แอบดีใจนิดๆ เราก็จลองคุยแบบทฤษฎี 21 วันดู วันที่ 22 เราก็ไม่ทักไปสรุปเราก็ไม่ได้คุยกันต่อ เราคิดว่าเค้าคงไม่ชอบเรากลัวทักไปอีกแล้วเค้ารำคาญ แต่เราก็ยังชอบเค้าเหมือนเดิม จนใกล้จะถึงวันเกิดเค้าเราเลยพับดาวขวดโหลเป็นของงขวัญให้เค้าคิดแค่ว่าเราอยากให้ไม่ได้หวังอะไรแล้วแค่อยากอวยพรเค้าครั้งสุดท้าย เราเลยตัดสินใจทักไปหาเค้าก่อนวันเกิด 1 วัน เพื่อขอที่อยู่เราจะส่งของขวัญไปให้ เพราะเราตั้งใจทำจริงๆ เค้าก็ได้ส่งที่อยู่มา พอส่งไป เค้าได้รับแล้วเราก็โล่งใจแค่นี้ก้พอใจแล้ว แต่วันนั้นเค้ายังไม่เปิดเค้าโทรมาหาเราอยากให้ดูตอนเค้าเปิดของขวัญแต่วันนั้นเราเลิกงานดึกเลยให้เค้าเปิดเลย เค้าก็เปิดละบอกว่าดีใจมากสวยมากไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้เค้าเลยเราเลยที่เคยให้เค้าเป็นคนแรกเค้าก็ซึ้งน้ำตาไหล  เราเขียนไปว่าสุขสันต์วันเกิดนะครับ ขอให้พี่มีความสุขมากๆ สมปราถนาทุกอย่าง มีแต่คนรักและเป็นที่รักของทุกๆ คน แล้วก็ทิ้งท้ายไปว่า ว่าจะหาของขวัญที่น่ารักที่สุดไปให้ แต่มันไม่มีเพราะว่าพี่น่ารักที่สุดในโลกแล้ว แอบคิดว่ากล้าเขียนไปได้ไงแต่ดีใจละที่พี่เค้าชอบ หลังจากนั้นก็คิดว่าเราจบกันด้วยดีแล้วได้ทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำแล้วพอใจและ แต่วันต่อมาพี่เค้าก็ชอบคอลมาหาเรามาวาดรูปให้ดู เค้าชอบธรรมชาติมากวาดรูปธรรมชาติ ทะเล ภูเขา ทิวทรรศน์ต่างๆ แต่ไม่ได้วาดน้ำตก เราก็ลองแกล้งๆพูดว่าไม่เห็นพี่วาดน้ำตกเลยลองวาดหน่อยสิ แล้วเค้าก็วาดเว้ย คนที่เจียมตัวอะเค้าทำแค่นี้เราก็ใจฟูแล้วอะ ลืมบอก ว่าพี่เค้าหล่อมากเพื่อนยังบอกว่าหล่อ ไอ้เราก็ว่าวุ้นเลยไม่เคยได้คุยกับคนหล่อแถมเค้าวาดรูปที่เราบอก บางวันก็ดีดกีต้าร์ร้องเพลงให้ฟัง คนมันไม่เคยได้รับแบบนี้มันก้ใจชื้นมากๆ แต่นานๆเข้าก็คุยกันน้อยลงมีแต่คำถามซ้ำๆ กินข้าวยัง สู้ๆนะ ฝันดีนะ คงเพราะเค้านอนไวตื่นเช้าเรานอนดึกตื่นสายด้วยมั้งเวลาเลยไม่ตรงกัน บางวันตอบข้ามวันข้ามคืน หรือเค้าไม่ได้ชอบเราตั้งแต่แรกแค่ให้ความหวังเราเฉยๆ จนสิ้นปีเข้าปีใหม่เราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย จนเค้าเปิดตัวแฟน เราก็แอบเฟลนิดนึงแต่ก็ดีใจกับเค้าด้วย และคิดว่านานๆไปเราคงจะเลิกชอบเค้าไปเองจนตอนนี้ัก็ยังทำไม่ได้ ยังชอบเค้าเหมือนเดิม ส่องเหมือนเดิมแค่จะไม่ทักไปแล้วแค่ดูอยู่ห่างๆก็พอ เราเป็นคนชอบใครก็ชอบอยู่อย่างนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่าวันข้างหน้าอีกนานไหมที่เราจะสามารถลืมเค้าได้ และก็ยังไม่กล้าเปิดใจให้ใคร ไม่ได้โหยหา ชอบอยู่คนเดียวโฟกัสอนาคต ครอบครัวมากกว่า คิดว่าสักวันถ้าได้เจอคนที่เป็นพรหมลิขิตของเราจริงๆเราคงต่างคนต่างไม่ต้องพยายามแต่สามารถเข้ากันได้ เราคงเป็นเรื่องที่ดีที่สุดในชีวิตของกันและกัน และหวังว่าสักวันเราจะเจอคนคนนั้นในไม่ช้า