คือตอนนี้ผมอยู่ปวช3เทอม2 รู้สึกว่าไม่อยากจะเรียนต่อแล้ว แล้วก็ไม่คิดอยากจะทำงานในสายที่ตัวเองเรียน   ผมรู้สึกไม่ชอบ มาตั้งแต่ปี2เทอม2แล้ว คิดอยากไปเรียนแผนกอื่นแต่มีความรู้สึกสายดายเวลาแทรกเข้ามาตลอดเวลา ไม่รู้ว่าจะไปทางไหนดีตัดสินใจไม่ได้ จน จะขึ้นปี3 ปรากฎว่าเกรดผมต่ำกว่าเกณฑ์จึงจะถูกรีไทล์ ตอนนั้นสับสน ใจนึงก็รู้สึกเฉยๆเพราะไม่ได้ชอบสายนี้ อีกใจนึงก็เสียดายเวลาอยากเรียนๆไปให้ได้วุฒ จนได้พ่อกับแม่ไปคุยกับอาจารย์เพื่อที่จะให้ช่วยได้เรียนต่อ(ผมไม่เคยปรึกษากับพ่อแม่เรื่องนี้แต่ดูเหมือนเขาอยากให้ผมเรียนให้จบไปต่อมหาลัย)สุดท้ายอาจารย์ช่วยได้ผมได้เรียนต่อขึ้นปี3เทอม1
เป็นช่วงฝึกงาน พอลองทำงานไปสักพัก ผมกลับรู้สึกดีกว่าตอนไปเรียนที่
วิทลัย(แต่จะดีกว่านี้ถ้าเจอหัวหน้าที่นิสัยดีกว่านี้55555) พอฝึกเสร็จ
ตัดมาตอนเปิดเทอมที่2 ความรู้สึกเดิมมันกลับมา ผมลองคิดๆผมอาจจะไม่ชอบเรียนรึป่าวไม่ก็สภาพแวดล้อมต่างๆไม่ค่อยถูกชะตาเท่าไหร่อีกอย่างหลังจากที่ลองฝึกงานด้านนี้ดูแล้วรู้สึกว่ายังไงก็ไม่กลับไปทำงานด้านนี้อีกแน่ๆ **เลยมีความคิดอยากลาออกตอนนี้มันสายไปไหมครับ** ตอนนี้เพิ่งต้นๆเทอม
(อีกอย่างผมติดขร13ตัว น่าจะจบช้ากว่าเพื่อนๆ 1ปีครึ่ง - 2ปี)