สังคมอุบาทในห้องเรียน ต้องผ่านไปยังไงคะ?

เราอายุ15ย่าง16ค่ะตอนนี้เรียนอยู่ม.2
คิดว่าคงเป็นช่วงที่ใครหลายๆคนเคยผ่านมากับชีวิตวัยรุ่น และเราหวังว่าจะได้คำแนะนำดีๆจากคนมีวุฒิภาวะ

โอเค มีผ.ชกลุ่มนึงในชั้นเรียน ก็ตามประสาเด็กชายๆทั่วไป “เกเร”

ปกติเราไม่มีปัญหากับคนประเภทนี้ แต่มันดันมี ไอ้พวกชอบสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน

แรกๆดูดพอตในห้อง+กันชา(ส่วนน้อย) ยังพอทน เยอะเข้าเราถ่ายคริปส่งฝ่ายปกครอง เพราะแม่มมันเอาเด็กห้องอื่นเข้ามาดูดเป็น10

แต่แล้วยังไงคะ พักการเรียน?โดนดุ?เรียกพ่อแม่มาคุย? “แล้วไงต่อ?”

ทำอีกค่ะ โถ้วอีบ้า

พอเข้าเทอมสองเริ่มหนัก พวกมันไม่ให้เกียรติอาจารย์ที่เข้าสอน ทำตัวเสียมารยาท ระหว่างเรียนก็ทำเสียงดังจนอาจารย์บางคนเอือม ทำไรไม่ได้ค่ะปล่อยมันไป(เพราะสมัยนี้อาจารย์เขาทำได้แค่ตัดคะแนน)

ซึ่งอีเด็กประเภทนี้มันไม่สนหลอกค่ะ จบเทอมก็แค่แก้0 ส่วนใหญ่มันก็เรียนๆให้จบม.3 มันไม่สนเกรดหลอก ปัญหาเยอะก็ย้ายไปเรียนที่อื่นจบๆ

ไอ้เราก็รำคาญเตือนด้วยปากดีๆไม่ชอบ เราทักเข้าไลค์กลุ่มผปค.ขอคุยกับแม่เขาส่วนตัว กะว่าถ้าร.รทำไรไม่ได้งั้นฉันทำเอง คิดในใจว่าถ้าพวกมันทำไรเราเราก็สู้เต็มที่

เพราะเรารู้สึกว่าคือสิทธิ์ของเราที่ควรทำเพื่อตัวเอง บ้านมันก็ไม่ใหญ่โตมาจากไหน คนเหมือนกันเกิดมาวิธีเดียวกันตุยไปก็ตุยเหมือนกัน เอาต่ะถ้าทำไรฉัน ฉันทำกลับ บ้ามาเดี๋ยวฉันบ้ากลับเอาให้รู้ใครเร่อหว่ากัน

ตอนแรกจะคุยด้วยดีๆถามถึงพฤติกรรมลูกชายเขาว่าจะช่วยให้เขาปรับปรุงได้ยังไง เพราะเราเองก็อยากช่วยเผื่อที่บ้านเขามีปัญหาเราจะได้รับรู้และหาวิธีรับมือ(บทแม่พระมาก) แต่ไม่ค่ะ แม่มันอ่านไม่ตอบ

พอไปสืบจากป้าๆแถวบ้านมันกับเพื่อนๆในหมู่บ้าน ที่บ้านไม่มีปัญหาอะไรค่ะ แค่ความลูกชายคนเดียวแล้วแม่ตามใจ

พออีลูกรู้เรื่องพานมาไม่ชอบฉัน(ก็ไม่ชอบกันนานแล้วแหละ) แล้วตอนรู้ว่าฟ้องแม่มันกลัวขี้หด โคตรเกลียดทำตัวกร่างไปทั่วสรุปกลัวแม่เฉย บอกคนจริงแต่โคตรบ๊อด

พอเพื่อนมีปัญหาพร้อมช่วยแต่ตัวเองดันสร้างปัญหาให้คนอื่น ทางร.รทำไรไม่ได้เพราะคะแนนมันยังไม่หมด

เพราะงั้นพี่ๆช่วยเราทีค่ะ พอวิธีทำให้เรายอมรับและปรับตัวให้ชินกับสังคมอุบาทแบบนี้ที อีกใจแม่มอยากจะถ่ายคริปวีรกรรมพวกสุดหล่อทั้งหลายส่งให้ผอ.ดู คิดว่าเดี๋ยวไม่นานน่าได้ทำจริง เพราะเราตอนโมโหก็บ้าๆเชือนๆอยู่เหมือนกัน

เพิ่มเติม. มีการเปิดโชว์อวัยวะเพศในขณะเรียนวิชาสุขศึกษา“อาจารยังอยู่ในห้อง”

ซึ่งที่เราเกียดที่สุดคือ พวกมันถอดเสื้อแล้วมานั่งโอบไหล่เรา+พูดจาไม่เข้าหู ซึ่งแน่นอนว่าเราไม่ยอมและเป็นเรื่องเป็นราว แต่สุดท้ายมันก็แค่โดนพักการเรียน

ตรงเพิ่มเติมนี้เรามาเพื่อระบายความเหนื่อยใจเฉยๆ ส่วนที่พี่ๆให้คำแนะนำมาเราจะนำมาใช้และปรับปรุงให้เป็นไปแบบฉบับของเรา โดยเราจะเอาหลักเหตุผลและความสบายใจเป็นหลัก ขอบคุณพี่ๆที่ให้แนวคิดใหม่ๆกับเราค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ก่อนอื่นถ้าใครจะบอกว่าเราความอดทนต่ำ จะบอกว่าถ้าไม่แรงจริงเราคงไม่มาถึงขนาดตั้งกท.ถาม อีกอย่างไม่ใช้เด็กประเภทคิดไม่ได้เข้าใจว่าคนมันร้อยแม่พันพ่อ เป็นบ้างต้องเจอคนเชือนๆ แต่ให้ฉันทนไปตลอดชีวิคฉันยอมตุยเสียตรงนี้แหละไม่ต้องทนมัน ปล.ขออภัยสำหลับคำไม่สุภาพไม่ถูกใจท่านใดขอโทษ ณ ที่นี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่