ต้องทำไงเมื่อแฟนไปทำงานพัทยาแล้วหลงไปกับผัวฝรั่งทั้งที่เมื่อก่อนก็เคยรักกันมากๆ

กระทู้คำถาม
เป็นความรู้ที่โครตแย่จริงๆจะออกมาก็ออกมาไม่ได้สักทีจะอยู่ก็ลำบากใจเหนื่อยไปหมดทุกๆอย่างมันสามารถพิกชีวิตเราได้ขนาดนั้นเลยหรอความรักที่ผิดหวังผมรู้สึกเหนื่อยมากเลยไม่เข้าใจเหมือนกันครับว่าทำไมความรักครั้งนี้มันถึงทำให้ผมเป็นได้ขนาดนี้ทุกคนที่ผมเคยผ่านมามันก็ไม่ได้ขนาดนี้แต่แต่พอมาเจอคนนี้มันเหมือนว่าเขาทำให้เรามีความสุขมากๆและมันทำให้ผมรักเขามากๆแต่พอเขาได้ไปทำงานในที่ๆสิ่งล่อแหลมมันเยอะเช่นขายบริเพราะด้วยความจำเป็นในตอนที่ทางบ้านของเขาต้องใช่เงินเขาเลยไม่มีทางเลือกเขาเลยได้ไปทำงานที่พัทยาและในที่สุดเขาก็ได้ไปมีผัวฝรั่งและมันก็ทำให้เขาหลงไปกับฝรั่งคนนั้นเพราะเขาคงให้ได้มากกว่าผมในตอนนั้นมันทำให้ผมผิดหวังมากเสียใจเสียความรู้สึกทรมานมากๆที่เขาเคยสัญญากับผมไว้ว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมมาสร้างอนาคตด้วยกันแต่สุดท้ายแล้วมันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ทุกอย่างก็สามารถเปลี่ยนแปลงไปได้จริงจนสิ่งที่เกิดขึ้นมันทำให้ผมนอนไม่หลับเกือบเดือนหลับๆตื่นๆมันโครตแย่โครตทรมานเหมือนหน้าอกจะระเบิดดเจ็บหน้าอกมากไม่เข้าใจเหมือนทำไมถึงเป็นได้ขนาดนี้แต่เมื่อผ่านมาได้สักพักมันก็เริ่มทำให้เราเข้าใจและหาสิ่งต่างๆทำให้ตัวเองผ่อนคลายและปล่อยว่างในเรื่องที่แก้ไขไม่ได้แต่สุดท้ายก็ได้กลับไปคุยกับเขาอีกสุดท้ายมันก็ทำให้เรากลับมาอยู่จุดเดิมอีกจุดที่จมดิ่งแต่ทำไงได้ในเมื่อใจเรามันรักมันก็สารมารถทำให้เราหลงเขาไปในจุดๆนั้นเหมือนเดิมพอได้คุยพึ้งรู้ว่าเขาอกหักจากแฟนฝรั่งคนนั้นเพราะรฟังจากที่เขาเล่าให้ฟังแล้วเหมือนกับฝรั่งคนนั้นเขาเริ่มไม่ค่อยสนใจแต่ก็ยังคุยกันอยู่เพราะแฟนที่ทิ้งผมไปเขารักฝรั่งคนนั้นมากเลยตัดใจไม่ได้สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะคุยมันอึดอัดมากๆเหมือนจะดีแต่ก็ไม่ดีผมเหนื่อยมากๆกับความสัมพันแบบนี้ความสัมพันที่ผมต้องได้เป็นมือที่3ของเขาทั้งๆที่ผมก็เคยเป็นคนเดียวของเขาและที่ได้คุยกับเขาทุกครั้งมันทำให้ผมคาดหวังเขามากๆว่าจะกลับมาเหมือนเดิมหรือป่าวแต่สุดเขาก็ออกมาไม่ได้สักที่มันเลยทำให้ผมผิดหวังซํ้าแล้วซํ้าเล่าผมทรมานมากๆสิ่งที่เขาเคยพูดและสัญญาไว้กับผมว่าเราจะกลับมาทำด้วยกันแต่มันก็ไม่ได้ทำแล้วเพราะใจเขาเปลี่ยนไปแล้วผมต้องทำไงดีเมื่อผมจะออกมาก็ออกมาไม่ได้จะอยู่ก็ทรมานใจเสียสุขภาพจิตอีกหน่อยคงเป็นโรคประสาทแน่ปวดหัวเป็นไมเกรนมาหลายวันแล้วแต่เขาก็ไม่ใยดีเราเลย ซึ้งเหตุการนี้มันทำให้ผมอคติกับฝรั่งมากเลยผมพยายามจะออกมาให้ทกๆวันแต่เรื่องพวกนี้ยิ้มก็อยู่ในหัวทุกทีเหนื่อยมากเหนื่อยกับการเรียนก็มากพอแล้วยังต้องมาเหนื่อยคิดเรื่องพวกนี้อีกเจ็บใจมาก

ผมเหนื่อยกับความรักมากเลยทำยังไงดีผมถึงจะออกมาได้สักทีมันสมารถเปลี่ยนคนได้ขนาดนี้เลยหรอจากคนใสๆไม่ดื่มแม้กระทั้งเหล้าจนได้กลายเป็นแม่เสือสาวไปเลยหรอผมพึ้งเข้าใจจริงๆคนที่ไปทำงานแบบนี้เป็นกันทุกคนเลยหรือป่าวครับใครเคยโดนมาคุยกันได้ครับมาลองพูดคุยกันได้ครับและหาทางออกมาจากจุดนั้นช่วยกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่