มีผัวฝรั่งทั้งทีมันก็ต้องมีคิดบ้างแหละเนาะ ว่าชีวิตจะได้ไปทำงาน ไปเที่ยวเมืองนอกเมืองนากับเขาบ้าง ไปทำงานส่งเงินทองมาให้ที่บ้าน หึ!!! แต่เราเนี่ยคงได้แค่ฝัน......เรามีสามีเป็นคนอังกฤษอายุ60 เรา34 เป็นคุณแม่ลูกติด1 สามีทำงานเป็นพยาบาล เป็นมนุษย์เงินเดือนไม่ได้ร่ำได้รวยอะไร แต่ก็มีเงินเก็บทุกเดือน บ้านก็ไม่มีบอกเคยมีแต่ขายไปนานละ ตอนนี้อาศัยอยู่กับพ่อแม่ พ่อพึ่งเสียไปไม่นานนี่ล่ะ ติดโควิทที่โรงพยาบาล ยังคอลมากอดกันร้องไห้กับเราผ่านไลน์อยู่เลย แม่ก็80กว่า แต่ยังแข็งแรงดี เข้าเรื่องต่อนะ เรากับเขาอายุห่างกันปานพ่อลูกเลยนะ 25ปีเนี่ย แต่ความต่างระหว่างวัยไม่ใช่ปัญหา เรารักกันดี เขามีความรับผิดชอบส่งเงินมาให้ทุกเดือน เดือนละหมื่นห้า ไม่มากมาย อาจจะน้อยไปสำหรับบางคนด้วยซ้ำ ส่งมาทุกเดือน แต่เราทำงานเองด้วยนะ ตอนนี้ ต้องขอบคุณเขาถ้าไม่ได้เขาแย่เลยเพราะพักงาน จากโควิทนี่ล่ะ เราไม่เดือดร้อน มีบ้านอยู่กับแม่  เราไม่บ้าช๊อปปิ้ง ไม่เที่ยว ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นหวย ถ้าไม่ได้ไปทำงานก็อยู่บ้าน ปลูกผัก เลี้ยงแมว ใช้ชีวิตแบบบ้าน ๆ  เรากับเขาเข้ากันได้ดีนิสัยเหมือนกันหลายอย่างคือไม่ต้องมีอะไรให้ปรับกันมาก มีแต่เขาล่ะเวลามาเพื่อนชอบชวนไปดริ๊งไปวอกกิ้งพอรู้เราไม่ชอบไม่พอใจเขาก็เลิกไป เขาจะบินลัดฟ้ามาหาปีละ2ครั้ง ครั้งละ2เดือน เวลามาก็ออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง ค่าโรงแรม ค่ากินเที่ยว เขาซื้อคอนโดไว้ ที่พัทยา บอกว่า ถ้าตายจะให้เรา พ่ะน่ะ!!!!พูดตลอดว่ามีอะไรจะให้เราหมด ไม่ให้เราลำบากหากเขาตายไป เขามีแผนในอนาคตว่าเกษียณจะมาอยู่กับเรา มาปลูกบ้านที่นี่ คบกันมาจนป่านนี้เขาไม่เคยพาไปบ้านเขาเลย  เขาบอกถ้าไปค่าใช้จ่ายเยอะต้องไปเช่าโรงแรมอยู่ สะดวกมานี่มากกว่า  ส่วนเรื่องจะไปอยู่เขาบอกเลยว่าไม่พาไป เพราะเขาตั้งใจจะมาอยู่ที่นี่ เราว่าผัวเรามีปมเขาเคยแต่งงานกับคนไทย ซื้อที่ให้ ปลูกบ้านให้ ซื้อรถให้ที่ไทย พาไปอยู่ด้วยที่ต่างประเทศ แต่วันดีคืนดีนางไปเจอคนใหม่แล้วทิ้งเขา เขาก็หมดตัวเราก็พยายามเข้าใจเขาล่ะนะอาจจะเพราะเหตุนี้เขาคงกลัวที่จะมาให้อะไรเรา แต่อดไม่ได้เมื่อวานเราบอกเขาเราสับสน  เขาก็บอกว่าเหนื่อยนะ ทำงานเก็บเงิน ยุ่งยากเรื่องเอกสาร เรื่องกักตัวอีก ทุกอย่างที่ทำเพราะเราเขาอยากมาหา อยากเจอเรา ไม่ได้เจอกันปีกว่าแล้วเพราะโควิทนี่ล่ะ เฮ้อ!!!!  น่ะล่ะ  รักแล้วก็ต้องจับมือกันต่อไป วาสนาเรามีแค่นี้การที่จะหาใครสักคนที่ดีทุกอย่างมีทุกอย่างคงจะยาก แค่มีใครสักคน1ในล้านๆคนที่รักเรา แคร์ใส่ใจเราก็คงจะดีสุดๆแล้วเนาะ....