เรื่องมีอยู่ว่า แฟนผมทำงานร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง ซึ่งตั้งใจทำงานมาตลอด เข้างานก่อนเวลา ทำงานล่วงเวลาได้โอบ้าง (ส่วนใหญ่จะได้แต่โอฟรี)ควบกะแทนคนอื่นที่หยุดกระทันหัน แถมอีกวันไม่ได้หยุด ยังต้องมาเข้ากะต่อ ..หรือแบบจัดตารางกะ แบบว่า วันนี้ให้เข้ากะบ่าย แล้ววันถัดไปให้เข้ากะเช้า แล้วเวลาฝนตกหนักมีเดริเวอร์รี่เข้า ผจก.ก็ยังให้ขี่รถตากฝนออกไปส่งของให้ลูกค้า โดยไม่คำนึงถึง พนักงานจะป่วยไหม จะเกิดอันตรายไหมในเวลาฝนตก แฟนของผมก็ไม่เคยปฎิเสธเลย แม้แต่ครั้งเดียว ...พอทีนี้แฟนของผมป่วยวันแรกตัวผมเองก็โทรไปลางานให้ ก็แจ้งอยู่ว่าป่วย ทางผจก.ก็ให้ลา แต่(มีคำพูดมากมาย)วันต่อมาจึงพาไปหาหมอ แล้วได้ใบรับรองแพทย์มา แล้วแจ้งกับ ผจก ตั้งแต่เวลา14.00 ว่าขอลาทำงานไม่ไหว จะขอหยุด (แฟนผมเข้ากะ กลางคืน ) คือลาก่อนเวลา สรุป ผจกโทรมาต่อว่าโดยใช้คำพูดที่ไม่สมควร อย่างนั้น อย่างนี้ ..แฟนจึงตัดปัญหา ไปทำงาน สรุปคืนนั้นที่แฟนไปทำงาน ตัวร้อนหน้ามืด ดีซีก็เข้าแถมยังต้องให้ไปส่งของเดริเวอร์รี่อีกถึง10โมง สรุปเลิกงานมาถึงบ้าน แฟนก็พัก พอตกเย็นอาการก็ทรุด ตัวร้อน เป็นไข้เลยไม่ไห้ไปทำงาน แถมโดนต่อว่าอีก ผมยอมรับนะว่าครั้งนี้ไม่ได้ลาล่วงหน้า เพราะลาไปก็ไม่ให้ลาอยู่ดี จึงต้องให้หยุดเลย อันนี้ผมผิดยอมรับ แต่อยากถามถึงเหล่า ผจก.สาขา ว่าคุณเคยคิดถึงหักอกลูกน้องบ้างไหม ถ้าแฟนผมทำงานไม่ดีเลย สักครั้ง เข้างานสาย ไม่เติมของ ไม่รับผิดชอบหน้าทีตังเอง แบบนี้มาต่อว่า ผมจะไม่พูดเลย แฟนทำงานหนักกว่าใคร กลับบ้านก็ช้า ช้าแบบหลายชั่วโมง ต้องไปตามถึงที่ทำงานอีก ทะเลาะกันเรื่องเลิกงานก็บ่อย นี้แฟนผมยังไม่ดีอีกหรอ ?
คนเป็นผู้จัดการสาขาสมควรพูดแบบนี้ไหม