จะมาระบายเฉยๆ ไม่ต้องการความเห็นของใคร แต่หากจะให้กำลังใจจะยินดีมากๆ🫶🏼
แนะนำตัวก่อน เราอายุ 2X ปี ตอนนี้กำลังเรียนและทำงานไปด้วย และมันกำลังหนักหนาสาหัสมาก แบบ ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะขนาดนี้ ใครที่คิดว่าจะเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยก็ ขอให้คุณคิดดีๆนะ แต่ก็ขอให้เชื่อมั่นในตัวเองเสมอเช่นกัน;)
สถานการณ์ตอนนี้คือเราแย่มาก เราจัดการตัวเองได้ไม่ดีเลย รู้ว่าต้นเหตุมาจากอะไรแต่ก็แก้ไขไม่ทันแล้ว สอบคิดว่าคงไม่ผ่าน น่าจะต้องมาซ่อม แต่ก็พยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นครั้งแรกก็เก็บไว้เป็นประสบการณ์ละพัฒนาต่อไป มันก็คือบทเรียนชีวิตนั่นแหละ แต่สมองมันเป็นอะไรมันไม่คิดแบบนั้นเลยมันพยายามโทษตัวเองอยู่นั่นแหละ แบบ หัวชั้นมันคิดอะไรอยู่??? ยิ่งแล้วใหญ่ช่วงสอบนี้งานประจำก็งานเยอะเรื่อยๆไม่มีหยุด ทั้งที่ก่อนหน้านี้งานน้อยมากกก แต่พอจะสอบเท่านั้นแหละ เห้อชีวิตเล่นตลก 555 แต่มันก็มีเป็นครั้งคราที่คิดว่าจะต้องเลือกระหว่าง งาน หรือเรียน แต่ตัวเราก็ยังอยากรู้ว่ามันจะไปได้ถึงไหนกันเชียว สิ่งนี้ก็คือสิ่งที่เป็นไฟให้พยายามผ่านทุกๆวันไปได้
ส่วนตัวฐานะปานกลางค่อนข้างจน ยังไงอะ แบบมีกินมีใช้และมีหนี้ มีทุกอย่าง555 แต่ตั้งแต่มีงานประจำพ่อแม่ก็ไม่ให้เงินอีกเลย แต่ยังsupport ค่าเรียนอยู่ ก็ถือว่าโอเค แต่ที่เราเลือกทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเพราะเราอยากมีเงินไปเที่ยว เราชอบเที่ยวมาก แพชชั่นคือการเที่ยว ถ้าเราเลือกเรียนอย่างเดียวเราก็จะไม่มีเงินไปเที่ยวซึ่งก็จะไม่มีความสุข แต่กานเรียนเราจะเป็นไปตามแผนของมหาลัยแน่ๆ แต่พอเราเลือกงานมากกว่าเรียน (เพราะอยากได้ตังค์นั่นแหละ)
เราก็มั่นหน้ามั่นใจว่าเอ้อ ก็แค่เรียนละก็ไปสอบมันจะสักเท่าไหร่ เพราะปกติที่ผ่านมาการเรียนก็ถือว่าอยู่ในระดับใช้ได้เลย ไม่เคยตก จน ณ วันนี้ก็ถึงบางอ้อว่า เราสบประมาทสิ่งนั้นไปมากเลย เราคิดว่าเราเจ๋งแจ๋วแค่นี้เอง ตอนนี้ น้ำตาตกใน พยายามสู้กับตัวเองอยู่ เราวางแผนไม่ดีเอง บางทีก็สงสัยมันจำเป็นขนาดที่จะต้องเป็นขนาดนี้มั้ย แบบ เป็นประสาท สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไหร่ช่วงนี้ แต่ยังไม่กระทบงานนะ เพราะเรายังไม่อยากโดนไล่ออก555
บันทึกไว้ว่าถ้าเรียนจบแล้วจะมาตอบกระทู้ตัวเองนะ 🤞🏼ขอให้ทุกคนที่ทำงานและเรียนไปด้วยผ่านพ้นอุปสรรคปัญหาทุกอย่างไปด้วยดีนะสาธู้วววววว
พยายามเติมไฟให้ตัวเองอยู่ทุกวัน
แนะนำตัวก่อน เราอายุ 2X ปี ตอนนี้กำลังเรียนและทำงานไปด้วย และมันกำลังหนักหนาสาหัสมาก แบบ ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะขนาดนี้ ใครที่คิดว่าจะเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยก็ ขอให้คุณคิดดีๆนะ แต่ก็ขอให้เชื่อมั่นในตัวเองเสมอเช่นกัน;)
สถานการณ์ตอนนี้คือเราแย่มาก เราจัดการตัวเองได้ไม่ดีเลย รู้ว่าต้นเหตุมาจากอะไรแต่ก็แก้ไขไม่ทันแล้ว สอบคิดว่าคงไม่ผ่าน น่าจะต้องมาซ่อม แต่ก็พยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นครั้งแรกก็เก็บไว้เป็นประสบการณ์ละพัฒนาต่อไป มันก็คือบทเรียนชีวิตนั่นแหละ แต่สมองมันเป็นอะไรมันไม่คิดแบบนั้นเลยมันพยายามโทษตัวเองอยู่นั่นแหละ แบบ หัวชั้นมันคิดอะไรอยู่??? ยิ่งแล้วใหญ่ช่วงสอบนี้งานประจำก็งานเยอะเรื่อยๆไม่มีหยุด ทั้งที่ก่อนหน้านี้งานน้อยมากกก แต่พอจะสอบเท่านั้นแหละ เห้อชีวิตเล่นตลก 555 แต่มันก็มีเป็นครั้งคราที่คิดว่าจะต้องเลือกระหว่าง งาน หรือเรียน แต่ตัวเราก็ยังอยากรู้ว่ามันจะไปได้ถึงไหนกันเชียว สิ่งนี้ก็คือสิ่งที่เป็นไฟให้พยายามผ่านทุกๆวันไปได้
ส่วนตัวฐานะปานกลางค่อนข้างจน ยังไงอะ แบบมีกินมีใช้และมีหนี้ มีทุกอย่าง555 แต่ตั้งแต่มีงานประจำพ่อแม่ก็ไม่ให้เงินอีกเลย แต่ยังsupport ค่าเรียนอยู่ ก็ถือว่าโอเค แต่ที่เราเลือกทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเพราะเราอยากมีเงินไปเที่ยว เราชอบเที่ยวมาก แพชชั่นคือการเที่ยว ถ้าเราเลือกเรียนอย่างเดียวเราก็จะไม่มีเงินไปเที่ยวซึ่งก็จะไม่มีความสุข แต่กานเรียนเราจะเป็นไปตามแผนของมหาลัยแน่ๆ แต่พอเราเลือกงานมากกว่าเรียน (เพราะอยากได้ตังค์นั่นแหละ)
เราก็มั่นหน้ามั่นใจว่าเอ้อ ก็แค่เรียนละก็ไปสอบมันจะสักเท่าไหร่ เพราะปกติที่ผ่านมาการเรียนก็ถือว่าอยู่ในระดับใช้ได้เลย ไม่เคยตก จน ณ วันนี้ก็ถึงบางอ้อว่า เราสบประมาทสิ่งนั้นไปมากเลย เราคิดว่าเราเจ๋งแจ๋วแค่นี้เอง ตอนนี้ น้ำตาตกใน พยายามสู้กับตัวเองอยู่ เราวางแผนไม่ดีเอง บางทีก็สงสัยมันจำเป็นขนาดที่จะต้องเป็นขนาดนี้มั้ย แบบ เป็นประสาท สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเท่าไหร่ช่วงนี้ แต่ยังไม่กระทบงานนะ เพราะเรายังไม่อยากโดนไล่ออก555
บันทึกไว้ว่าถ้าเรียนจบแล้วจะมาตอบกระทู้ตัวเองนะ 🤞🏼ขอให้ทุกคนที่ทำงานและเรียนไปด้วยผ่านพ้นอุปสรรคปัญหาทุกอย่างไปด้วยดีนะสาธู้วววววว