เราเขียนหนังสือไม่ได้
แล้วที่โรงเรียนสอนภาษาที่เยอรมันให้เเขียนและอ่านแต่เราอ่านไม่ออก
ทำได้แค่เขียนตามที่ครูเขียนบน
กระดาน
แต่พวกคำง่ายๆอย่าง(Auto)เอาโท)ที่แปลว่ารถพออ่านได้
ถ้ามีตัวผสมไม่มากก็พออ่านได้
แต่ที่เค้าสอนมันมีหลายตัวมาก
ขนาดภาษาไทยที่เราใช้ตั้งแต่เด็กยังได้ไม่มากเลย
แต่นี้เราไม่รู้แม้แต่ภาษาอังกฤษ
สะกดก็ไม่เป็นแล้วคนอื่นในห้องเขาอ่านได้โดยไม่รู้ความหมายแต่ก็ยังอ่านได้
แต่เราโง่มากมาตั้งแต่เกิด
ขนาดชอบวาดรูปตั้งแต่7ขวบก็ยังไม่ได้เรื่อง
แล้วที่เรากลัวที่สุดคือถ้าแม่ไม่อยู่เลี้ยงเราแล้วจะเอาชีวิตรอดยังไงเรากลัวมากเรามันไม่ได้เรื่องทำอะไรก็พังขนาดเรื่องง่ายๆในชิวิตประจำวันเช่นรู้จักหรือบอกสถานที่ง่ายๆเรายังทำไม่ได้แถมหัวอ่อน
เหมือนคนไม่ปกติมันเกี่ยวกับที่ตอนเด็ก(8)เราไม่ได้ไปโรงเรียนไหม
แล้วก็อยู่แต่ในบ้านเพื่อนไม่มี
มีแตโซเชียลที่เป็นโลกทั้งใบของเรา
เราไม่ค่อยได้ออกนอกบ้านเพราะ
แม่ต้องทำงานตลอด
เลยอยู่แต่ในบ้านไม่ค่อยไปไหน
ตั้งแต่8จนถึง17
เราโง่แบบนี้จะสามารถมีงานดีๆทำไหม
เราจะสามารถใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้ไหมเรากลัวมาก
เราโง่จนแค่คลิปสอนความรู้ง่ายๆเช่นสอนวาด/ภาษา/เลข
ก็ปวดหัวแล้วเราทำอะไรนานๆไม่ได้
มันจะเริ่มรู้สึกเบื่อพอเบื่อก็กัดเล็บ จากนั้นก็จะฟังไม่รู้เรื่องและเริ่มเครียดอารมณ์แปรปรวนจนปวดหัว
แล้วก็นอนนานเป็น10กว่าช.ม
จะไปให้หมอวินิจฉัยก็ไม่มีเงิน
เคยบอกแม่แล้วแต่แม่บอกกลับว่า
เราแค่ขี้เกียจแต่เราพยายามแล้วมัน
ปวดหัวจนเครียดลงกระเพาะ
แต่ถึงมีเงินเราก็พูดภาษาไม่ได้
เรารู้สึกแย่มาก
ตอนนี้รู้สึกแย่กันตัวเองมากจนร้องไห้เกือบทุกวันเพราะเขียนหนังสือไม่ได้ทำอะไรก็แย่แถมโง่และความจำแย่มาก
แล้วที่โรงเรียนสอนภาษาที่เยอรมันให้เเขียนและอ่านแต่เราอ่านไม่ออก
ทำได้แค่เขียนตามที่ครูเขียนบน
กระดาน
แต่พวกคำง่ายๆอย่าง(Auto)เอาโท)ที่แปลว่ารถพออ่านได้
ถ้ามีตัวผสมไม่มากก็พออ่านได้
แต่ที่เค้าสอนมันมีหลายตัวมาก
ขนาดภาษาไทยที่เราใช้ตั้งแต่เด็กยังได้ไม่มากเลย
แต่นี้เราไม่รู้แม้แต่ภาษาอังกฤษ
สะกดก็ไม่เป็นแล้วคนอื่นในห้องเขาอ่านได้โดยไม่รู้ความหมายแต่ก็ยังอ่านได้
แต่เราโง่มากมาตั้งแต่เกิด
ขนาดชอบวาดรูปตั้งแต่7ขวบก็ยังไม่ได้เรื่อง
แล้วที่เรากลัวที่สุดคือถ้าแม่ไม่อยู่เลี้ยงเราแล้วจะเอาชีวิตรอดยังไงเรากลัวมากเรามันไม่ได้เรื่องทำอะไรก็พังขนาดเรื่องง่ายๆในชิวิตประจำวันเช่นรู้จักหรือบอกสถานที่ง่ายๆเรายังทำไม่ได้แถมหัวอ่อน
เหมือนคนไม่ปกติมันเกี่ยวกับที่ตอนเด็ก(8)เราไม่ได้ไปโรงเรียนไหม
แล้วก็อยู่แต่ในบ้านเพื่อนไม่มี
มีแตโซเชียลที่เป็นโลกทั้งใบของเรา
เราไม่ค่อยได้ออกนอกบ้านเพราะ
แม่ต้องทำงานตลอด
เลยอยู่แต่ในบ้านไม่ค่อยไปไหน
ตั้งแต่8จนถึง17
เราโง่แบบนี้จะสามารถมีงานดีๆทำไหม
เราจะสามารถใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้ไหมเรากลัวมาก
เราโง่จนแค่คลิปสอนความรู้ง่ายๆเช่นสอนวาด/ภาษา/เลข
ก็ปวดหัวแล้วเราทำอะไรนานๆไม่ได้
มันจะเริ่มรู้สึกเบื่อพอเบื่อก็กัดเล็บ จากนั้นก็จะฟังไม่รู้เรื่องและเริ่มเครียดอารมณ์แปรปรวนจนปวดหัว
แล้วก็นอนนานเป็น10กว่าช.ม
จะไปให้หมอวินิจฉัยก็ไม่มีเงิน
เคยบอกแม่แล้วแต่แม่บอกกลับว่า
เราแค่ขี้เกียจแต่เราพยายามแล้วมัน
ปวดหัวจนเครียดลงกระเพาะ
แต่ถึงมีเงินเราก็พูดภาษาไม่ได้
เรารู้สึกแย่มาก