(ทำนองเพลง บ้านบนดอย จรัล มโนเพ็ชร)

นักโทษนั่งใจลอย
แววรอคอยเต็มหน้า
กว่าญาติจะมา รอตามประสาคนคอย
เขาบ้างรวย บ้างจน บ้างเป็นคนสำออย
บ้างเป็นคนบนดอย ต่างก็คอยรอใคร
นักโทษแสนขุ่นเคือง หน้าเอาเรื่องไม่ไหว
ญาติเขาแสนห่วงใย ถามทำไมหน้าบึ้ง
นักโทษทำหน้าชัง ส่งเสียงดังอื้ออึง
เอ้า ตึงตึงต๊ะติดตึง
ทำหน้าตึงร้องว่า
อยากจะไป ที่มีแสงสี
ที่มีทีวี ที่มีน้ำประปา
ที่มีห้องแอร์ เตียงนุ่ม ฟูกหนา
ที่มีโคล่า แฟนต้า เป๊บซี่
ที่มีเนื้อสัน ผัดน้ำมันหอย
มีข้าวซอย และมีข้าวจี่
ที่มีก๋วยเตี๋ยว เครื่องปรุงอย่างดี
อิจฉาคนอยู่ที่ ฮึม ชั้นสิบสี่

ถ้าเขาอยากกินข้าว ขอแค่ให้บอกมา
ถ้าเขาอยากกินปลา ก็ต้องแกะก้างให้ด้วย
รอบตัวเขามีแพทย์ พยาบาลหน้าสวย
เขาเป็นแค่คนป่วย อยู่ที่ชั้นสิบสี่
อยากจะไป ที่มีแสงสี
ที่มีทีวี ที่มีน้ำประปา
ที่มีห้องแอร์ เตียงนุ่ม ฟูกหนา
ที่มีโคล่า แฟนต้า เป๊บซี่
ที่มีเนื้อสัน ผัดน้ำมันหอย
มีข้าวซอย และมีข้าวจี่
ที่มีก๋วยเตี๋ยว เครื่องปรุงอย่างดี
อิจฉาคนอยู่ที่ ฮึม ชั้นสิบสี่

ป.ล. pantip อยากให้ผู้ใช้สร้างสวรรค์ แต่พอเราเสียเวลาสร้างสรรค์ผลงานก็เจอการแบน...เพื่อ?