ตามคำถามเลยค่ะ ก่อนที่จะเจอเทพจับร่างสิ่งศักดิ์สิทธิ์จับร่าง ในกรณีของเราเกิดมาลายมือมีกากบาทกลางฝ่ามือทั้งสองข้างเป็นเด็กเลี้ยงยากมากร้องไห้ทั้งวันทั้งคืนลำไส้กับกระเพาะอาหารและกระเพาะปัสสาวะมีปัญหามาตั้งแต่เกิดเข้าออกโรงพยาบาลรักษาบ่อยมากและตาเหล่ตาส่อนพ่อกับแม่แยกทางกันต่างคนต่างมีครอบครัวใหม่มีลูกใหม่ด้วยกันทั้งคู่ เราอยู่กับพ่ออยู่ในความดูแลของย่า พอโตขึ้นมาหน่อยนึงเห็นผีเป็นเงาดำๆประมาณสัก5ขวบบอกย่าไปโดนย่าด่ากลับมาและโดนตี เราเลยไม่พูดอะไรต่อไป เราเห็นผีบ่อยตั้งแต่เด็กๆ แต่เราเลือกที่จะไม่พูดเรากลัวโดนด่าโดนตี เรามีลางสังหรณ์แม่นยำ เรารู้เหตุการณ์ล่วงหน้าบางอย่างจะมาให้เห็นเป็นภาพสีดำ คนจะตายใกล้ตายเราจะได้พบเขาก่อนเสมอ ชีวิตการเรียนเข้ากับเพื่อนไม่ได้ด้วยหน้าตาที่อัปลักษณ์และอยู่กับพ่อกับแม่เลี้ยงอยู่บ้านเช่าทาวน์เฮ้าส์ย้ายบ้านไปเรื่อยๆ แม่เลี้ยงให้ขายของหาเงินเลี้ยงครอบครัว12ชีวิตตั้งแต่ป.4เวลาทำรายงานกลุ่มเพื่อนจะไม่เอาเข้ากลุ่มด้วยเพราะไม่เคยมาทำเลย เราสู้คนเดียวเพียงลำพังมาตลอดทั้งชีวิต จนกระทั่งอายุ22มีครอบครัวมีลูกชายฝั่งบ้านสามีเกลียดเราหาว่าเราเป็นคนจนสามีมาอยู่บ้านเราย่าเราต้องเอาเงินให้เขาไปทำงานและเขาก็ยกเค้าเอาพระเครื่องของพ่อเราไปขายพี่สาวเขายืมเงินเราไปไม่ค่อยอยากจะคืน เราแยกกันอยู่เราหอบลูกมาอยู่บ้านเลี้ยงดูลูกๆและทำงานนอกบ้านไปด้วยเอาลูก2คนไปเลี้ยงที่ทำงานเราทำงานห้างมา14ปีตอนลูกชาย2-3เดือนเราก็เอาข้าวของของลูกใส่รถเข็นห้างเอาลูกชายไปเลี้ยงในแผนกเพื่อนร่วมงานหัวหน้าแผนกผู้จัดการแผนกเพื่อนร่วมงานทุกคนได้ช่วยกันเลี้ยงลูกชายของเราทุกคนจนเข้าโรงเรียนเราทำงานด้วยเลี้ยงลูกด้วยเป็นกิจวัตรนอนตี1ตี2ตื่นตี4ทุกวัน และตอนอายุ24เรามีลูกสาวตอนคลอดลูกสาวย่าพาไปโรงพยาบาลเราตายไป38นาทีหมอกระตุ้นชาร์จไฟฟ้าแล้วไม่ฟื้นผ่านไป38นาทีฟื้นขึ้นมาเองหมอโรงพยาบาลพระนั่งเกล้าฉีดฟอร์มาลีนให้เราเขียนใบมรณบัตรให้ย่าเราไปแจ้งตายที่อำเภอในเอกสารแจ้งตายบอกว่าเราเสียชีวิตจากภาวะมดลูกปลิ้นและตกเลือดอย่างรุนแรง แต่ผ่านไป38นาทีเรากลับฟื้นขึ้นมา วิญญาณเราหลุดออกจากร่างไปนรกโลกันต์แล้วโดนพากลับมาโดยใครคนหนึ่ง ฟอร์มาลีนในร่างกายเรากว่าจะล้างออกไปหมดเกือบครึ่งปีฉี่อึมากลิ่นฟอร์มาลีนทุกวันฟอร์มาลีนกัดอวัยวะภายในแสบมากกินได้แต่อาหารอ่อนๆย่อยง่ายๆถ่ายเหลววันละหลายรอบทุกวันคลอดลูกธรรมชาติแต่พักอยู่โรงพยาบาล1สัปดาห์รักษาตัวกว่าร่างกายจะดีขึ้นใช้เวลา3ปี
กว่า ตอนอยู่โรงพยาบาลร่างกายมีแต่สายยางระโยงระยางติดทั่วร่างกายเจาะคอเปิดหลอดเลือดดำให้เลือดตลอดเวลาใส่ท่อช่วยหายใจให้นำ้เกลือตลอดเวลาให้วิตามินวันละหลายกระปุกกินโปแตสเซียมวันละ3ครั้งหลังอาหารเช้ากลางวันเย็นอยู่โรงพยาบาล7วันให้เลือดกับวิตามินบีเออีไปอย่างละ28ถุง28กระปุก ลูกสาวลักษณะเหมือนเราทุกประการต่างกันที่หน้าตาและผิวพรรณลูกสาวเราผิวขาวเหลืองหน้าตาคล้ายคนญี่ปุ่น แต่พ่อเดียวกันกับลูกชาย ลูกสาวเรามีกากบาทกลางฝ่ามือทั้ง2ข้างเหมือนเราเห็นผีบ่อยวางไม่ได้ร้องไห้ตลอดเวลาทั้งวันทั้งคืนเราไปทำงานไม่ได้3ปีกว่าๆ เรากับพ่อของลูกหย่าร้างกันพี่สาว2คนของพ่อของลูกไม่ให้เรามีสิทธิ์เรียกร้องใดๆค่าใช้จ่ายของลูกๆเงินทองเราไม่ได้เลยแม้แต่สตางค์แดงเดียว พอทำงานได้ชีวิตดีขึ้นเรื่อยๆ และเราก็มีเงินส่งลูก2คนเรียนหนังสือ สมาชิกในบ้านแม่เลี้ยงไปมีครอบครัวใหม่ ป้าไปมีครอบครัวใหม่ ลุงเสียชีวิต ย่าเสียชีวิต พี่ชายไปมีครอบครัวอยู่ต่างจังหวัด ภาระเราน้อยลงเจ้าของบ้านทาวน์เฮ้าส์เอาบ้านคืน ครอบครัวเราแตกกระจายน้องชายคนโตกับน้องชายคนที่2ไปซื้อบ้านทาวน์เฮ้าส์ผ่อนกับธนาคารอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันแต่คนละซอย เราซื้อบ้านเป็นคอนโดเอื้ออาทรอยู่กับลูกๆ มีกินมีใช้กันพอดีชีวิตมีความสุขแต่ก็เป็นหนี้บ้านเพราะกู้ธนาคารมาซื้อบ้านกับเป็นหนี้สินเชื่อบัตรเครดิตเพราะกู้นำมาซื้ออุปกรณ์ทำมาหากินให้พ่อแล้วก็เอามาซื้อของใส่บ้านกับเอามาใช้จ่ายส่งลูกๆเรียนหนังสือ มาจนถึงปีที่แล้ว กลางปี2565 เราเป็นพนักงานขายเครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดเล็กพานาโซนิคมา3ปีแต่ปีที่แล้วโรงงานผลิตในไทยปิดตัวไปใช้โรงงานผลิตที่เวียดนามบริษัทให้พนักงานขายแบบพวกเรากินแต่เงินเดือนหักประกันสังคมเหลือ8พันกว่าบาทมากันมากกว่าครึ่งปีสุดท้ายเราลาออกสาเหตุหลักมาจากเพื่อนร่วมงานโยนความผิดในสิ่งที่เราไม่ได้ทำมาให้ใส่ร้ายป้ายสีใส่สีตีไข่เราจนสุดท้ายเราไม่ไหว เราลาออกมาหาสมัครงานใหม่ แต่เขียนใบสมัครงานไป สมัครทั้งออนไลน์และไปที่ห้างที่บริษัทสมัครไปหลายร้อยที่เงียบสนิทไม่มีที่ไหนตอบรับกลับมา เงินที่เคยมีใช้หมดค่ะ มีเรื่องให้ต้องเสียเงินทุกวัน ลูกสาวกำลังจะจบป.6ลูกชายกำลังจะจบม.3 มีรายงานมีโครงงานที่ต้องซื้อวัสดุอุปกรณ์มาทำทั้งสิ้นมากกว่า30ชิ้นงาน เจออุบัติเหตุกับตัวทุกวันออกไปหน้าตึกจะปั่นจักรยานออกไปข้างนอกเจอรถเฉี่ยวชนทุกวันเฉี่ยวชนแล้วหนีเสียเงินค่ารถไปกลับไปหาหมอที่โรงพยาบาลเกือบทุกวัน เงินของเราหมดไม่เหลือสักบาทติดตัวตัวติดบัญชีธนาคารทุกบัญชีไม่มีเหลือเลย เราไปเจอแม่นิดจิตอาสาร่างทรงเทพฮินดูในติ๊กต็อกเราเลยไปหาเขาไปพร้อมกัน3คนแม่ลูกบ้านเราอยู่บางบัวทองนนทบุรีไปหาแม่นิดจิตอาสาที่ซอยสุขสวัสดิ์76พระประแดงสมุทรปราการแม่นิดจิตอาสาไม่เรียกร้องเงินทอง เราไปให้แม่นิดจิตอาสาดูให้ว่าเกิดจากอะไรทำไมชีวิตเราถึงดิ่งลงถึงขีดสุดแบบนี้ เราให้เขาดูวิบากกรรมให้ แต่แม่นิดจิตอาสาเปิดเจอองค์เทพฮินดูชื่อพระแม่สันโตษีหรือพระแม่ซันโตชีลูกสาวพระพิฆเนศแม่นิดจิตอาสาให้เทวรูปพระแม่สันโตษีเรากลับบ้านเทวรูปได้มาฟรีแม่นิดจิตอาสาเอาธูปเอานม2แพ็คเอากล้วย3หวีเอาเงิน1,000บาทมาให้เราเราไปหาเขาเราไม่ได้เสียเงินเลยแม้แต่บาทเดียว พอกลับมาบ้านเราบูชาเทวรูปพระแม่สันโตษีเราดูดวงผ่านจิตสัมผัสได้ลูกดวงแต่ละคนยืนยันว่าตรง100% โรคภัยไข้เจ็บที่เราเป็นตั้งแต่เกิดดีขึ้นมากเราไม่เจออุบัติเหตัไม่เจอรถเฉี่ยวชนอีก ผ่านไปอีก2เดือนมีครูคนหนึ่งจากเพจเฟสบุ๊คคนมีองค์โทรผ่านแมสเซนเจอร์เข้ามาให้เราทำพานครูขึ้นมาผู้ชายมีงวงจะมาอยู่ด้วยเราก็ทำพานครูรับท่านองค์ผู้ชายมีงวงท่านนี้คือพระพิฆเนศและต่อมาก็มีพระแม่ลักษมี เรากับคนที่โทรผ่านแมสเซนเจอร์มาคุยกับเราไม่รู้จักกัน นั่นเป็นเพราะสายญาณบารมีที่ทำให้เราโคจรมาพบกัน และพระแม่กาลีท่านมาเองญาณบารมีของท่านมาบอกให้เราเอามะนาวเป็นพวงมาลัยไปไหว้ท่านที่วัดแขกสีลมแต่ฟ้าฝนไม่เป็นใจเราเลยตั้งพานตั้งของไหว้ที่บ้าน สรุปตอนนี้ เรามีครูที่เป็นมนุษย์3คน ครูโลกทิพย์ พระแม่สันโตษี พระพิฆเนศ พระแม่ลักษมี พระแม่มารีอัมมัน พระแม่กาลี พระแม่ทุรคา ปู่ฤาษีนารอด ปู่ศรีสุทโธนาคราช ปู่องค์ดำแสนสิริจันทรานาคราช ปู่นิลกาลนาคราช ปู่พญาภิเภก เรากลายเป็นร่างทรง เราต้องทำบุญทำทานทุกวัน ศีล5ต้องเกือบครบหรือครบ100% เราต้องสวดมนต์ไหว้พระนั่งสมาธิกรวดน้ำแผ่เมตตาทุกวัน เราต้องใส่บาตรทุกวันถวายสังฆทานทุกอาทิตย์ ปล่อยนกสลับปล่อยปลาปล่อยเต่าปล่อยหอยขมตลอดชีวิต ในอานคตต้องปล่อยสัตว์ใหญ่เมื่อมีปัจจัยพร้อม  เราลงทรงได้ท่านไม่ได้มาอยู่กับเราตลอดเวลาท่านไม่ได้มาประทับไม่ได้มาสิงร่างท่านแค่แตะเราแบบเราเป็นหุ่นเชิดเราพอรู้ตัวบ้างแต่เราบังคับตัวเองไม่ได้เราพูดภาษาเทพไม่รู้ว่าตัวเองพูดภาษาอะไรออกไปบังคับตัวเองไม่ได้ เทพเหล่านี้มาเพื่อช่วยพยุงร่าง กายสังขารมาช่วยเรื่องอาการเจ็บไข้ได้ป่วยและอุบัติเหตุ แน่นอนเราทำงานไม่ได้มาปีกว่าไม่มีงาน ท่านจัดสรรงานมาจะให้เราขายดอกไม้ธูปเทียนของสำหรับไหว้สักการะบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเครื่องประดับของสวยงามอย่างกิ๊ฟช็อปซึ่งเราไม่มีเงินทุนที่จะไปเอาของมาเลยสักบาท เราทดลองมาหมดแล้วจะทำงานอย่างอื่นมันเงียบกริบหมดบางอย่างทำไป2-3วันก็เกิดเรื่องราวใส่ความใส่ใคล้ให้ต้องออกจากงานมา เรื่องเงินมันน่าแปลกบ้านเอื้ออาทรของเราซื้อมาผ่อนได้ปีนี้ปีที่4แต่เราไม่มีเงินที่จะผ่อนต่อมาเกินครึ่งปีแต่บ้านเรายังไม่โดนยึดยังไม่โดนซื้อคืนซึ่งถ้าเป็นบ้านหลังอื่นโดนซื้อคืนไปตั้งแต่ขาดผ่อนส่งไม่ถึง120วันแล้ว สินเชื่อบัตรเครดิตหนี้ทุกอย่างโดยฟ้องขึ้นศาลจ่ายบ้างไม่ได้จ่ายบ้างที่ไม่ได้จ่ายผ่านไปหลายเดือนเกินครึ่งปีแต่ก็ยังไม่โดนบังคับคดี เงินขายของที่ได้มาจะทำอะไรทุกอย่างจะไม่มีเหลือกินเหลือใช้จะมีแต่แค่พอดีและขาด10-15%มันเป็นอย่างนี้เองทุกครั้งไปทุกวัน