ผมโดนเพื่อน ๆ พี่ ๆ และอาจารย์ bully ตั้งแต่เด็กเอาการบ้านผมไปทิ้ง ขโมยอุปกรณ์การเรียน ซ่อนรองเท้าผม หรือทำทุกวิธีทางให้ผมได้ลาออก เพียงเพราะผมต่างศาสนา ต่างขนมธรรมเนียมประเพณี ฟ้องอาจารย์ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเหมือนยิ่งยุ ฟ้องผู้ปกครองก็ไม่มีเวลามาดูแลให้ผมจัดการเอง เคยขอย้ายโรงเรียนก็บอกเรื่องแค่นี้จัดการเอาเอง ผมเลยไม่ค่อยตั้งใจเรียน คอยหาความสุขให้ตัวเองลืมไปวัน ๆ จนการเรียนไม่ดี ไม่รักตัวเอง ไม่มีความฝันเป็นของตัวเอง ผู้ปกครองอยากให้เป็นหมอก็ต้องผิดหวังเพราะเกร็ดไม่ถึงไม่มีมหาลัยไหนรับเครียดร้องให้กลับมาเลยช่วยผู้ปกครองทำธุรกิจส่วนตัว เข้ามหาลัยเรียนที่ใกล้เคียงกับธุรกิจจะได้เอาความรู้มาเสริมสร้างพัฒนาแต่ก็ได้แค่ช่วย ไม่มีอะไรเป็นตัวเป็นตนไม่มีใบประกอบวิชาชีพ ไม่อยากแบมือขอเงินตลอด เพราะโตมากแล้วอยากออกไปหางาน แต่ไม่มีโอกาสเพราะวัน ๆ อยู่แต่ในบ้านไม่กล้าไปสมัครงาน เคยบอกว่าอยากทำธุรกิจส่วนตัวก็ปฏิเสธให้ทำงานอยู่บ้านอย่างเดียว พยายามลงทุนก็ขู่จะปิดกิจการ กลัวภาษีเล่นงานขอเดือนเงินเป็นก้อนก็ก้าวร้าว ใส่ทั้งที่ช่วยทำงานมานานมากไม่จ้างลูกน้องเลย เสียทั้งสุขภาพกายสุขภาพจิตเริ่มรับไม่ไหวแล้ว