คือเรื่องมีอยู่ว่าที่โรงเรียน ผมนั่งที่นั่งซึ่งที่นั่งนั้นผมนั่งประจำก็คือคนอื่นก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรแต่วันนี้ที่นั่งของเพื่อนคนอื่นมันกลับไม่มีเพราะเขาเอาออกไปแล้วทีนี้แหละ เพื่อนคนนั้นก็มาถามประมาณว่า ทำไมไม่ไปนั่งกับเพื่อนสนิทของตัวเอง (ซึ่งตอนแรกผมนั่งกับเพื่อนสนิทนะแต่เห็นมันมีที่นั่งเหลือที่อื่นแล้วไม่มีใครนั่งผมเลยไปนั่งตรงนั้นเพราะเพื่อนสนิทผมกับผมชอบนั่งที่ไม่เหมือนกัน) ้แล้วเขาก็พยายามทำให้ผมไปนั่งที่อื่น พอไม่ได้ลุกไปนั่งที่อื่นเพราะกำลังพิจารณาอยู่เขาก็หาว่าผมเห็นแก่ตัวเลยครับ แต่เขาไม่ได้ขอเรานะ ปกติถ้ามีคนมาขอเราก็ให้หมด ถ้าไม่ได้พูดตรงๆเราก็ไม่ได้ปฏิบัติตรงๆเหมือนกัน คือที่ตรงนี้ผมนั่งประจำอยู่แล้วจะเอาก็ควรจะขอเพราะมันจะได้ดูเป็นมารยาทและให้เกียรติกันหน่อย สรุปเขาให้เพื่อนอีกคนมาแล้วมาขอผมก็ให้นั่นแหละแค่นี้จบ ทุกครั้งเลยผมเป็นคนชอบอยู่คนเดียวนั่งคนเดียวงี้เลยมีคนมาขอที่นั่งบ่อยๆผมก็ยอมหมดนะถ้ามาขอดีๆตรงๆเพราะถือเป็นการให้เกียรติและผมก็เข้าใจคนที่อยากนั่งเป็นกลุ่มแต่ไม่มีที่นั่งซึ่งเรามาคนเดียวเราก็ให้เขาทำให้ไม่ค่อยได้นั่งที่ที่ตัวเองอยากนั่งเลย แต่ถ้ามาถามอ้อมๆใช้คำเหมือนเราไปแย่งที่คนอื่นแต่มันเป็นที่ประจำเราไปตั้งนานละอันนี้เราก็ดื้อใส่แน่นอน (ที่ผมไม่ได้ไปนั่งกับเพื่อนสนิทเพราะเราไม่ได้คลิ๊กกันขนาดนั้นแบบไม่ได้สนิทกันจริงๆอ่ะแล้วเขาก็ชอบนั่งคนเดียวเหมือนกัน) บางคนอ่านแล้วอาจคิดว่าผมไม่มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นหรือเห็นแก่ตัวจริงๆก็ได้ แต่บอกไว้ก่อนว่าผมไม่ชอบการโดนเอาเปรียบ ไม่ยอมครั้งนี้ก็กลายเป็นคนเห็นแก่ตัวเฉยทั้งๆที่เสียสละไม่ได้นั่งที่ที่อยากนั่งมาตลอด แล้วบางครั้งเพื่อนก็ไม่ได้ขอคือมานั่งที่ประจำเราเลยเพราะอยากนั่งเป็นกลุ่มผมก็ให้หมดเพราะไม่อยากมีปัญหา