อันนี้เราตั้งกระทู้ครั้งเเรกผิดพลาดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะคือเรามีเเฟนคนนึงคบกัยมาเดือนนี้ก็ครบปีเเล้วค่ะ เรามั่นหน้ามั่นใจได้เลยค่ะว่าเราเป็นคนที่จริงจังกับความรักมาก เราอยากให้คนที่เรารักได้ดีทุกอย่างไม่เคยทำผิดในความสัมพันธ์เลยค่ะ เเต่มีข้อเสียอยู่1ข้อ คือเราเเม่งขี้น้อยใจจัด ข่วงเเรกๆที่คบกัน เขาก็มีเวลาให้นะคะ คอยทักมาหาเราเเต่ตอนนี้ไม่ค่อยทักมาค่ะ บอกว่าอยากทำอะไรบ้าง เเฟนเป็นนักบอลค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาเเต่ก่อนหน้านี้เขามีเวลาให้เรานะคะ เเต่ตอนนี้เขากลับบอกว่าอยากตั้งใจ สร้างอนาคต เเล้วก็อยากเลี้ยงดูครอบครัวค่ะ เเต่เราอยากคุยกับเขานะคะ อยากให้เขาสนใจเราบ้างสักนิดก็ยังดีค่ะ เขาบอกว่าอนาคตกับการเรียนมาก่อนเสมอ เขาบอกเขารักเราค่ะ เขาบอกอยากคุยกับเรา เเต่การกระทำเขาสวนทาง ช่วงนี้ทะเลาะกันบ่อยค่ะ เพราะเรางี่เง่าอยากให้เขาคุยอยากให้โทรมาหาเราบ้าง เราอายุ18 เเฟนอายุ17ค่ะ ทุกคนอย่าพึ่งว่าเรานะคะว่าไม่มีความคิดเรารักคนนี้มากค่ะ เรายอมรับว่าเขามีความคิดมากกว่ามีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าในหลายๆเรื่องเพราะเรารักเขามั้งคะ เราเลยงี่เง่าเเบบนี้เราเเค่อยากรู้ว่าที่เขาพูดมาว่าอยากห่วงอนาคตก่อนเขาพูดจริงๆหรือเป็นข้ออ้างหรอคะ เเต่เขาไม่เคยบอกอยากเลิกกับเรานะคะ เเค่พอเราถามทำไมไม่เห็นโทรมาบ้าง เขาก็จะบอกอยากทำอะไรที่มีประโยชน์กว่านี้น่ะค่ะ เราน้อยใจเขาค่ะ หรือถ้าเรื่องนี้เราผิด เราควรจัดการความงี่เง่าของตัวเองยังไงหรอคะ เราเป็นคนที่จริงใจมากเลยค่ะ รักใครไม่เคยเผื่อใจ วาดฝันอนาคตกับคนนี้มากเพราะเขาดูเป็นผู้ใหญ่มากค่ะ อย่าพึ่งว่ากันนะคะว่าอายุเเค่นี้เเค่ความรักเด็กๆเรารู้ค่ะ ไม่มีใครรู้อนาคต เเต่ปัจจุบันตอนนี้เรารักคนนี้มากค่ะ เราไม่รู้ใจเขาค่ะ ตอบเราอย่าด่าเราเลยนะคะ ใจเเป้วจริงๆค่ะ ถ้าคนเคยระเเวงน้อยใจคนที่เรารักจะเข้าใจความรู้สึกเราค่ะ ขอบคุณที่อ่านเเละให้ความคิดเห็นนะคะ